Item gefilterd op datum: december 2012

Levertransplantatie vereist een grote inzet van niet alleen de ontvanger , maar ook van die persoon familie en ondersteunend netwerk . Een individu neemt vaak veel dingen voor verleend voordat hij ziek met een leverziekte , bijvoorbeeld naar het werk gaan , het besturen van een auto , het duwen van een supermarkt kar in de supermarkt , en het nemen van medicatie . Na de noodzaak voor transplantatie is geïdentificeerd , veel van deze taken kan moeilijk zijn om alleen bereiken door zwakte , vermoeidheid , en de bijwerkingen van geneesmiddelen . Onmiddellijk na de transplantatie , zal je niet genoeg kracht of uithoudingsvermogen om routinematige taken uit te voeren voor enkele maanden en zal hulp nodig hebben . Uw vrienden en familie moet beschikbaar zijn om u te rijden van en naar afspraken uw artsen zijn, om voedsel en medicijnen te verstrekken , en om naar te kijken voor de complicaties van de transplantatie chirurgie . U zult waarschijnlijk niet nodig 24 uur per dag verpleging of observatie. In feite, zal je in staat zijn om vrij rond uw huis bewegen en geleidelijk uit te gaan voor een korte periode van tijd. Uw vertrouwen op anderen zal niet eeuwig duren , meestal , transplantatie ontvangers weer hun onafhankelijkheid in 3 tot 6 maanden .

Een kadaver (of overleden donor) lever is een orgaan verkregen uit een hersendode donor te gebruiken voor levertransplantatie. In de ongelukkige omstandigheid van een voorheen gezonde persoon, aos dood, kan zijn of haar familie kiezen om de, Äúgift van het leven, AU, en doneer de overledene, aos organen. Tot 1998 kadavers waren de enige volwassen lever donoren in de Verenigde Staten. Meer recentelijk zijn organen zijn afkomstig van gezonde levende donoren, Äîhence de noodzaak om onderscheid te maken tussen de overleden leverdonoren en leven leverdonor.

De meeste orgaandonoren zijn mensen die lijden aan letsels aan het hoofd die resulteren in hersendood. Deze hoofdletsel kan een beroerte, trauma omvatten na een auto-ongeluk of val, of hersentumor die niet is uitgezaaid. De dood kan worden verklaard op twee manieren in dergelijke gevallen: wanneer een persoon, aos hart stopt met kloppen (hartdood) of wanneer de persoon, aos hersenen ophoudt te functioneren (hersendood). Hersendood ontstaat wanneer bloed en zuurstof kan stromen naar de hersenen, terwijl het hart blijft kloppen en verstrekken bloed en zuurstof naar andere delen van het lichaam. Patiënten met hersendood vereisen doorgaans een ventilator of ademhaling machine om zuurstof in de longen te brengen. In hersendood functioneel blijven de organen en kan worden gebruikt voor transplantatie na een arts de patiënt hersendood is verklaard. Vanwege de kans op belangenverstrengeling, kan dit de arts geen deel uit van een transplantatie team.

Iedereen tot 85 jaar kunnen in aanmerking komen om organen en / of weefsel te doneren. Als het aangewezen om ook iemand te evalueren voor orgel en / of weefseldonatie, een getrainde coördinator beoordeelt de persoon, aos medische geschiedenis om te bepalen of hij of zij een donor kan zijn. Mensen die zijn gestorven door hersendood in staat zijn om al hun organen en weefsels doneren.

Het is belangrijk om het probleem van orgaandonatie te bespreken met uw familieleden en uw next-van-kin. In de meeste staten zich louter identificeren als orgaandonor op uw bestuurder, is aos licentie niet automatisch tot orgaandonatie, de nabestaanden moet akkoord gaan ook donatie. Orgaandonoren worden op dezelfde manier behandeld als nonorgan donoren in noodsituaties, zodat u niet hoeft te vrezen dat identificatie als orgaandonor zou resulteren in inferieure medische zorg. De donor wordt aos lichaam niet verminkt, dus een open kist begrafenis kan nog een optie zijn. Er zijn geen kosten voor het zijn een orgaandonor.

In zeldzame gevallen kan een vriend of familielid van een transplantatie kandidaat kunnen sterven tijdens de wachttijd. Als de overledene wordt hersendood en zijn of haar familie wil de organen te doneren, kunnen zij gericht donatie kiezen. Dit betekent dat de gedoneerde organen kan worden gericht specifiek aan de transplantatiekandidaat. De MELD score irrelevant wordt in een dergelijk geval, en de kandidaat ontvangt de lever zolang er is een aanvaardbare bloedgroep en de grootte match. De andere organen kunnen ook rechtstreeks worden gedoneerd of ga in de standaard orgaantransplantatie matching systeem.

