Item gefilterd op datum: december 2012

Verschillende bijwerkingen geassocieerd met alle drie van de momenteel beschikbare PDE-5 remmers, namelijk hoofdpijn, blozen, verstopte neus en dyspepsie. Hoofdpijn, blozen, en verstopte neus zijn vaatverwijdende effect en weerspiegelen verwijding (verhoogde opening) van de bloedvaten in het hoofd, gezicht, huid van de borst, en neusslijmvlies, respectievelijk. Dyspepsie (indigestie) kunnen optreden als gevolg van versoepeling van de gastro-oesofageale sluitspier. De gastro-oesofageale sluitspier ligt op de kruising tussen de maag en de slokdarm (de buis waardoor voedsel overgaat in de maag te gaan na het slikken). Met ontspanning van de sluitspier, reflux (terugstromen) van zure maaginhoud in de slokdarm kan optreden, waardoor een zure smaak.

De abnormale visie die kan optreden met sildenafil gebruik omvat meestal een verandering in kleurwaarneming (abnormale blauw / groen discriminatie) gerelateerd aan het remmende effect van sildenafil op fosfodiësterase type 6 in het oog. Deze visuele stoornissen wordt niet gemeld bij patiënten die tadalafil of vardenafil (Levitra). Myalgie is gemeld bij 1-3% van de mannen die tadalafil echter, hoewel dit effect meestal reageert op steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen, zoals ibuprofen.

Alle drie van de momenteel op de markt PDE-5 remmers kunnen milde, voorbijgaande verlagingen van de bloeddruk veroorzaken. In de meeste gevallen hebben dergelijke verhogingen geen bijwerkingen veroorzaken. Bij mannen die meerdere medicijnen nemen voor hoge bloeddruk of mensen met een lage bloeddruk (hypotensie), maar zelfs dit lichte verandering in de bloeddruk kan aanzienlijk zijn. Evenzo, mannen die alfablokkers nemen voor goedaardige prostaatvergroting (BPH) worden gewaarschuwd over het nemen van PDE-5 remmers.

Sinds de goedkeuring van sildenafil, tadalafil, vardenafil en de FDA, hebben een paar zeldzame bijwerkingen gemeld met deze medicijnen. Hoewel geen van deze bijwerkingen is noodzakelijkerwijs veroorzaakt door de PDE-5 remmer, moeten patiënten en artsen nog steeds bewust te zijn van het volgende:

• Hart aanvallen en dood. In sommige gevallen worden deze hartgebeurtenissen duidelijk verband met het gecombineerde gebruik van nitroglycerine bevattende producten en PDE-5 inhibitor. Sommige van deze gebeurtenissen hebben plaatsgevonden bij mannen met bekende hart-en vaatziekten, maar ook andere patiënten die deze problemen hebben niet eerder geïdentificeerd hart-en vaatziekten. Gegeven dit feit, moeten mannen met hart-en vaatziekten het risico van PDE-5 remmer gebruik te bespreken met hun primaire zorgverlener of cardioloog (als ze er een) voorafgaand aan het nemen van de PDE-5 remmer. Als u twijfelt over de status van uw cardiovasculaire gezondheid, moet u de mogelijkheid van verdere evaluatie, zoals een stress test bespreken met uw primaire zorgverlener.

• Stroke.

• Begin van onregelmatige snelle hartslag (boezemfibrilleren).

• Priapisme. Deze bijwerking is gemeld in zeldzame gevallen met gebruik van PDE-5 remmers. Als u een erectie van 2 tot 3 uur te ervaren, is het belangrijk dat u onmiddellijk hulp te vragen. Het niet laten behandelen in een tijdig zou kunnen leiden tot verdere schade aan de penis.

• nonarteritic ischemische optische neuropathie (NAION) is gemeld bij alle drie PDE-5-remmers, aangezien zij op de markt gekomen en werden gebruikt in grotere groepen patiënten dan had deelgenomen aan de klinische proeven van deze geneesmiddelen. NAION is een plotselinge, pijnloze verlies van het gezichtsvermogen, die van invloed kunnen een of beide ogen. Op dit moment, heeft een oorzaak-en-gevolg relatie tussen PDE-5 remmer gebruik en NAION niet vastgesteld. Verschillende medische aandoeningen die erectiele disfunctie zijn ook risicofactoren voor NAION, zoals hypertensie, diabetes mellitus, atherosclerose en verhoogd cholesterol. Een andere voorwaarde, druk schijf verhoogt ook het risico van NAION. Als u een plotselinge verlies van het gezichtsvermogen ervaart bij het nemen van een PDE-5 remmer, is het aanbevolen dat u onmiddellijk medische hulp te zoeken. Een grote studie die 52.000 patiënten geëvalueerd over observatiejaren bleek dat de incidentie van NAION bij mannen die sildenafil was vergelijkbaar met die in de algemene populatie. Een causaal verband tussen PDE-5 remmer gebruik en NAION is niet aangetoond, echter, omdat de temporele relatie tussen PDE-5 remmer gebruik en NAOIN, wordt aanbevolen dat patiënten worden gewaarschuwd voor deze bijwerking en te stoppen met de medicatie als zij ervaren symptomen en contact opnemen met hun arts.

