Item gefilterd op datum: december 2012

Het goede nieuws is dat er is veel dat je kunt doen om je hart conditie te helpen en om uw symptomen van hartfalen te verminderen.

Goede voeding is belangrijk voor patiënten met hartfalen. Het belangrijkste wat je kunt doen is om het zout (natriumchloride) in uw dieet zorgvuldig te beperken. Een high-zout dieet kan uw bloeddruk verhogen, maar, nog belangrijker, kan ertoe leiden dat uw lichaam om water vast te houden. Dit kan leiden tot zwelling en verergerde symptomen. U moet uw inname van natrium te beperken tot 2000 milligram (mg) per dag. Dit is ongeveer de hoeveelheid zout in een theelepel.

De eerste en eenvoudigste manier om uw zoutinname te verminderen is neem het zoutvaatje van tafel. Houd het buiten bereik, of zelfs weg te gooien. Gebruik verse groenten en voedsel in plaats van blik of verwerkte voedingsmiddelen. Leer om voedsel etiketten te lezen om bij te houden hoeveel natrium je eet. Een overleg met een diëtiste kan nuttig zijn.

Inachtneming van een "hart-gezonde" voeding en het vermijden van te veel eten is een goed idee. Verhoog de hoeveelheid groenten en fruit je eet elke dag. Verwijder eventuele gefrituurd voedsel of voedingsmiddelen die rijk zijn aan cholesterol. Verminder je inname van rood vlees, en verhoging van het bedrag van "wit" vlees of vis in uw dieet. Als u diabetes hebt, handhaven van een strikte laag-koolhydraat en laag-suiker dieet.

U kunt gedwongen worden te beperken uw vochtinname te helpen oedeem en het vasthouden van water te voorkomen. Dit omvat alles dat vloeibaar is bij kamertemperatuur (zoals soepen, vruchtensappen, ijslolly en ijs). Het meten van een drankje in een maatbeker voordat je ze drinkt kan je helpen je dagelijkse vocht doelstellingen handhaven. Andere tips zijn kauwgom of zuigen op harde snoep of partjes citroen, alleen drinken als je dorst hebt, en je mond spoelen met water zonder te slikken.

Wees slim over alternatieve of kruidengeneesmiddelen. Je hebt misschien gehoord over supplementen en kruiden die beweren dat het hart te helpen of te helpen symptomen van hartfalen. Deze claims worden onderzocht, maar zijn niet medisch bewezen. Houd in gedachten dat "natuurlijk" betekent niet "veilig." Extracten, kruiden en andere supplementen kunnen interageren met uw recept geneesmiddelen. Aantal over-the-counter producten zijn niet veilig en kan orgaanschade veroorzaken. Als u alternatieve of kruiden-behandelingen, zeker van zijn om het te bespreken met uw arts.

Zodra u akkoord met de transplantatie, wordt u op het hart transplantatie wachtlijst geplaatst. Eenmaal aangegeven, kan het wachten duren van enkele dagen tot enkele jaren. De wachtlijst wordt onderhouden door UNOS en door meerdere vastgesteld factoren die een rol spelen bij de timing van de uiteindelijke harttransplantatie. Bloedgroep, medische scherpte / urgentie, lichaamsgrootte, en het aantal dagen wachten op de transplantatie lijst zijn de factoren beschouwd. Je bloedgroep (ABO bloedgroep) speelt een rol bij het bepalen welke beschikbare donoren in aanmerking komen om te doneren aan u (een "donor match"). In het algemeen, kandidaten op de lijst krijgen een identiek geëvenaard bloedgroep hart.

Correleert bloedgroep, verder bloedonderzoek uitgevoerd om te bepalen of u antilichamen ontwikkeld om specifieke humane antigenen. Antilichamen worden geproduceerd door het immuunsysteem en de ontwikkeling bij personen die zijn blootgesteld aan menselijke eiwitten die niet van hun genetische samenstelling. Dit kan optreden bij bloedtransfusies of tijdens een zwangerschap. Uw artsen voeren wat wordt genoemd een 'panel reactieve antilichamen (PRA) proef gesteld wanneer u zijn genoteerd. Als je een hoog PRA, moet u langer wachten op een meer compatibele hart. Een hoge PRA betekent dat u zijn zeer reactieve aan specifieke antigenen ("gevoelig") en dat uw artsen moeten selectiever met het donorhart voor u gekozen om acute afstoting te vermijden.