U dient de volgende vragen te stellen aan een lid van het transplantatie team:

1 . Zijn er nog andere opties naast transplantatie ?

2.Wat zijn de risico's en voordelen van transplantatie

3 . Vertel me over het evaluatieproces.

4.Wanneer wordt de evaluatie transplantatie uitgevoerd ?

5 . Hoe weet ik of ik op de transplantatie wachtlijst ?

6 . Hoe lang gaan de meeste patiënten met mijn bloedgroep wachten voor transplantatie in deze regio ?

7 . Hoe lang zijn dit ziekenhuis en team gedaan levertransplantaties ?

8.Who zijn de leden transplantatie team ?

9.What zijn het orgel en de patiënt overlevingskansen na 1 , 3 en 5 jaar in dit ziekenhuis ?

10.Will ik een uitgebreide criteria donororgaan worden gegeven ? Hoe wordt dat besluit genomen ?

11 . Betekent dit programma aan te bieden levende donor transplantatie ? Hoeveel van deze procedures zijn tot nu toe gedaan ?

12 . Hoeveel chirurgen zal werken op mij? Hoeveel zijn behandelende artsen , kameraden, en bewoners ?

13 . Is er een speciale eenheid in het ziekenhuis voor transplantatie ontvangers ?

14 . Wie kan ik bellen met vragen over de transplantatie proces ?

15.Will ik gevraagd om deel te nemen aan onderzoeken ?

16 . Kan ik een rondleiding in de transplantatie center faciliteit en het ziekenhuis transplantatie vloer ?

Als u cirrose met ten minste enige mate van decompensatie, kunt u een kandidaat voor levertransplantatie zijn. Om te kwalificeren als een kandidaat voor een levertransplantatie, moet je gezond genoeg zijn om een operatie te ondergaan, betrouwbaar met medicatie en follow-up afspraken, en hebben een steunregeling in huis om u te helpen met uw posttransplant programma. Sommige problemen kunt u uitsluiten van het ontvangen van een levertransplantatie:

• alcohol of andere stof misbruik in ten minste 6 maanden voor aandacht voor plaatsing op de wachtlijst
• Metastatische (spreiding) maligniteit van de lever of andere soorten kanker
• Andere ernstige ziekten, zoals ongecontroleerde infecties, corrigeerbare hartziekte of ernstige longziekte
• Een voorgeschiedenis van het missen van uw afspraken en slechte therapietrouw aan of het niet naleven van voorgeschreven medicijnen
• Onvoldoende steun van familie of vrienden
• Human immunodeficiency virus (HIV)-positieve status
• Een voorgeschiedenis van meerdere bovenin de buikholte
• Gevorderde leeftijd
• morbide obesitas

Alcoholisme is een van de meest voorkomende oorzaken van leverziekte zowel in de Verenigde Staten en wereldwijd. Vandaag, alcoholische leverziekte is de tweede alleen voor hepatitis C als een indicatie voor transplantatie. Vele jaren geleden waren er debatten over de vraag of patiënten met lever dysfunctie als gevolg van alcoholische leverziekte in aanmerking voor transplantatie. Sindsdien is ons begrip van alcoholisme ontwikkeld, wordt nu gezien als een ziekte en als zodanig patiënten met alcoholisme dezelfde toegang van nonalcoholics ontvangen inzake transplantaties.

De overgrote meerderheid (meer dan 90%) van de transplantatie programma's in de Verenigde Staten is ten minste 6 maanden totaal nuchter vóór de transplantatie worden overwogen. De redenering achter deze eis is geen straf, noch een opzettelijke vertraging in de plaatsing van patiënten met alcoholische leverziekte op de wachtlijst. Integendeel, de lever, als regeneratieve orgaan kan verbeteren onthouding tot het punt waar levertransplantatie niet langer nodig zijn. Dit proces van functionele regeneratie duurt 1 jaar of meer na het stoppen alcoholgebruik, maar is het meest dramatisch in de eerste 6 maanden van onthouding. Indien de patiënt tekenen van leverfalen en portale hypertensie complicaties vertonen na 6 maanden van onthouding, de invorderingsmogelijkheden normale leverfunctie laag en transplantatie nodig zijn. De meeste programma's vereisen ook de patiënt revalidatie en begeleiding te ondergaan tijdens deze 6-maanden tijd.

