Item gefilterd op datum: december 2012

Hoewel PD komt vaker voor bij oudere mensen , het is niet exclusief voor hen. De piek begin van de PD is 60 jaar oud , nauwelijks oud deze dagen , maar 15 % van de PD-patiënten zijn jonger dan 50 jaar , en 10 % is 40 jaar of jonger .

Er zijn ongeveer 1,2 miljoen mensen met PD in Noord-Amerika , en omdat de ontwikkeling van de symptomen is langzaam en sluipend , kan de tijd tussen het begin en de diagnose tussen de 2 tot 5 jaar (sommigen zeggen PD kan beginnen 10 jaar voordat het wordt gediagnosticeerd ) . Gezien de lange wachttijd tussen het begin van de ziekte ( die vrijwel onmerkbaar ) en de diagnose , wordt geschat dat voor elke persoon gediagnosticeerd met PD, minstens twee PD hebben maar nog niet gediagnosticeerd . Ongeveer 50.000 mensen worden gediagnosticeerd met PD elk jaar . PD treft iets meer mannen dan vrouwen ( ongeveer 55 mannen en 45 vrouwen ) . PD gebeurt gelijkmatig over de verschillende beroeps-en sociaal-economische groepen , en de snelheid van de incidentie is niet veranderd sinds de artsen zijn het bijhouden van registers .

De ziekte van Parkinson (PD) is een reis-een reis die, eenmaal gestart, zal een leven lang meegaan. Veel mensen hebben deze reis gemaakt, hebben de valkuilen beschreven, en de cursus in kaart hebben gebracht. Het is niet een reis die u zult alleen te nemen: Uw familie, vrienden en buren zal komen met jou. Je ontmoet veel reizigers langs de weg en moet een aantal artsen die zal dienen als gidsen-om u te helpen door de ruwe plekken, te wijzen op de gevaren, en om zekerheid en inzicht te geven. De vele reizigers die deze reis hebben genomen weten het goed en kan u vertellen hoe ze overwon de obstakels: Laat ze-luisteren niet nalaten om hen! Hoewel de reis is geen plezierreisje, kun je getroost worden, want je bent niet alleen.

PD kan langzaam beginnen, zo langzaam dat het nauwelijks is opgevallen. Een lichte trilling in je hand zou kunnen stress, zou het niet? Een twitch in je schouder kan het een verrekte spier zijn, zou het niet? Uw echtgenoot vraagt waarom je niet meer lachen. Uw kinderen vragen waarom je langzaam te lopen. U negeert hun opmerkingen, maar in je hart weet je dat ze iets betekenen. Dingen gewoon niet goed. Tot slot, u een afspraak maken met uw arts en krijgen te horen dat het zou kunnen worden PD.

"Wat is PD? 'U vraagt. Is het een infectie, zoals een virus? Nee, het is niet een infectie. Het is een chronische aandoening, een onbalans zoals diabetes. In diabetes, je gebrek aan insuline. In PD, het ontbreekt u aan een chemische stof: dopamine. Diabetes is een ziekte van de klieren, PD is een ziekte van de hersenen. Een gebrek aan insuline leidt tot een hoge bloedsuikerspiegel. Omdat een hoge bloedsuiker eenvoudig te meten, diabetes is gemakkelijk te herkennen en gemakkelijk te diagnosticeren. Een verlies van dopamine in de hersenen niet eenvoudig te meten. PD is niet gediagnosticeerd door een bloedtest, maar door de symptomen die een verlies van dopamine veroorzaakt. De symptomen kunnen trillen van uw handen, stijfheid van je spieren, en een bewegingsstoornis.

Soms gewoon je hand of je hand en je been beeft, en soms je tong en kaak beven; zelden, je buik en borst beven. Als je hand beeft, uw beven stopt als u strek uw hand uit te halen een kopje koffie en keert terug wanneer u rust of ontspannen je hand. Dit wordt een rusttremor, een voorwaarde die verschilt van essentiële tremor, ET, een aandoening soms verward met PD. De tremor van ET verhogen wanneer je je hand strekken en stopt wanneer je het rusten. De schok van de PD begint in de ene hand en in de tijd, gaat de andere kant. De schok van ET begint in beide handen tegelijk.