• Gehoorverlies is gemeld bij alle drie PDE-5-remmers, aangezien zij op de markt gekomen. Een temporele relatie tussen het gebruik van een PDE-5 remmer en gehoorverlies is geconstateerd, maar een oorzaak-en-gevolg relatie tussen PDE-5 remmer gebruik en verlies van gehoor is niet vastgesteld. Zoals met NAOIN, onderliggende medische aandoeningen bij de patiënten kan hebben bijgedragen aan het gehoorverlies, de aantallen zijn te klein om een formele conclusies te trekken. De FDA heeft aanbevolen dat artsen patiënten moeten adviseren te stoppen met PDE-5 remmers en roep direct medische hulp in geval van een plotselinge vermindering of verlies van gehoor. Het verlies van het gehoor kan gepaard gaan met oorsuizen en duizeligheid.

Over het algemeen, de PDE-5-remmers hebben een vergelijkbaar succes. Succespercentages variëren 48-81% met de verschillende therapieën, afhankelijk van de etiologie van de ED. Personen die niet hebben gereageerd op een van deze medicijnen kan echter reageren op een andere PDE-5 remmer. In een studie werd vardenafil aangetoond dat het nuttig zijn bij patiënten die eerder niet reageerden op sildenafil therapie. Studies hebben echter ook aangetoond dat patiënten die een eerste proef van sildenafil hebben gefaald bij opgeleide betrekking juiste gebruik en opnieuw blootgesteld met sildenafil, een verhoogde kans op reageren. Evenzo, als je vervelende bijwerkingen met een medicatie, uw arts laten weten en uw arts kan aanbevelen proberen een andere PDE-5 remmer

Bij mannen die externe-Beam Radiation Therapyrelated erectiestoornissen, respons variëren 48-90%. T

hij antwoord op PDE-5 remmers na radicale prostatectomie variëren met verschillende factoren, waaronder erectiele toestand van de patiënt voorafgaand aan de operatie en zenuw-sparende-status. De slagingspercentages van sildenafil voor mannen die een bilaterale zenuwsparende radicale prostatectomie hebben ondergaan, zijn ongeveer 70% en voor degenen die een eenzijdige zenuwsparende radicale prostatectomie hebben ondergaan, zijn ze ongeveer 50%, en voor degenen die hebben ondergaan een niet- zenuwsparende radicale prostatectomie, de slagingspercentages zijn ongeveer 15%.

PDE-5 remmers bleken zeer effectief in het omkeren antidepressivum geïnduceerde seksuele disfunctie en antipsychotica geïnduceerde seksuele dysfunctie.

De meeste mannen kunnen PDE-5 remmers nemen. Niettemin zijn er bepaalde contra-indicaties van deze therapie. Als deze beperkingen worden genegeerd, kan ernstige of zelfs levensbedreigende problemen voordoen.

Specifieke contra-indicaties voor gebruik van PDE-5 remmers omvatten het gebruik van producten die organische nitraten zoals nitroglycerine sublinguaal, amyl nitraat, nitroglycerine patches en langwerkende nitraten zoals Imdur (Tabel 20). Nitraten (bijvoorbeeld nitroglycerine), die een vorm van salpeterzuur die opening van de bloedvaten naar het hart veroorzaakt, nitrieten en mag niet worden gebruikt voor angina minstens 24 uur na een man een PDE-5 inhibitor heeft genomen.