Ten slotte, wanneer een donororgaan beschikbaar wordt, moet wordt ABO bloedgroep uitgevoerd, en vervolgens het orgel wordt aangeboden aan de patiënt in de regio die het meest dringende medische noodzaak voor het orgel, op basis van zijn of haar huidige gezondheidstoestand (UNOS medische urgentie status). Er zijn drie categorieën medische urgentie-status voor patiënten die wachten op een harttransplantatie.

Status 1A is de top van de UNOS wachtlijst. Deze patiënten worden bepaald kritisch ziek zijn, die om een mechanisch of chemisch in de vorm van een beademingsmachine (ventilator), intraaortic ballonpomp (katheter ingebracht in de benen aan de hartpomp helpen), continue intraveneuze infusie krachtige cardiale geneesmiddelen met een speciale catheter in de nek (een zogenaamde Swan-Ganz-katheter), en / of een nieuw geïmplanteerde ventriculaire assist device (VAD). Deze patiënten zijn meestal erg ziek op de intensive care unit en zal sterven zonder een harttransplantatie.

De tweede UNOS groep wordt aangeduid als de status 1B. Deze patiënten kunnen in of uit het ziekenhuis en hebben continue intraveneuze medicatie en / of een VAD langer dan 30 dagen na de operatie van de selectedring op de wachtlijst. Personen met deze vormen van ondersteunende maatregelen te handhaven toestand 1B zelfs als huis ontslagen met dit type van behandeling. De laatste UNOS categorie is de status 2. De meeste patiënten in deze categorie zijn uit het ziekenhuis en stabiel. Hun medische toestand wordt zorgvuldig gecontroleerd en bijgewerkt.

Er zijn 11 geografische UNOS regio's in het land. Organen worden aangekocht en gedistribueerd binnen elke regio. Organen worden aangeboden aan zieke patiënten binnen dezelfde regio waarin zij worden gewonnen voordat ze worden aangeboden aan andere delen van het land. Het is niet gebruikelijk om een hart te worden gedoneerd aan een ontvanger buiten de eigen regio. Vanwege deze regionale spreiding, elke regio heeft zijn eigen vraag en aanbod van harttransplantaties. Zo regio's met een groter aanbod van donorharten en kleinere vraag wachten patiënten hebben een kortere wachtlijst tijd voor een nieuw hart.

De UNOS statuten toestaan u om op het hart transplantatie wachtlijst in meer dan een regio ('multiple listing "). Een kandidaat zal niet profiteren van worden opgesomd door twee transplantatie programma's binnen dezelfde lokale UNOS regio, omdat alle programma's binnen een enkel werk van dezelfde meester lijst. Het is belangrijk om te weten dat sommige transplantatie programma's beleid dat meerdere ingeschreven patiënten te verbieden kan hebben. Anderen kunnen hun eigen eisen en randvoorwaarden voor meerdere beursgenoteerde kandidaten te stellen (bijvoorbeeld, het vermogen om het ziekenhuis te komen binnen een bepaalde tijd als je wordt opgeroepen voor een orgel aanbod).

Als een patiënt kiest om opgenomen te worden door meer dan een programma in verschillende UNOS regio's, zijn er vijf andere kwesties om te overwegen als aanvulling op het beleid van de individuele transplantatie programma's zoals hierboven.

1. Uw verzekering kan niet de kosten van een extra evaluatie of betalen voor een transplantatie buiten uw regio.

2. De extra kosten van reis-en verblijfkosten buiten uw regio vaak niet vergoed.

3. Maakt niet uit hoe ziek je bent of worden, moet je snel naar buiten regio transplantatiecentrum te krijgen, omdat organen beschikbaar komen op zeer korte termijn.

4. De meeste transplantatie programma's vereisen de ontvangers om te verblijven in de nabijheid van hun centrum voor minstens 1 maand na de transplantatie te controleren herstel, beoordeel afwijzing, biopsieën uit te voeren, en de transplantatie medicatie aan te passen.

5. Als je aan alle belangrijke posttransplant complicatie ervaren, moet je in staat zijn om terug te keren naar uw transplantatie centrum voor gespecialiseerde posttransplant zorg.

Vergeet niet, is het niet mogelijk te voorspellen hoe goed of ziek je kan zijn in afwachting van uw nieuwe harttransplantatie. Hoewel de wachttijd inderdaad korter bij een programma buiten uw regio kan zijn, kan het nog steeds niet de beste algemene strategie om opgenomen te worden en getransplanteerd in een centrum verder van huis.