De slagingspercentages van levertransplantatie voor alcoholische leverziekte zijn gelijk aan de resultaten voor transplantatie in gevallen van niet-alcoholische ziekte. In feite, voor degenen die blijven abstinent van alcohol na de transplantatie, de resultaten op lange termijn kan het zelfs beter zijn omdat terugkerende ziekte (zoals hepatitis C) is geen probleem.

De loutere aanwezigheid van cirrose is geen indicatie voor levertransplantatie. Veel mensen met cirrose normaal leven te genieten zonder ooit complicaties of de noodzaak tot ziekenhuisopname . Anderen decompenseren tijd , waarbij transplantatie nodig kunnen blijken .

Patiënten zoeken vaak een lever specialist wanneer ze voor het eerst een diagnose van cirrose krijgen in een poging om meer te leren over de transplantatie . Hun aanvankelijke hoop kan zijn om een levertransplantatie - dat is , om het beschadigde orgel te verwijderen en te vervangen door een nieuw, onbeschadigd is. Hoewel deze uitkomst zou kunnen , op het oppervlak , lijken een goede oplossing te zijn, moet een aantal negatieve factoren voor het nastreven van deze optie worden beschouwd . Ten eerste kan de snelheid van chirurgische complicaties van levertransplantatie zo hoog als 15 % tot 20 % zijn dodelijk binnen het eerste jaar na transplantatie . U moet dit risico af te wegen tegen het risico van overlijden zonder transplantatie , rekening houdend met de kwaliteit van het leven kwesties . Ten tweede , de medicijnen vereist na transplantatie veel bijwerkingen . Vroege blootstelling aan deze geneesmiddelen kan resulteren in een verminderde kwaliteit van leven voor ten minste enige tijd na de operatie . Ten derde , is de beschikbaarheid van organen beperkt in veel regio's van het land. Als gevolg van de mate van ziekte noodzakelijk om aan de top van de transplantatie wachtlijst vrij hoog . Patiënten met gecompenseerde cirrose waarschijnlijk aan het ondereinde van de wachtlijst blijven voor een lange tijd .

Patiënten moeten overwegen levertransplantatie wanneer zij complicaties van leverziekte zoals ascites , variceal bloeden , hepatische encefalopathie of geelzucht ( tabel 3 ) ontwikkeld . Bovendien, zelfs bij patiënten die zich goed voelt , een stijgende MELD -score ( zie vraag 46 ) kan een indicatie zijn voor de evaluatie transplantatie . De ontwikkeling van leverkanker kan ook een indicatie voor transplantatie . Zorgvuldige controle door een arts is noodzakelijk bij alle patiënten met cirrose te zoeken naar tekenen van leverfalen , zodat verwijzing voor transplantatie vindt plaats op het juiste moment.

De progressie van leverziekte vaak voorspelbaar . De meeste patiënten met cirrose hebben reeds ontwikkelde complicaties van leverziekte zoals ascites , variceal bloeden , geelzucht , of encefalopathie . Deze symptomen kunnen komen en gaan , en de patiënt kan soms het gevoel heel goed. Dit is een ideale tijd voor levertransplantatie. Helaas, omdat het systeem van orgel distributie , hebben we zelden de kans om levertransplantatie bieden op het meest geschikte moment. Levers worden verdeeld volgens het MELD scoresysteem ( zie vraag 46 ) . De MELD score systeem prioriteit patiënt die " zieker " op basis van hun laboratoriumonderzoek ( bilirubine , INR en creatinine ) . Deze lab tests kunnen echter niet de werkelijke mate van ziekte bij sommige mensen , vooral die met ascites , bloeden problemen , en ondervoeding . Deze situatie kan leiden tot een wip van emoties de wens te stijgen naar de top van de lijst vereist verhoogde ziekte , maar dit is een aandoening niemand wil bereiken .

In zeldzame gevallen kandidaten voor levertransplantatie kan worden " te ziek " voor transplantatie ondergaan . Deze situatie doet zich meestal wanneer de kandidaat ontwikkelt infectie of sepsis . In dat geval de infectie wordt vaak veroorzaakt door bacteriën die de urineblaas , nieren , ascitesvloeistof longen ( pneumonie ) of bloedbaan . Sepsis kan leiden tot falen van andere dan de lever , zoals de nieren , longen , hart en bloedvaten ( vasculaire ) system.When patiënten sepsis , levertransplantatie kan worden om verschillende redenen uitgevoerd organen :

• Immunosuppresiemiddelen nodig zijn na de transplantatie , maar beperken zij het lichaam in staat om te helpen bij het bestrijden van de infectie .