Wanneer gecombineerd, nitraten en PDE-5-remmers kan een significant lagere bloeddruk tot een potentieel levensbedreigende niveau. Daarom, in tegenspraak met het gebruik van PDE-5 remmers instabiel angina die regelmatig gebruik van kortwerkende of sublinguale nitroglycerine. Mocht u pijn op de borst ervaart tijdens het vrijen, moet u stoppen met wat je doet. Als de pijn aanhoudt, moet u naar de eerste hulp en het personeel daar dat je nam een PDE-5 remmer, zodat ze weten niet aan u nitraat in welke vorm te geven kennis. Het gebruik van PDE-5 remmers is niet onderzocht bij patiënten met de volgende condities, dus voorzichtigheid moeten worden gebruikt bij de behandeling van deze personen met een PDE-5 remmer: congestief hartfalen met een borderline laag bloedvolume, recente hartaanval (myocardinfarct ), hypotensie (lage bloeddruk), hoge bloeddruk krijgt, die 3 of meer medicijnen, retinitis pigmentosa (een erfelijke oogaandoening die blindheid veroorzaakt), ernstige aritmie (onregelmatige hartslag), en alle omstandigheden dat mannen gevoelig zijn voor priapisme zoals sikkel kunnen maken cel ziekte / trek, leukemie en multipel myeloom.

Als u niet zeker bent van uw cardiale toestand, heb je een sterke familiegeschiedenis van hart-en vaatziekten, of u niet regelmatig oefenen, dan moet u overwegen op zoek naar verdere cardiale evaluatie voordat u begint met een PDE-5 remmer. Een cardiale stress test kan helpen bepalen of u een significante cardiale risico's geassocieerd met seks en het gebruik van een PDE-5 remmer. Mannetjes die alfa-blokkers, doxazosine (Cardura), terazosine (Hytrin), tamsulosine (Flowmax), en silodosin (Rapaflo) moet worden op stabiele doses van de alphablocker vóór het begin van PDE-5 therapie en moet beginnen bij de laagste dosis van de PDE-5 inhibitor. Hoewel PDE-5 remmers veroorzaken minimale effecten op de bloeddruk, indien gebruikt in combinatie met alfa-blokkers, die ook de bloeddruk verlagen, kan het resultaat klinisch significant zijn, dus is het het beste om voorzichtig te zijn en de doseringsrichtlijnen.

Hoe kan ik gebruik maken van PDE-5-remmers?

Gebruik van PDE-5 remmers is op de vraag, wat betekent dat in de meeste gevallen, elke keer dat u wilt om gemeenschap te hebben, moet je een pil te nemen. Deze pillen te vergemakkelijken reactie van je lichaam, in plaats van het veroorzaken van een erectie op hun eigen, zodat ze vereisen seksuele stimulatie of voorspel te werken. Andere medicijnen die PDE-5 remmer verhogen omvatten erytromycine (E-mycin), claritromycine (Biaxin), ketoconazol (Nizoral), itraconazol (Sporanox) en cimetidine (Tagamet). Mannen die proteaseremmers, zoals indinavir (Crixivan), nelfinavir (Viracept), ritonavir (Norvir), of saquinavir (Fortovase), moeten beginnen met een lagere dosis over en neem de PDE-5 remmer minder vaak omdat de proteaseremmers (algemeen voorgeschreven HIV infectie en AIDS) de bloedspiegels van de PDE-5 remmers. De drie PDE-5 remmers enigszins variëren in termen van hoe ver van tevoren een man nodig heeft om de medicatie in te nemen voor het effectief te zijn en hoe lang na het innemen van de medicatie hij een antwoord kan verwachten. Beide sildenafil (Viagra) en vardenafil (Levitra) moeten worden genomen ongeveer 1 uur voor de geslachtsgemeenschap, terwijl tadalafil (Cialis) moeten worden genomen 2 uur vóór de verwachte geslachtsgemeenschap. Dieet kan de resultaten met sildenafil-specifiek van invloed is, moet iemand vermijden nuttigen van een vetrijke maaltijd voorafgaand aan het gebruik van deze drug. Tadalafil heeft een lange halfwaardetijd (17-21 uur), dus als deze medicatie voor u werkt, kan het werk voor zo lang als 3 dagen nadat je in eerste instantie de medicijnen in te nemen. Dit is niet het geval voor alle mannen. Onlangs heeft een lagere dosis van tadalafil is goedgekeurd voor dagelijks gebruik.

Meerdere doses zijn beschikbaar voor elk van deze medicijnen, maar het wordt aanbevolen dat u begint bij de laagste dosis en titreer de dosis omhoog als nodig is. Bij bepaalde patiënten een lagere dosis en minder frequent gebruik van de medicatie aanbevolen. Uw arts zal u vertellen welke dosis en dosisinterval voor u geschikt is. Alle van de PDE-5 remmers dient slechts eenmaal te worden genomen in een periode van 24 uur.