Op een gegeven moment meer dan 3000 mensen zijn op de nationale patiënt wachtlijst voor een harttransplantatie. Slechts ongeveer 2200 donorharten worden elk jaar beschikbaar zijn voor transplantatie. Interessant is dat deze cijfers niet significant veranderd voor bijna 20 jaar. Er zijn campagnes om het bewustzijn van het belang van orgaandonatie te verhogen, maar deze hebben geen significante toename van het aantal beschikbare harttransplantatie donoren opgeleverd. Dit verschil betekent dat sommige patiënten sterven wachten op een nieuw hart. Uiteindelijk, als de technologie van ventriculaire assist devices (VAD) verbetert en het gebruik ervan steeds meer mensen, kan er een aanzienlijke toename van het gebruik van dit apparaat. Deze potentiële toename van VAD gebruik kan helpen om de kloof tussen het aantal behoeftige patiënten met hartfalen op de wachtlijst en het aantal beschikbare donorharten overbruggen.

Uw nieuwe hart moet komen van iemand die al hersendood verklaard en wiens familie stemt in met de organen te doneren. Het is een anonieme gift. Hersendood is een permanente toestand meestal te wijten aan een hoofdletsel van een auto-ongeluk, schotwond, of een bloeding in de hersenen (zoals een beroerte). Dit betekent dat hoewel het lichaam wordt levend gehouden door machines, de hersenen geen tekenen van leven. Hersendood wordt gediagnosticeerd door veel verschillende tests en wordt bevestigd door twee artsen die niet betrokken zijn bij de zorg van de donor.

Hart van de donor blijft zelfstandig verslaan en kunnen worden ondersteund door middel van intraveneuze medicatie op een intensive care unit (ICU). Ademhaling en ademhaling worden onderhouden door een mechanische ventilator. Vervolgens wordt de donor geëvalueerd om te bepalen of de organen voor transplantatie. De donor ondergaat bloed werk vergelijkbaar met uw pretransplantatie evaluatie. Uitgebreide predonatie cardiale proeven op het donorhart wordt ook uitgevoerd, zoals een elektrocardiogram, echocardiogram en eventueel een coronair angiogram en hartkatheterisatie. Deze tests worden gedaan om het donorhart geschikt voor transplantatie.

Al deze informatie wordt vervolgens in de UNOS geautomatiseerde wachtlijst ingevoerd. Deze wachtlijst garandeert gelijke toegang en eerlijke verdeling van organen wanneer ze beschikbaar zijn. Wanneer een hart beschikbaar komt, wordt het gegeven aan de best mogelijke match, op basis van strikte criteria (bloedgroep, lichaamsgrootte, UNOS status en de lengte van de tijd op de wachtlijst). Het ras en geslacht van de donor hebben geen invloed op de wedstrijd.

Veel mensen die wachten op transplantatie hebben gemengde gevoelens, omdat ze zich bewust zijn dat iemand moet sterven voordat er een orgaan beschikbaar komt. Het kan helpen om te weten dat veel donorfamilies een gevoel van vrede te weten dat een aantal goede is gekomen uit hun geliefde tragische dood.

Wereldwijd is de noodzaak van orgaantransplantatie blijft het aanbod van donororganen overschrijden. De transplantatie gemeenschap wordt georganiseerd onder een landelijke paraplu, genaamd de United Network for Organ Sharing (UNOS). UNOS is een private, non-profit organisatie die overeenkomt met beschikbare orgaandonoren met die wachten op transplantatie. UNOS staat onder contract bij het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services om de natie orgaantransplantatie wachtlijst behouden. UNOS garandeert dat alle personen die een transplantatie nodig hebben een gelijke kans om hun organen te ontvangen, ongeacht leeftijd, geslacht, ras, sociale status, en ga zo maar door.

Er zijn 11 geografische UNOS regio's in het land. Deze regio's spelen een rol bij de toewijzing van organen, als organen worden aangeboden aan zieke patiënten binnen dezelfde regio waarin ze worden geschonken voordat ze aangeboden aan andere delen van het land.

Er zijn 58 organisaties orgaanverwerving (OPO) in de Verenigde Staten. Dit zijn private, non-profit organisaties die de orgaanverwerving coördineren in een aangewezen service gebied, waarin alle of slechts een deel van een staat kan dekken. De OPO evalueert potentiële donoren, bespreekt schenking met potentiële donor familieleden, draagt zorg voor de chirurgische verwijdering van gedoneerde organen, en draagt zorg voor de verdeling van de organen volgens de nationale organsharing beleid.

