Soorten van deviantie: (Lemert)

• Primaire deviantie
  = oorspronkelijke probleemgedrag
  Bv. moord
• Secundaire deviantie
  = als de deviant het label krijgt opgekleefd, zich daarmee vereenzelvigt en
  zichzelf aanschouwt als deviant. de ordeherstellende reactie van de
  omgeving
  Bv. straffen, opsluiten,...

De overgang van primaire naar secundaire deviantie gebeurt niet vanzelf:
Het is een leerproces.
 De betrokkene moet zichzelf leren zien als deviant.
 Hoe vaker de omgeving hem hier op wijst, hoe meer hij zichzelf zal zien als
deviant.

Er bestaat een kleine paradox:
Enerzijds moeten instellingen, zoals politie, gerecht, asielen,.. hem op wijzen dat hij zich deviant gedraagt.
Maar anderzijds zijn het ook deze instellingen die hem terug op het rechte pad moeten helpen.

Afhankelijk van tijd en ruimte:

Bv. VROEGER: straffen voor godslastering en NU: niet meer
Bv. In een totalitair regime wordt het geven van kritiek op de leider aanzien als
deviant, terwijl dit in een democratie wel aanvaard wordt.
Bv. VROEGER: lichamelijke straffen (verkrachting, slaan,..) NU: lichamelijk contact wordt aanzien als deviant gedrag
Bv. VROEGER: geen majesteitschennis en negatieve kritiek op koning. NU: wel, maar nu is het lichaam veel belangrijker!!

Er is een verschuiving merkbaar van gevoeligheid. VROEGER was lichamelijke integratie niet belangrijk. Nu wel!!!

Afhankelijk van status en positie:

Bv. belastingontduiking  deviant: arme mensen
 niet deviant: rijke mensen

 ER IS GEEN EENDUIDIGE DEFINITIE VAN DEVIANTIE OP TE STELLEN.

• Subjectief
• Relatief

Afhankelijk van tijd, ruimte, positie en status en sociale positie