Momenteel drie orale behandelingen zijn beschikbaar voor de behandeling van ED. De eerste therapie beschikbaar is sildenafil (Pfizer, aos Viagra), die door de FDA in 1998 goedgekeurd. Vardenafil (Bayer, aos Levitra) en tadalafil (Lily Icos, aos Cialis) werden jaren later goedgekeurd voor gebruik. Alle drie van deze orale therapieën fosfodiësterase type 5 (PDE-5) remmers. Om te begrijpen hoe deze therapie werkt, is het belangrijk om het proces betrokken zijn bij de normale erectie te beoordelen. Wanneer gewekt of seksueel geprikkeld, stuurt de hersenen berichten van zenuwen in het bekken, waardoor de afgifte van stikstofoxide. Het stikstofmonoxide stimuleert dan de productie van cGMP, waardoor vertelt het caverneuze spier in de penis te ontspannen, waardoor meer bloed kan stromen in de penis. cGMP is vastgelegd in de penis gebroken door een enzym, fosfodiësterase type 5 (PDE-5) (Figuur 32). Dus als PDE-5 wordt verhinderd te werken door toediening van een PDE-5 inhibitor, er meer cGMP aanwezig zijn en dus een grotere stimulans voor verhoogde bloedstroom.

Cruciaal voor het succes van alle PDE-5-remmers is de behoefte aan seksuele opwinding (seksuele stimulatie) na inname van de medicatie. Dat wil zeggen, zal deze medicijnen niet leiden tot een erectie te voorkomen zonder seksuele stimulatie. Het is ok om een glas wijn, een biertje of een mixdrankje hebben bij het gebruik van deze therapieën, moet Äîsuch beperkt alcoholgebruik niet bemoeien met hun effectiviteit. Te veel alcohol kan echter een negatief effect op de erectiele functie, dus een man moet zijn alcoholgebruik te beperken bij het nemen van een van deze medicatie. van stikstofoxide. Het stikstofmonoxide stimuleert dan de productie van cGMP, waardoor vertelt het caverneuze spier in de penis te ontspannen, waardoor meer bloed kan stromen in de penis. cGMP is vastgelegd in de penis gebroken door een enzym, fosfodiësterase type 5 (PDE-5) (Figuur 32). Dus als PDE-5 wordt verhinderd te werken door toediening van een PDE-5 inhibitor, er meer cGMP aanwezig zijn en dus een grotere stimulans voor verhoogde bloedstroom. Cruciaal voor het succes van alle PDE-5-remmers is de behoefte aan seksuele opwinding (seksuele stimulatie) na inname van de medicatie. Dat wil zeggen, zal deze medicijnen niet leiden tot een erectie te voorkomen zonder seksuele stimulatie. Het is ok om een glas wijn, een biertje of een mixdrankje hebben bij het gebruik van deze therapieën, moet Äîsuch beperkt alcoholgebruik niet bemoeien met hun effectiviteit. Te veel alcohol kan echter een negatief effect op de erectiele functie, dus een man moet zijn alcoholgebruik te beperken bij het nemen van een van deze medicatie.

Priapisme is een hardnekkig abnormale erectie van de penis, meestal zonder seksueel verlangen, en gaat gepaard met pijn en gevoeligheid. Een gebrek aan detumescence wordt aangeduid als een langdurige erectie wanneer de duur van de stijfheid is minder dan 4-6 uur en priapisme als de erectie langer duurt dan 4-6 uur. Als de erectie langer duurt dan 6-8 uur, wordt het vaak geassocieerd met pijn. Priapisme kan voorkomen van te veel bloed in de penis stromen (high flow), of het kan een gevolg van te weinig bloedstroom uit de penis (low flow).

High flow priapisme kunnen later er een letsel aan de penis die schade aan een slagader die leidt tot ongereguleerde bloedstroom in de penis veroorzaakt is. Omdat er een toename van arterieel bloed (die zuurstof draagt) in de penis, ofwel high-flow priapisme geen pijn. In high-flow priapisme, er veneuze afvoer uit de penis, zodat de erectie niet vaak zo stijf als een volledige erectie te zijn.

Low flow priapisme meer bij mannen met sikkelcelziekte / trait-een aandoening waarbij de rode bloedcellen nemen een abnormale (sikkel) vorm in reactie op verminderde oxygenatie, dehydratie en acidose en bloedkankers, zoals leukemie. Het kan ook voorkomen bij injectie therapie voor erectiestoornissen en bepaalde psychiatrische medicijnen, zoals trazodon. Het is ook waargenomen bij mannen die drugs zoals cocaïne en marihuana. Omdat het probleem bestaat uit een probleem met de afvoer van bloed uit de penis, die weinig zuurstof in zich heeft, wordt deze vorm van priapisme geassocieerd met pijn en vol stijfheid. De behandeling van priapisme varieert met al of niet het is hoog of helemaal geen stroom en de duur van de symptomen. De behandeling van hoge-flow priapisme gericht op het stoppen van de instroom van bloed door de abnormale slagader. Dit kan worden bereikt door het injecteren van een chemische stof in de penis de wegen vertelt te sluiten of afsluiten van de abnormale slagader. Gespecialiseerde radiologen kunnen de abnormale slagader identificeren en injecteren stof of apparaat in de slagader te blokkeren. Omdat meer dan een slagader leveringen bloed naar de penis, is deze embolisatie veroorzaakt meestal geen schade aan de penis of latere erecties.