De toewijzing van een beschikbare donorhart wordt bepaald door een aantal strenge criteria, in het bijzonder

• Bloedgroep (A, B, AB, O-typen) compatibiliteit
• De ernst van de ziekte (scherpte) of medische urgentie van de ontvanger, volgens UNOS criteria ("UNOS toestand")
• Body size compatibility
• De lengte van de tijd een persoon is op de wachtlijst

Al deze informatie wordt vervolgens in de UNOS geautomatiseerde wachtlijst ingevoerd. Wanneer een hart beschikbaar komt, wordt het gegeven aan de best mogelijke match, op basis van deze strikte criteria. Het ras en geslacht van de donor hebben geen invloed op de wedstrijd.

Tijdens uw transplantatie evaluatieproces, wordt een test uitgevoerd om je bloedgroep te bepalen. Dit speelt een rol bij het bepalen van een "donor match," of van waaruit donoren u een hart (tabel 6) te accepteren. In het algemeen, kandidaten op de lijst krijgen een identiek geëvenaard bloedgroep hart (zoals bepaald door ABO bloedgroep), ongeacht de Rh-factor (rhesus factor, het + of - teken dat optreedt nadat de bloedgroep). Gelukkig is het afstemmen van de Rh-factor lijkt geen significante invloed van de uitkomst van de transplantatie of de kans op afstoting te hebben. Omdat sommige bloedgroepen komen vaker voor dan anderen, kan de hoeveelheid tijd op de wachtlijst worden beïnvloed door uw bloedgroep en de bloedgroep van alle beschikbare donoren.

De meeste patiënten die hartfalen ook een zekere mate van nierproblemen ervaren tijdens de loop van hun medische ziekte. Het syndroom van hartfalen omvat een verminderde voren pompen van bloed uit het hart (verminderde cardiale output). De verminderde pompwerking van het hart vermindert de hoeveelheid zuurstofrijk bloed die wordt geleverd aan de vitale organen, vooral de nieren. Een vermindering adequate bloedstroom naar de nieren nadelig beïnvloeden hun werking.

Daarnaast is een aantal andere medische aandoeningen die vaak samengaan met hartfalen, zoals hoge bloeddruk en diabetes, kunnen bijdragen en direct invloed hebben op de nieren, die het probleem verder kan verergeren en kan extra verzwakking van de nierfunctie veroorzaken. Soms kan de medicijnen die worden gebruikt om hartfalen te behandelen verergert nierfunctie, zoals diuretica (plaspillen) of andere geneesmiddelen voor het hart (ACE-remmers, ARB, of aldosteron antagonisten).

Als uw nieren niet goed functioneren, kan enkele hartfalen verergerde voorwaarden geworden. Als het filtersysteem van de nieren uitvalt, kan afvalstoffen zich ophopen, en bepaalde elektrolyten (zoals kalium) kan ongereguleerde geworden. Abnormale niveaus van deze elektrolyten kan gevaarlijk een verzwakt hart. Het is niet ongewoon voor patiënten met verzwakte nier hogere bloeddruk, die de werkbelasting kan stijgen tot het vermoeide hart ontwikkelen. Ook kan de verzwakte nier moeilijkheid goed beheer van uw vocht en water-status, wat kan leiden tot slechtere waterretentie hebben, zwelling, opgeblazen gevoel, en verslechterde algemene status hartfalen.

Het is duidelijk dat het hart en de nieren zou een delicaat evenwicht en een goed verstrengeld relatie. Elke verzwakking van beide voorwaarden nadelige gevolgen van de ander goede werking. Dit wordt vaak aangeduid als de cardiorenal syndroom (of het "heartkidney" syndroom) en kan beheren en gelijktijdig behandelen van zowel aandoeningen zeer moeilijk. Gelukkig voor de meeste patiënten met hartfalen, wanneer hun hartfalen verbetert, zo zal hun nierfunctie.

Soms echter een patiënt blijvende nierbeschadiging of nierfalen ontwikkelen. Als dit het geval is, nieuwere technieken om patiënten worden opgenomen voor zowel een hart en een niertransplantatie tegelijkertijd. De behoefte aan gecombineerde orgaantransplantatie heeft uw status niet verheffen op de wachtlijst. De organen van een patiënt die gecombineerd orgaantransplantatie uit een enkel orgaan donor nodig, omdat ze reeds goed worden afgestemd op de ontvanger.

In andere zeldzame omstandigheden als een patiënt cirrose en voorts een goede kandidaat voor harttransplantatie, gecombineerde hart-levertransplantatie worden overwogen. Dit hangt af van de mate van ervaring op uw individuele transplantatie programma.