De stijfheid of starheid, PD invloed op de spieren van de arm en been, de stijfheid aan dezelfde kant als de tremor. De stijfheid van PD gevoel dat de stijfheid van artritis, maar het is niet geassocieerd met zwelling. In tegenstelling tot de stijfheid van artritis, is de stijfheid van de PD niet verdwijnen als je je arm of been ontspannen, het is alsof je spieren zijn altijd strak, altijd gecontracteerd. T

hij bewegingsstoornis bestaat uit traagheid van beweging genaamd bradykinesia, van het Latijnse woord "brady", wat betekent langzaam en "Kinesia", wat betekent beweging. De bewegingsstoornis bevat tevens een aarzeling of een onvermogen om een beweging (genaamd "start aarzeling") start, en een onvermogen om een beweging te voltooien (zogenaamde "gebrek aan beweging"). De bewegingsstoornis in PD kan laten zien als een gebrek aan beweging-een gebrek aan waarvan u zich niet bewust zijn. Het gebrek aan movemen kan verschijnen als een "gemaskeerde" of "poker" gezicht, een gebrek aan uw ogen knipperen, een gebrek aan een van je armen of beide zwaaien tijdens het lopen.

Net als mensen anders ouder worden, PD treft mensen anders. Sommige symptomen verschijnen eerder in een persoon dan de andere, wellicht meer verontrustend in een persoon dan de andere, of niet verschijnen. Tremor, die iedereen associeert met PD, heeft geen invloed op 30% van de mensen met PD

Talrijke middelen beschikbaar zijn om patiënten in nood van orgaantransplantatie en hun families . U kunt een schat aan informatie te verkrijgen van uw huisarts , specialist of lokale transplantatie center.Other middelen zijn beschikbaar via het internet . Natuurlijk , zich bewust zijn van de kwaliteit van de informatie op de websites varieert sterk . Hier zijn enkele tips om u te helpen een website te evalueren :

• Controleer het gedeelte " over ons " van de site. Als er geen auteur vermeld of geen referenties voor de auteur , zijn verdacht.

• Controleer de toekenning van de informatie . Deskundigen hebben onderzoek beoordeeld in toonaangevende tijdschriften . Informatie van grote overheidsinstellingen , zoals de Amerikaanse Food and Drug Administration ( FDA ) en de National Institutes of Health ( NIH ) , is ook beoordeeld door deskundigen . Informatie van farmaceutische bedrijven kunnen betrouwbaar zijn , maar vergeet niet - deze bedrijven zijn in het bedrijf van het verkopen van producten

• Informatie die door patiëntengroepen gezet kan worden beïnvloed naar een gezichtspunt .

• Wees op uw hoede van emotionele getuigenissen. Ze kunnen misleidend of niet relevant voor u zijn.

• Lees de vele websites en cross -check wat je tegenkomt.

• Als een behandeling te mooi lijkt om waar te zijn , is het waarschijnlijk !

• Neem contact op met uw huisarts of transplantatie team voordat u wijzigingen aanbrengt in uw behandelplan op basis van informatie die u vinden op het internet .

Chronisch nierfalen is een erkende complicatie van orgaantransplantatie door de behoefte aan immunosuppressie . Zowel tacrolimus en cyclosporine kan de nieren minder dan optimaal functioneren . Bovendien , bij patiënten met cirrose , hartziekte of nierziekte vóór de transplantatie , de bijwerkingen van diureticumgebruik , hypertensie en diabetes kunnen allemaal bijdragen aan chronisch nierfalen bij ontvangers van een nieuw orgel . Nierfalen na transplantatie compliceert medische behandeling , wat leidt tot verhoogde morbiditeit en mortaliteit . De incidentie van chronische nierziekte bij personen die levertransplantaties is ongeveer 8 % na 1 jaar , 14 % na 3 jaar en 18 % na 5 jaar . Voor patiënten die een harttransplantatie hebben gehad , de incidentie van chronische nierziekte 2 % na 1 jaar , 7 % na 3 jaar en 11 % na 5 jaar . Dit betekent niet dat al deze patiënten moeten dialyse maar eerder dat hun nieren niet volledig functioneel . Sommige patiënten doen inderdaad vooruitgang dialyse , niertransplantatie kan bij deze personen worden vermeld .

Een aantal factoren kunnen het risico op het ontwikkelen van nierfalen , met inbegrip van leeftijd ( ouder patiënten hebben een hoger risico ), geslacht (mannen hebben een hoger risico dan vrouwen ) , vóór pretransplantatie nierfunctie , en de aanwezigheid of afwezigheid van vóór pretransplantatie hypertensie, diabetes voorspellen , of hepatitis C-infectie . Over het algemeen , niet wit, niet - Afro-Amerikaanse patiënten hebben het laagste risico van chronisch nierfalen .