Indien vroegtijdig behandeld, kan low-flow priapisme behandeld met injectie van een geneesmiddel in de zijkant van de penis. Als de man wacht te lang en de stijfheid is langer dan 6 uur duurde, daarna een arts moet eerst wassen de stagnerende bloed uit de penis voor het injecteren van de chemische stof die de erectiele proces stopt. In sommige gevallen, is chirurgische behandeling nodig om de bouw te verlagen. Dus, als men een erectie dat steeds op 3 uur is het belangrijk om naar de eerste hulp. Vroegtijdige interventie met low-flow priapisme is essentieel. Te lang wachten kan invloed hebben op de gezondheid van de penis en de reacties op medicijnen voor ED te voorkomen in de toekomst.

Alle hypogonadale mannen die testosteron vervangende therapie nodig monitoring. Alle mannen moeten een baseline PSA, hemoglobinegehalte, en rectaal toucher voorafgaand aan de start van testosteron vervangende therapie. Die mannen met een verhoogde PSA en / of abnorm digitale rectale onderzoek moet verder onderzoek ondergaan om uit te sluiten prostaatkanker vóór het begin van testosteron vervangende therapie. Zodra testosteron therapie is gestart, patiënten terug voor een beoordeling van de effectiviteit van de behandeling en meting van testosteronspiegels. Zodra een geschikte dosis testosteron is geïdentificeerd, worden de patiënten gevolgd gedurende 3-6 maanden intervallen gedurende het eerste jaar en daarna jaarlijks. Bij elk bezoek moet een evaluatie van de respons, plasproblemen, en slaapapneu symptomen worden vastgesteld. Daarnaast wordt een digitaal rectaal onderzoek verricht en bloedonderzoek, waaronder serum testosteron, PSA en hemoglobine / hematocriet. Bij patiënten die intramusculair testosteron, is er meer variatie in het serum testosteron niveaus. Typisch testosteron niveaus piek 2 tot 5 dagen na de injectie en vaak terug naar de basislijn 10 tot 14 dagen na injectie. Deze variabiliteit moet worden gehouden bij het interpreteren van resultaten testosteronspiegel.

De PSA kan ook toenemen door goedaardige groei van de prostaat in de tijd. Het wordt algemeen aanvaard dat de PSA niet mag stijgen 0,7-0,75 ng / ml per jaar en dus vergroot PSA dan 0,35 ng / ml gedurende een periode van 6 maanden zou inhouden van de testosteron therapie en verdere evaluatie snel met een transrectale ultrageluid geleide prostate biopsie. Als de hemoglobine / hematocriet stijgt buiten het normale bereik, moet aandacht worden besteed aan de roerende testosteron vervangende therapie, het verminderen van de dosering van testosteron, of indien klinisch significante en / of een hoog risico patiënten, het uitvoeren van een aderlating.

Er zijn verschillende soorten beschikbaar testosteron therapie (Tabel 19). Mondelinge testosterontherapie Momenteel wordt orale testosteron therapie niet gebruikt in de Verenigde Staten. In andere landen, een orale vorm van testosteron (testosteron undecenoate) beschikbaar is die welltolerated en biedt meer consistente testosteronspiegel.