Een cardiopulmonale metabole inspanningstest wordt ook wel aangeduid als een CPX-test of een VO2-Max test. Dit is een speciaal type van de oefening test die uw gecombineerde hart-en longfunctie en het vermogen van uw lichaam om zuurstof te gebruiken in rust en met oefening meet. Je loopt op een loopband terwijl aangesloten op een speciale ademhaling monitor / apparaat. Soms fiets wordt gebruikt.

Deze speciale ademhalingsapparaat wordt een "metabole kar," en het maakt gebruik van geavanceerde technologie die precies kwantificeert je zuurstofopname, kooldioxide uitademen, je stofwisseling (baseline energieverbruik van uw lichaam zonder te oefenen), evenals van uw hart en longen in staat is om goed te verwerken en gebruiken zuurstof tijdens het sporten.

Cardiopulmonale inspanningstest levert belangrijke informatie op een patiënt met hartfalen. De "maximale zuurstofopname" is bekend als de "VO2-Max" of de "MVO2." De VO2-Max wordt geregeld door uw hartfunctie, en het weerspiegelt de maximale hoeveelheid zuurstof die je hart tijdens aanhoudende om uw spieren te kunnen bieden activiteit. De VO2-Max is het punt waarop je lichaam niet kan verhogen de opname van zuurstof, ondanks een toename van de trainingsintensiteit. Dit wordt gekwantificeerd als een getal.

Onder normale omstandigheden een gezond lichaam blijft zuurstof inname te verhogen en opname als het verhoogt de trainingsintensiteit. Patiënten met hartfalen hebben de inspanningscapaciteit en een verminderd vermogen om goed te vergroten zuurstofopname te verhogen lichaam eisen te voldoen afgenomen. Ze hebben een lagere VO2-Max, een lagere VO2-Max aantal correleert met slechtere hartfalen symptomen evenals een verslechterde algehele prognose. Studies hebben aangetoond dat de VO2-Max is een van de sterkste voorspellers van overleving in patiënten met hartfalen.

Vanwege deze gevestigde correlatie bij patiënten met hartfalen, wordt uw maximale zuurstofopname nummer beschouwd als een onderdeel van uw evaluatie transplantatie. Een gezond persoon moet een VO2-Max van ruim 25 ml / kg / min te hebben. In de meeste transplantatiecentra, een VO2-Max score van minder dan 14 ml / kg / min je in aanmerking voor een transplantatie. Natuurlijk, net als met al je pretransplantatie testen, uw geval is individueel beschouwd, maar dit is nog steeds een belangrijk onderdeel van uw evaluatie.

Een recht hartkatheterisatie is een belangrijke test die wordt uitgevoerd om de druk binnen de rechterkant van uw hart te meten. Belangrijker is gedaan om te controleren op de aanwezigheid van pulmonale hypertensie.

Bij patiënten met ernstig hartfalen, de pulmonale arteriële druk (druk in de longslagaders) kan verhoogd worden als gevolg van de chronische congestie in het hart en de longen. Dit staat bekend als pulmonaire hypertensie en in wezen is hoge bloeddruk in de slagaders die de longen leveren. De rechter hartkatheterisatie (met behulp van een Swan-Ganz-katheter) kan nauwkeurig meten en registreren deze druk. Deze druk wordt ook wel aangeduid als uw hemodynamiek.

Indien dan uw rechteroog hartkatheterisatie blijkt pulmonale hypertensie, moet de cardioloog om aanvullende tests te overwegen tijdens de katheterisatie. Dit wordt aangeduid als een vasoactieve drug studie. Indien de pulmonaire druk te hoog worden speciale intraveneuze medicaties (vasoactieve geneesmiddelen) gegeven om te proberen de pulmonaire druk verlagen en om de voorwaartse pompkracht van het hart (het hartminuutvolume) verhogen. Ze worden vasoactieve genoemd omdat ze meestal werken door inwerking op de bloedvaten in het lichaam, typisch dilateren (vergroten) hen die handelen om de druk in de slagaders te verlagen. Dit kan de pulmonale arteriële druk verlagen en kunnen de cardiale output van het hart te verhogen.

Deze vasoactieve geneesmiddelen worden langzaam toegediend volgens een gestandaardiseerd protocol administratie. In elk stadium van het protocol, zijn zorgvuldige metingen van de hemodynamiek herhaald en gemeten. Meestal is de pulmonale druk uiteindelijk naar beneden komen met toenemende doses van de medicijnen, en de test kan dan worden gesloten. Het de druk naar beneden komen, dan is de persoon pulmonale hypertensie wordt geacht "omkeerbaar."