• de bloeddruk van de patiënt mogelijk te laag om veilig een operatie uit te voeren.

• de bloeddruk van de patiënt mogelijk te laag om de nieuwe lever met bloed adequaat te leveren zijn.

• Als andere organen zijn op een mislukking , kan een levertransplantatie niet helpen de patiënt te bereiken totale herstel.

In dit geval is het beter om te proberen de besmetting te controleren en vervolgens overgaan tot transplantatie , in plaats van andersom . Helaas, wanneer sepsis aanwezig is en de lever niet goed functioneert , is het moeilijk voor het lichaam om voldoende te herstellen om later transplantatie mogelijk te maken. Het is daarom belangrijk om alle tekenen van infectie te melden aan uw arts, zodat vroegtijdige behandeling kan worden gestart en sepsis voorkomen.

Hepatische encefalopathie ( HE ) is een frequent maar intermitterende voorkomen bij veel patiënten die wachten op een levertransplantatie . Een van de vele banen van de gezonde lever is toxines opgebouwd uit voedsel en metabolisme van bloodstream.When de hoeveelheid toxinen dan de lever vermogen om die toxines uit het bloed verwijderen , de persoon ontwikkelt HE . Deze voorwaarde resulteert in een tijdelijke verandering in het denken verwerking. Vroege tekenen van HE zijn slapeloosheid en slaperigheid overdag , moeite met concentreren op taken en vergeetachtigheid . Latere stadia worden gekenmerkt door prikkelbaarheid en andere veranderingen in de persoonlijkheid , verwarring , en slapen het grootste deel van de tijd . Hij kan zelfs coma veroorzaken. Dit probleem heeft meestal een opzwepend oorzaak, zoals gastro-intestinale bloeden , slechte eetgewoonten , elektrolyt afwijkingen, nierfalen , infectie , en overgeslagen of overmatige medicatie. Bij patiënten met HE , elk van deze mogelijke oorzaken moeten worden overwogen en moet de behandeling worden gericht op omkering van de bijzondere reden .

De initiële behandeling van HE uit lactulose . Lactulose is een zoete , stroperige vloeistof die giftige stoffen absorbeert en veroorzaakt diarree . Er moet worden gedoseerd , zodat de patiënt bereikt 04:57 zachte controleerbare stoelgang per dag . De antibiotica neomycine en rifaximin kan worden vervangen door lactulose of later toegevoegd als Neede

Veel patiënten met een HE wordt geadviseerd om te voorkomen dat hoge eiwitinname . Van alle soorten voedsel , proteïne veroorzaakt veel meer toxine opbouw vergeleken met vetten en koolhydraten . Helaas beperken van de inname van eiwitten kan leiden tot ondervoeding , sterkteverlies en gewichtsverlies , waardoor het risico van infectie en een slechte uitkomst na transplantatie . Eiwit beperking moet worden gereserveerd voor alleen patiënten met HIJ dat niet kan worden gecontroleerd op een andere manier .

Ascites is een complicatie van portale hypertensie en een van de meest moeilijke complicaties te beheren. Wanneer de druk opbouwt in de poortader, probeert het lichaam om deze druk te verminderen door uitloging het vloeibare deel van bloed, plasma genoemd, door de vaatwanden in de buik. Hoewel deze overdracht van plasma vermindert portale druk, verhoogt vochtophoping in het lichaam.

Het beheer van ascites vereist geduld en veel aandacht door zowel de arts en de patiënt. De initiële behandeling van ascites beperking van dieetnatrium tot minder dan 2000 mg per dag en vaak fluïdum beperking tot 2 liter per dag. Diuretica worden toegevoegd in een progressieve, stapsgewijze manier.

Een van de belangrijkste complicaties van cirrose variceal bloeden . Het kan gebeuren als de druk in de poortader wordt verhoogd ( portale hypertensie ) . Zoals vermeld in vraag 34 , bloed in de lever van de poortader . Wanneer de lever is getekend , kan de bloedstroom door de lever beperkt worden . Bloed is een vloeistof en altijd probeert de weg van de minste weerstand ondervinden . Deze route kan worden rond de lever in plaats van door de lever . In feite , een van de natuurlijke alternatieve routes omzeilt de lever door de vaten in de slokdarm en de maag . Deze schepen meestal bij een kleine hoeveelheid bloed bij lage pressure.When de druk in deze bloedvaten toeneemt, kunnen ze scheuren , waardoor een massieve bloeding , braken bloed en bewustzijnsverlies .