Parenterale (intramusculair) Testosteron Therapie

Parenterale testosteron is goedkoop en veilig, maar heeft een aantal nadelen. Gebruik van parenterale testosteron moet regelmatig diepe intramusculaire (IM, in de spier) injecties, meestal om de 2 tot 3 weken. Het gebruik van testosteron injectie therapie resulteert in supraphysiologic (hoger dan normaal) niveaus van testosteron, meestal binnen 3 dagen na het schot. Deze niveaus gestaag dalen in de komende 10-14 dagen, met een laag niveau die zich rond de tijd van de volgende injectie. Deze piek-en-dal-effect kan je humeur, welzijn en seksuele interesse beïnvloeden; bij sommige mannen, kunnen deze fluctuaties storend zijn. Het risico van erythrocytose (aantal rode bloedcellen) is 44% met injectietherapie tegen slechts 3-18% van transdermale (gel of pleister) therapie. Ten slotte, hoge pieken in testosteron niveaus worden geassocieerd met negatieve gevolgen voor de productie van zaadcellen, dus voorzichtigheid is geboden bij de behandeling van mensen die geïnteresseerd zijn in het hebben van kinderen met IM testosteron therapie. De aanbevolen dosis van intramusculaire testosteron is 200-400 mg om de 10-21 dagen aan normale gemiddelde testosteron op peil te houden. Een langwerkende vorm van testosteron, testosteronundecanoaat (Nebido, Endo) is goedgekeurd voor gebruik in Europa en is in klinische studies in de Verenigde Staten, in afwachting van de evaluatie door de FDA.With deze formulering, patiënten vergen doorgaans slechts ongeveer vier injecties per jaar 1000 mg/4ml. Een voordeel van de langwerkende formulering is minder variabiliteit in testosteron niveaus. Bijwerkingen zijn hetzelfde als de andere IM testosteron formuleringen. De twee meest voorkomende bijwerkingen zijn acne en ongemak op de injectieplaats.

Transdermale Testosteron Therapie

Twee vormen van transdermale testosteron therapie zijn beschikbaar: patch en gel. Transdermale testosteron pleister therapie (Testoderm, Testoderm TTS, en Androderm) biedt een van de meest fysiologische restauraties van testosteron-niveau betekent dat de therapie brengt je testosteronspiegel terug naar niveaus die lijkt op de natuurlijke hoeveelheid testosteron die moeten worden in je lichaam gedurende de dag . Transdermale testosteron therapie (therapie die via de huid binnenkomt) kan worden gegeven als een scrotum patch of een nonscrotal patch. De beperkingen van het scrotum patch (Testoderm) maken het minder aantrekkelijk: Het gebruik ervan vereist het scheren van de balzak en bij sommige mannen, het scrotum kan te klein om de patch toe te passen zijn. De nonscrotal patch (Androderm, Testoderm TTS) moeten worden toegepast op een nonhair dragende huidoppervlak en een om die druk niet wordt toegepast (dat wil zeggen, kun je niet aan de pleister op je billen omdat de druk zou worden toegepast als je gaat zitten). Ook moet de plaatsing van de pleister elke dag worden geroteerd. De testosteron pleister wordt meestal toegepast voor het slapengaan en produceert de hoogste testosteronspiegel in de ochtend en het laagste niveau ten tijde van de volgende patch toepassing; dit patroon overeenkomt met de variatie in testosteronspiegel normaal gezien in de loop van een dag. Anders dan bij de parenterale vorm van testosteron, de transdermale vorm heeft weinig effect op het aantal bloedcellen. De meest voorkomende bijwerkingen van de pleister zijn huid-gerelateerde en kan variëren van huidirritatie tot een chemische verbranding. Toepassing van triamcinolon crème om de huid onder de pleister reservoir vermindert de incidentie van huidirritatie.

De Androderm patch is beschikbaar in 2,5 mg en 5 mg versies. De gebruikelijke dagelijkse dosis is 5 mg, maar de individuele dosering zal variëren met testosteron. De pleister bereikt normale testosteronspiegel in 67-90% van de mannen. Een andere vorm van transdermale testosteron therapie is een actueel gel op de huid aangebracht (Androgel, Testim). Gel therapie produceert normale testosteronspiegel in 87% van de mannen. Androgel is verkrijgbaar als 5 g gel pakket dat 5 mg testosteron levert dagelijks. De gebruikelijke startdosering is 5 gram, maar kan de dosis worden verhoogd tot 7,5 g of 10 g, afhankelijk van de oorspronkelijke serumtestosteronspiegels het individu. Testim is een dosis van 5 g (de gel bevat 50 mg testosteron, maar slechts 10% daarvan wordt geleverd door de huid), de dosis kan ook worden verhoogd tot 10 g gebaseerd op serum testosteronspiegels het individu. Een testosteronspiegel wordt meestal gecontroleerd ongeveer 2 weken na het starten van de gel-therapie. Als de patch vorm van testosteron, wordt de gel eenmaal daags toegepast. Eenmaal aangebracht, is het belangrijk om ervoor te zorgen dat de gel volledig is gedroogd vóór het getroffen gebied te vegen. Je moet niet douchen of zwemmen kort na de gel wordt aangebracht. Je moet ook voorzichtig zijn over lichamelijk contact wanneer de gel eerst wordt toegepast, omdat het kan worden geabsorbeerd door uw partner zijn als het wordt op de huid van je partner. De gel therapie is gemakkelijk te gebruiken en geen huidirritatie veroorzaken, maar het is duurder dan sommige andere vormen van testosteron therapie.