Als pulmonale druk van een patiënt daardoor afneemt niet / verbeteren met de speciale intraveneuze geneesmiddelen tijdens de drug studie en nog steeds te hoog blijven, is hun pulmonale hypertensie geacht te zijn "vaste" of "onomkeerbaar." Deze situatie is een grote zorg, want als een patiënt een vaste pulmonale hypertensie, er een aanzienlijk risico dat een nieuwe getransplanteerde hart niet goed functioneren bij de borst en het nieuwe hart bezwijken kort na de transplantatie. Als dit het geval is, kunnen deze patiënten niet in aanmerking voor een harttransplantatie.

Vaste pulmonale hypertensie is een contra transplantatie vanwege het hoge risico van mislukking na transplantatie. Terwijl u op het hart transplantatie wachtlijst, u zult regelmatig rechter hart catheterisatie ondergaan om deze vorm van pulmonale hypertensie uit te sluiten. Als pulmonale hypertensie aanwezig is, dan is een vasoactieve drug studie zal worden uitgevoerd om aan te tonen dat het omkeerbaar blijft. Zolang het omkeerbaar blijft, bent u nog steeds in aanmerking voor een harttransplantatie.

Een hartkatheterisatie is een invasieve hart -test uitgevoerd door een cardioloog met behulp van uw slagaders of aders om informatie over uw hart en zijn functie. Het kan een linker hartkatheterisatie , een recht hartkatheterisatie , of beide .

Linker hartkatheterisatie en
coronaire Angiogram

Een linkse hartkatheterisatie kan uw arts om daadwerkelijk te zien hoe het bloed stroomt door je hart en de kransslagaders . Als kleurstof wordt geïnjecteerd in uw kransslagaders om een x - ray film foto te maken , is er sprake van een coronair angiogram . Dit is de beste manier om de kransslagaders op mogelijke verstopping problemen evalueren .

Na zorgvuldige reiniging en steriliseren van de omgeving , een cardioloog voegt een katheter ( een kleine , fijne , holle buis ) in een slagader aan de zijkant van uw lies en maakt gebruik van een x - ray camera om de katheter te begeleiden tot aan je hart . Vanaf de punt van de katheter , kan de arts een kleine hoeveelheid kleurstof injecteren in elk kransslagader en neem een x - ray film beeld van alle kransslagaders . Deze foto's worden weergegeven op de beeldschermen en worden digitaal opgenomen . Foto's van de pompfunctie van uw hart kan ook worden verkregen bij uw ejectiefractie meten.

Je bent wakker , maar verdoofd tijdens deze routine procedure, die ongeveer 1 uur duurt . De procedure vindt plaats in de hartkatheterisatie laboratorium , en je kunt naar huis gaan enkele uren na de test is voltooid.

Het is waarschijnlijk dat je een linker hartkatheterisatie zal op enig moment voordat je een harttransplantatie ondergaan . Na transplantatie , dan heb je ook deze procedure als een deel van uw jaarlijkse posttransplant check - up . Een linkse hartkatheterisatie gaat vaak gepaard met een recht hartkatheterisatie ( zie hieronder ) .

Rechts hartkatheterisatie
Een recht hartkatheterisatie is een invasieve test die wordt uitgevoerd om de druk binnen de rechterkant van uw hart te meten . Dit wordt gedaan om te controleren op de aanwezigheid van pulmonale hypertensie (verhoogde druk in de longen ) .

Na zorgvuldige reiniging van de zijkant van je nek , een cardioloog voegt een kleine katheter ( een fijne , holle buis ) in de grote ader aan de zijkant van je nek ( de halsader ) . Deze speciale katheter heeft een zachte opblaasbare ballon op de punt , die bekend staat als een Swan - Ganz katheter of een longslagader catheter . Het uiteinde van deze katheter wordt dan gevorderd in de rechts-zijdige kamers van het hart ( atrium en ventrikel ) en schoof uit in de longslagader , dat is de belangrijkste slagader die het hart verlaat en levert het bloed naar de longen ( dit is waarom het is een longslagader catheter genoemd ) . De druk in elk van uw hartkamers en in je longen ( pulmonale arteriële druk ) worden zorgvuldig gemeten en geregistreerd. Deze druk zijn ook bekend als uw hemodynamiek .

Deze test wordt uitgevoerd voordat u in aanmerking komen voor een harttransplantatie . Het wordt ook periodiek gepland ( meestal om de 6 maanden ) terwijl u wacht op de transplantatie lijst om ervoor te zorgen dat er geen veranderingen zijn opgetreden .