Variceal bloeden wordt behandeld met intraveneuze medicatie , met endoscopie , en later met pillen genaamd bètablokkers . Meer dan 50 % van de patiënten wachten levertransplantatie hebben variceal bloeding voor transplantatie . Vaak is dit bloeden is het eerste evenement dat de primaire gastro-enteroloog aan de patiënt verwijzen naar een transplantatiecentrum vraagt . Variceal bloeden is een dramatische gebeurtenis die steeds een sterftecijfer van wel 30 % ondanks vooruitgang in therapie .

Bij patiënten vastgesteld cirrose , endoscopische beoordeling van de slokdarm moet worden onderzocht op de aanwezigheid van varices . Tijdens een endoscopie , de gastro-enteroloog beheert intraveneuze sedatie . Keel van de patiënt wordt bespoten met een verdovende medicatie kokhalzen voorkomen . Een endoscoop wordt vervolgens door de mond en in de slokdarm , maag en twaalfvingerige darm ( eerste deel van de dunne darm ) . Een endoscoop is een lange buis met een 1/4-inch kaliber . Aan het einde van de buis is een helder licht en een kleine camera . De camera zendt videobeelden op een televisie scherm . Met dit systeem kan de MDL de binnenkant van de slokdarm en de maag onderzoeken om te bepalen of spataderen aanwezig zijn en , zo ja , of ze nu groot of klein . Als de patiënt grote varices , vervolgens beta - blokkers worden gestart om het risico van bloeden variceal aanzienlijk.

Om portaal hypertensie te begrijpen , moet men eerst een praktische kennis van de normale bloedstroom in en uit de lever ( figuur 5 ) . Bloed verlaat de darmen en stroomt omhoog door de mesenteriale aderen aan de poortader . Het bloed in deze vaten draagt alle voedingsstoffen en bijproducten uit vertering van voedsel naar de lever . Bloed uit de milt stroomt ook naar de poortader , waar hij samenkomt met het bloed van de mesenterische aderen . De poortader voert het bloed in de lever en vervolgens splitst in rechter en linker vertakkingen . Deze takken verdelen dan over en weer in kleine haarvaten . Een goede analogie voor dit systeem is een boom : De boomstam is de poortader , en de grote takken zijn de linker en rechter portal aderen. De twijgen zijn de haarvaten . Een netwerk van schepen voert ook bloed uit de lever naar het hart . Deze schepen worden ook wel de levervenen .

Te visualiseren hoe dit systeem komt samen , stel twee bomen : een groeiend uit de grond ( de poortader systeem ) en een opknoping ondersteboven uit de hemel ( het leverader systeem ) . De bomen zijn met elkaar verbonden door hun takken . Bloed stroomt door de lever door het verplaatsen van de poortader , reizen naar rechts of links tak , verder naar het portaal haarvaten ( takken ) en vervolgens in de lever ader haarvaten ( ook takjes ) , tot in de grotere leverader takken en uiteindelijk in de onderste vena cava ( de stam van de omgekeerde structuur ) . Vandaar bloed vervoerd naar het hart .

Wanneer de lever beschadigd is als gevolg van levercirrose , het bloed vindt het moeilijk om van de poortader systeem in de lever ader systeem, omdat de haarvaten ( takken ) zijn versmald , verdraaid, en littekens . Toch , het bloed blijft stromen uit de intestinale vaten en milt naar de poortader . Dit resulteert in een " backup" van bloed in de poortader , waardoor er hoge druk . Hoge druk in de poortader wordt ook wel portale hypertensie .

Veel mensen met cirrose hebben geen symptomen bij allen en voelt heel goed. In deze toestand, die bekend staat als gecompenseerde cirrose, terwijl de lever ernstig is getekend, zijn er genoeg gezonde cellen in de lever littekens alle noodzakelijke functies van een noncirrhotic lever voeren. De meeste mensen met gecompenseerde cirrose blijven in deze toestand leven en geen verdere complicaties van leverziekte niet ontwikkelen.

Na verloop van tijd, sommige mensen met gecompenseerde cirrose vooruitgang gedecompenseerde cirrose. In deze toestand is de lever niet meer kan alle zijn normale functies. Complicaties die mensen met gedecompenseerde cirrose kunnen ervaren onder andere het bloeden spataderen (varices) in de slokdarm of maag, ophoping van vocht in de buik (ascites), gele verkleuring van de ogen en de huid (geelzucht), en verwarring te wijten aan het onvermogen van de lever om te wissen gifstoffen uit het bloed (hepatische encefalopathie).