Buccale Therapie Striant, een transbuccale vorm van testosteron therapie is goedgekeurd door de FDA. Deze buccaal systeem bevat 30 mg testosteron en wordt tweemaal per dag gebruikt in de ochtend en in de avond. Deze methode van testosteron toediening die het meest nauw bootst de normale dagelijkse variatie in testosteron niveaus. Hoewel Striant is makkelijk te gebruiken, kan het even geïrriteerd tandvlees veroorzaken. In een studie, 97% van de mannen had een normale testosteronspiegel bij het nemen transbuccale therapie.

Wat zijn de risico's en voordelen van testosteron therapie? Hypogonadisme is een aandoening die lage niveaus van testosteron in associatie met specifieke tekenen en symptomen, zoals een verlaagde verlangen (libido) en het gevoel van vitaliteit, erectiele disfunctie, verminderde spiermassa en botdichtheid, depressie en anemia.When hypogonadisme komt in een oudere man, is er sprake van andropauze of androgeen-deficiëntie van de verouderende man. Hypogonadisme is voor naar schatting 2-4000000 mannen in de Verenigde Staten, en de incidentie stijgt met de leeftijd. Slechts ongeveer 5% van getroffen mannen behandeld.

Ondanks de gerapporteerde voordelen van testosteron vervangende therapie, met inbegrip van verbetering van het libido, de botdichtheid, spiermassa, lichaamssamenstelling, stemming, rode bloedcellen, en cognitie, het gebruik ervan blijft controversieel. Er blijft bezorgdheid over de risico's van hormoontherapie, met name wat betreft het risico van effecten op de prostaat, zowel goedaardig als kanker ziekten, en cardiovasculaire risico. Er is geen definitieve gegevens aan dat testosteronereplacement therapie verhoogt cardiovasculair risico te ondersteunen. In feite hebben studies van testosteron vervangende therapie toonde een verhoogde incidentie van cardiovasculaire ziekte of gebeurtenissen zoals myocardiaal infarct, beroerte of angina. Grootschalige placebogecontroleerde studies op lange termijn zijn nodig om de lange termijn cardiovasculaire risico's van testosteron therapie te beoordelen.

De gegevens over de effecten van testosteron vervangende therapie op lipidenprofiel zijn inconsistent. Supraphysiologic (hoger dan normaal) doses androgenen is aangetoond dat hoge dichtheid lipoproteïne (HDL) verlagen. Wanneer fysiologische (normaal) vervanging doses testosteron (zowel de intramusculaire en transdermale formuleringen) gebruikt, blijkt er geen verandering of slechts een geringe verlaging van HDL niveaus. Hogere niveaus van testosteron lijken erytropoëse stimuleren. Het blijkt dat de injecties worden geassocieerd met een hoger risico op erythrocytose dan topische preparaten. Bij mannen ontvangen van testosteron vervangende therapie, dient de hematocriet of hemoglobine niveau gemonitord worden, zodat passende interventies, zoals verlaging van de dosis, inhouding van testosteron, therapeutische aderlatingen of bloeddonatie, kan worden uitgevoerd als erythrocytose optreedt. Testosteron vervangende therapie is geassocieerd met een prostaatvolume, vooral tijdens de eerste 6 maanden behandeling. Ondanks de toename in grootte van de prostaat er lijken niet tot significante veranderingen in ledigingsklachten, urine debieten en postvoid restvolumes zijn.

Controverse bestaat over het effect van testosteron vervangende therapie op het risico van prostaatkanker. Androgeenablatietherapie blijft een van de belangrijkste vormen van therapie voor uitgezaaide prostaatkanker. Ondanks het hormoon responsiviteit van prostaatkanker er geen dwingend gegevens om het risico op prostaatkanker met testosteronvervangingstherapie associëren. Er is ook geen dwingende gegevens die erop wijzen dat mensen met een hogere testosteronspiegel lopen een groter risico op prostaatkanker of dat de behandeling van mannen die hypogonadisme hebben met aanvullende testosterontherapie dit risico verhoogt. Er moet echter een goede controle met meting van de PSA en rectaal toucher de vroege diagnose te bevorderen, dus potentieel de genezing, van de meeste ontmaskerd prostaatkanker vastgesteld tijdens behandeling met testosteron. De rol van testosteron vervangende therapie in hypogonadale mannen die curatieve behandeling voor prostaatkanker hebben ondergaan is ook omstreden. Historisch gezien, was men van mening dat testosteron vervangende therapie is gecontra-indiceerd bij mensen met een voorgeschiedenis van prostaatkanker, maar dit wordt in de hypogonadale mannelijke die is behandeld en genezen van prostaatkanker uitgedaagd.