Sommige patiënten zijn zo ziek tijdens het wachten op een harttransplantatie die ze vereisen een langdurige longslagader catheterisatie , waarbij de Swan - Ganz katheter wordt achtergelaten in hun nek , totdat ze een nieuw hart . Hun ijle medische aandoening kan continue bewaking van hun hart druk nodig hebben om hun klinische toestand te voorkomen verslechtert , terwijl ze wachten op een nieuw hart . Omdat ze zo ziek , deze patiënten hebben een voorkeurspositie status op de harttransplantatie wachtlijst .

Een harttransplantatie is buitengewoon veeleisend op vele niveaus. Omdat er zo veel meer kandidaten voor transplantaties dan er beschikbaar harten, moet de transplantatie lijst zorgvuldig worden gescreend. Een multidisciplinair team van hart artsen, chirurgen, verpleegkundigen, maatschappelijk werkers, en bioethicists beoordeelt uw medische geschiedenis, diagnostische test resultaten, sociale geschiedenis, en psychosociale evaluatie. Dit wordt aangeduid als een formele pretransplantatie evalueren.

Uitgebreide pretransplantatie testen wordt uitgevoerd om te beoordelen of een andere behandeling opties bestaan voor u, om te bepalen of je ziek genoeg om een transplantatie nodig zijn, en ervoor te zorgen dat u lichamelijk in staat bent van het hebben van een transplantatie. Een nauwkeurig onderzoek wordt uitgevoerd naar eventuele contra-indicaties voor een harttransplantatie, zoals niet-gediagnosticeerde kanker of andere ernstige medische problemen. Een beschrijving van veel van de tests die nodig volgt:

• Bloedonderzoek ❍ Een reeks bloedonderzoeken worden gebruikt om uw leverfunctie, nierfunctie, bloed en weefseltype, en eventuele vroegere blootstelling aan verschillende infecties te evalueren. U wordt getest op HIV, ongeacht uw risicofactoren.

• BNP laboratoriumtest ❍ Dit is een hartfalen bloedtest. Het meet het niveau van een hormoon in uw bloed genaamd B-type natriuretisch peptide (BNP). Pompende hartkamers (ventrikels) produceren extra BNP wanneer ze bloed niet voldoende kan pompen naar de behoeften van uw lichaam te voldoen. Het BNP in het bloed neemt toe als de symptomen van hartfalen verergeren en neemt af wanneer het hartfalen conditie verbetert of is stabiel. Normaal gesproken wordt alleen een lage hoeveelheid BNP gevonden in uw bloed, een hoger niveau BNP correleert met ernstiger hartfalen.

• X-thorax ❍ Een thoraxfoto is een foto van de longen en de positie van het hart in de borst. Deze test bepaalt de aanwezigheid van een longziekte, detecteert vocht in je longen, en eventuele stille longkanker ontdekt. Een CT van de borst kan nodig zijn om gedetailleerde beelden leveren.

• elektrocardiogram (ECG) ❍ Het elektrocardiogram toont het patroon van elektrische impulsen in je hart. Kleine pads (elektrode leads) verbonden met draden worden over verschillende delen van uw lichaam geplaatst. Deze leads noninvasively detecteren het ritme en het patroon van de elektrische golven van je hart en omzetten in lijnen op een vel papier voor uw arts te interpreteren.

• echocardiogram (Echo) ❍ Een echocardiogram is een niet-invasieve vorm van cardiale beeldvorming (een echo van het hart) die geluidsgolven gebruikt om de grootte, vorm en beweging van alle cardiale structuren te onderzoeken. De belangrijke structuren die worden gezien onder de vier hartkleppen, de pompwerking van de rechter en linker ventrikels (onderste kamers) en de pericardiale zak (de voering van het hart). Deze test wordt gebruikt om de ejectiefractie (EF), een meting van het percentage van bloed dat het hart uitgeworpen bij elke slag bepalen.

• MUGA ❍ Een MUGA is een niet-invasieve nucleaire geneeskunde foto test. Uw ader wordt ingespoten met een radioactieve stof en een speciale camera wordt geplaatst over je borst terwijl je ligt, om het vermogen van uw hart om bloed rond te pompen meten. Deze test wordt specifiek gebruikt om uw ejectiefractie meten.

• Oefening tolerantie (loopband)-test ❍ Deze invasieve procedure controleert u en de reactie van je hart te inspannende lichaamsbeweging. Het is ook bekend als een "stress test." U bent verbonden met draden en elektroden leidt, net als wanneer je een elektrocardiogram (ECG). Je bewaakt het lopen op de loopband functioneert als een 'stress' op het hart en kan uw inspanningstolerantie en de capaciteit te meten.

