Kerk 11de – 13de eeuw

Doorheen de tijd wilden vorsten medezeggenschap in de benoeming van abten, … die ze dan inschakelden het wereldlijk bestuur, of leken werden aan het hoofd van een abdij geplaatst. Elke sociaaljuridische toplaag wilde eigen private kerkelijke instellingen stichten, het Eigenkircherwesen. Er kwam hiertegen echter protest van de kerk en met de Gregoriaanse Hervorming, de investituurstrijd en uiteindelijk het Concordaat van Worms moest hier een einde aan komen. De inmenging bleef echter, want hoge geestelijken waren vaak afkomstig van adellijke families en lage geestelijken konden worden voorgedragen door een eigenaar van een Eigenkirche.

Toch versterkte de positie van de kerk door de feit dat tienden opnieuw naar de kerk gingen en niet langer naar de eigenaar van een Eigenkirche. Bovendien kwam er een gestructureerde organisatie met een grotere greep op de maatschappij, meer parochiekerken, het gebruik van afzetbare functionarissen (niet meer voor het leven dus), de organisatie van synodes, visitaties (bezoeken van parochies) en het seend (=zitting om publieke overtreders te straffen).