De momenteel gebruikte formuleringen van testosteron (intramusculair, gel, transbuccale en patch) lijken niet significante effecten op de leverfunctie en routine controle van de leverfunctie hebben is niet noodzakelijk. Orale testosteron therapie, die niet door de FDA goedgekeurd in de Verenigde Staten, is geassocieerd met potentiële levertoxiciteit. Testosteron vervangende therapie is geassocieerd met verergering van slaapapneu of ontwikkeling van slaapapneu. Dit lijkt vaker voor te komen bij mannen behandeld met intramusculaire testosteron en die andere risicofactoren voor slaapapneu.

Andere gemelde bijwerkingen van testosteron therapie zijn: borsten en zwelling, verminderde testiculaire grootte, nadelige effecten op de vruchtbaarheid (vooral met de intramusculaire formulering in verband met zijn hoge pieken), huidreacties (vooral erytheem en pruritus) met transdermale formuleringen, pijn en zwelling op de plaats van injectie voor intramusculaire testosteron, vochtretentie die meestal mild van aard, maar kan klinisch significante mannen met congestief hartfalen, acne, olieachtige huid, toegenomen lichaamsbeharing en spoelen zijn.

Er zijn verschillende opties beschikbaar voor de behandeling van ED, gaande van orale therapie (PDE-5 remmers), intra-urethrale zetpil, injectie therapie en de vacuüminrichting chirurgische ingreep, plaatsing van een penisprothese. Tabel 18 geeft de momenteel beschikbare behandelingsopties en ze worden individueel besproken in meer detail in op de volgende vragen.

De meeste artsen raden een eerste conservatieve benadering tijdens de acute ontstekingsfase van de ziekte van Peyronie, die kan variëren van 6 tot 18 maanden en wordt gekenmerkt door penispijn, kromming en een tastbare plaque. Tijdens deze periode, medische behandeling opties 205 zijn oa orale therapie (vitamine E, POTABA, Tamoxifen, Colchicine) en intralesionale therapieën (Verapamil, Interferon). Geen van deze therapieën zijn goedgekeurd door de FDA voor de behandeling van de ziekte van Peyronie, en er zijn beperkte goed opgezette studies evalueren van hun werkzaamheid.

• Vitamine E-100 mg vitamine E drie keer per dag voor een minimum van 4 maanden. Vitamine E is een antioxidant, en men denkt dat het vermindert verder plakvorming, hoewel sommige studies suggereren dat het niet effectiever dan placebo.

• Injecteerbare verapamil-Hoewel het is gebruikt, is niet aangetoond beter dan placebo.

• POTABA (kalium para aminobenzoaat)-POTABA is een lid van het vitamine B complex en wordt verondersteld om fibrose (littekenvorming) voorkomen door zijn effecten op verhoogde opname van zuurstof door de weefsels. Het wordt snel uitgescheiden in de urine en als gevolg daarvan moet vaak worden genomen gedurende de dag, om de 3 tot 4 uur. De standaardbehandeling is 12 gram / dag, verdeeld in 6 doses vier tabs 500 mg, voor een totaal van 24 tabs per dag. Aanbevolen wordt POTABA worden 6 tot 12 maanden.

• cortisone injectie Er zijn twee middelen die gebruikt zijn, dexamethason (Decadron) in een dosis van 0,2 tot 0,4 mg rechtstreeks geïnjecteerd in de plaque week gedurende een verloop van 10 weken en triamcinolonhexacetonide (Aristospan) 2 mg geïnjecteerd in de laesie eens 6 weken voor een totaal van 6 injecties.

Chirurgische ingreep is voorbehouden voor personen bij wie de ziekte van Peyronie niet in slaagt om op te lossen / te verbeteren met conservatieve therapie. Criteria voor chirurgische interventie zijn: ernstige penis kromming die geslachtsgemeenschap voorkomt, stabiel en onveranderd ziekte gedurende minstens 3 maanden, en ernstige penisverkorting.

Er zijn drie belangrijke benaderingen voor de chirurgische behandeling van de ziekte van Peyronie:

1. Verkorting van de tunicaalbuginea (passing procedure of corporoplasty) op de contralaterale corpora

2. Verlenging van de getroffen corpora door insnijding of excisie van de plaque en de plaatsing van een transplantaat

3. Plaatsing van een penisprothese naar de penis rechtzetten en erectiele functie te herstellen