• longfunctietest (PFT) ❍ Een longfunctietest is een serie van de ademhaling tests die worden uitgevoerd op uw longen om hun vermogen en hun vermogen om zuurstof te meten. Dit wordt gedaan om een longaandoening te sporen en om uw vermogen om te spenen van de ademhaling ventilator na de transplantatie chirurgie te bepalen.

• Niet-invasieve halsslagader doppleronderzoeken ❍ Dit is een echo van de halsslagader (hals) slagaders die zoekt naar blokkades in de slagaders die bloed naar de hersenen, die komt vaker voor bij patiënten die atherosclerose hebben. Als de halsslagaders hebben ernstige vernauwing, moet dit worden gecorrigeerd voordat de transplantatie chirurgie.

• Abdominale echografie ❍ Een echo van je buik is een pijnloze test uitgevoerd om uit te sluiten van de galblaas / stenen en te beoordelen voor een abnormaal vergroot abdominale aorta (aneurysma).

• Botscan (DEXA-scan) ❍ Een botscan wordt specifiek gebruikt om het risico van breuk bepalen door het detecteren van osteoporose, een botontkalking die kunnen optreden bij veroudering. De scan duurt ongeveer 10 minuten. Uit energiezuinige x-stralen worden doorgegeven via de botten het mineraal (calcium) gehalte van het bot te meten. Niet alle patiënten vereisen deze test.

• Huidtesten ❍ Een huid test wordt uitgevoerd om te controleren op blootstelling aan tuberculose. Een kleine naald wordt gebruikt op je arm om een serum te injecteren in drie verschillende plaatsen. Je arm wordt vervolgens gecontroleerd binnen 48 uur op zoek naar een huidreactie. Als de test blijkt dat u zijn blootgesteld aan tuberculose, wordt u behandeld met bepaalde medicijnen tijdens het wachten voor je hart transplantatie.

• Urinetests ❍ Een routine urineonderzoek wordt gestuurd om te zoeken voor elk type van urineweginfectie. Indien nodig, wordt een 24-uurs urine gedaan om uw nierfunctie verder te beoordelen.

• mammogram / uitstrijkje ❍ Een gynaecologische examen wordt uitgevoerd op alle vrouwen die geen recente test hebben gehad. Het is belangrijk om een uitgebreide kanker screening ondergaan als een onderdeel van uw evaluatie transplantatie.

• Prostate proef ❍ Een eenvoudige prostaatspecifiek antigeen (PSA) laboratoriumtest uitgevoerd bij mannen alle slapende prostaatkanker sluiten. Indien nodig kan een aanvullend prostaat vereist.

• Kruk monster om bloed te detecteren ❍ Een eenvoudige kruk steekproef (een "kruk guaiacmethode kaart") is een eenvoudige manier om de ontlasting te controleren op eventuele verborgen bloed in het darmkanaal. Bloed in de ontlasting kan eventueel duiden op een verborgen darmkanker. Indien nodig kan een colonoscopie nodig om eventuele darmkanker zorgvuldiger sluiten.

• Linker hartkatheterisatie en coronaire angiogram ❍ Dit wordt in meer detail beschreven in vraag 74. Een linkse hartkatheterisatie kan uw arts om daadwerkelijk te zien hoe het bloed stroomt door je hart en coronaire arteries.When kleurstof wordt geïnjecteerd in uw kransslagaders om een x-ray film foto te maken, is er sprake van een coronair angiogram. Dit is de beste manier om de kransslagaders op mogelijke verstopping problemen evalueren. Het wordt meestal gedaan door middel van een kleine katheter (fijne holle buis) ingebracht in een slagader aan de zijkant van uw lies (de slagader).

• Rechter hartkatheterisatie ❍ Dit wordt in meer detail beschreven in vraag 74. Deze invasieve test wordt uitgevoerd om de druk binnen de rechterkant van uw hart te meten en te controleren op de aanwezigheid van pulmonale hypertensie (verhoogde druk in de longen). Dit wordt meestal gedaan door de rechter halsader aan de kant van de hals.

• Cardiopulmonary stress test (VO2). ❍ Dit wordt nader beschreven in vraag 76. Dit is een speciaal type van de oefening test die uw gecombineerde hart-en longfunctie en het vermogen om zuurstof te gebruiken meet. Je loopt op een loopband terwijl aangesloten op een speciale ademhaling monitor / apparaat.