Natuurlijk , de meeste ontvangers niet ontwikkelen nierfalen . Voor die met de eerder genoemde risicofactoren kunnen transplantatie artsen met hen het risico nierfalen na orgaantransplantatie verminderen . Een techniek is om de dosis van de primaire immunosuppressivum ( dat is , tacrolimus of ciclosporine ) verminderen . Voor die patiënten met een hoog risico of een voorgeschiedenis van afwijzing , kan mycofenolaat (Cell - Cept , Myfortic ) worden toegevoegd aan de medicatie . Een recente toevoeging aan de immunosuppressie instrumentarium , sirolimus ( Rapamycine , Rapamune ) , kan ook het risico te verminderen . Sirolimus is niet giftig voor de nieren en kan worden gebruikt voor primaire immunosuppressie . Dit geneesmiddel kan niet onmiddellijk na orgaantransplantatie omdat vertraagt wondgenezing , in plaats daarvan , wordt doorgaans later voorgeschreven bij bezorgdheid over nierdisfunctie ontstaan .

Het succes van orgaantransplantatie heeft geleid tot langere overleving na de operatie voor patiënten van vandaag. Deze langere overleving komt op een prijs , maar: veel meer complicaties op lange termijn dan werden gezien in het verleden . Meer aandacht dient te worden besteed aan de lange - termijn effecten van de immunosuppressieve geneesmiddelen en hun cumulatieve effecten . Zo kunnen cyclosporine bloeddruk en hoog cholesterolgehalte veroorzaken . In de loop van vele jaren is deze combinatie leidt tot een hartaanval en beroerte . Wanneer verwacht de overleving na transplantatie was kort , deze langlopende kwesties waren van minimale zorg. Vandaag, met langere overleving gemeengoed , hart-en vaatziekten is een van de belangrijkste doodsoorzaken in transplantatiepatiënten .

De incidentie van hypertensie wordt toegeschreven aan de primaire immunosuppressiva . Standaard medicijnen tegen hoge bloeddruk effectief zijn bij de behandeling van deze complicatie . Zoals eerder opgemerkt , op lange termijn hypertensie kan leiden tot hart-of vaatziekte .

Obesitas is een ander veel voorkomend probleem na transplantatie . Omdat veel patiënten lijden aan ondervoeding vóór de transplantatie , zijn deze individuen geadviseerd om hun voeding te verbeteren daarna het genezingsproces . Jammer genoeg , kunnen patiënten gewend aan deze verhoogde calorie-inname te worden en hebben een harde tijd te bezuinigen hun voedselconsumptie zodra het herstel van een operatie is bereikt . De daaropvolgende obesitas kan de mobiliteit verminderen en het risico van coronaire hartziekte .

Diabetes mellitus wordt vaak aangetroffen in orgaantransplantatie ontvangers. Nogmaals , de dader is vaak de immunosuppressieve middelen , met name tacrolimus en prednison . De incidentie van obesitas correleert met diabetes incidentie en beide zijn cardiale risicofactoren .

- Transplantatie geassocieerd lymfoom is een gevreesde complicatie van de immunosuppressiva . Gelukkig komt slechts 1 % tot 2 % van de ontvangers . Dit soort lymfoom geassocieerd met infectie met het Epstein - Barr virus . Veel patiënten die na transplantatie lymfoproliferatieve aandoening ( PTLD ) ontwikkeld kunnen worden behandeld met een vermindering van immunosuppressie, die kan het PTLD op achteruit . In zeldzame gevallen de PTLD wordt een ware lymfoom en chemotherapie nodig is .

Transplantatiepatiënten hebben hogere tarieven van zowel huidkanker en baarmoederhalskanker . Een goede huidverzorging , met name bescherming tegen de zon , is essentieel in deze patiënten . Voor vrouwen zijn de jaarlijkse uitstrijkjes aanbevolen .

Chronische afstoting (CR) gaat progressieve verslechtering van de functie van het getransplanteerde orgaan is. De doelstellingen van de immuunrespons zijn verschillend van de doelen in acute afstoting. Deze schade komt zeer langzaam en is niet het gevolg van terugkerende episodes van acute afstoting. De belangrijkste oorzaak van CR, zoals met acute afstoting, te weinig immuunsuppressieve medicatie-hetzij omdat de patiënt niet zijn of haar medicatie zoals voorgeschreven of omdat de transplantatie arts vermindert de dosis in een poging om bijwerkingen te voorkomen. CR kan worden verergerd door factoren zoals CMV-infectie, een hoog cholesterolgehalte, diabetes of hypertensie.

Dankzij eerdere herkenning van acute en chronische afstoting en de introductie van krachtiger immunosuppressieve middelen (bijvoorbeeld tacrolimus en sirolimus), veel van deze gevallen met succes kan worden omgekeerd.

De antirejection medicijnen die u gebruikt voor de preventie en behandeling van afstoting vertel uw immuunsysteem om uw nieuwe orgel te accepteren . Daarbij kunnen zij ook uw immuunsysteem om andere vreemde indringers accepteren dat het normaal zou vechten . Als gevolg hiervan nemen antirejection medicijnen kunt u plaatsen op groter risico voor het ontwikkelen van een infectie . De meest voorkomende infecties het gevolg zijn van virussen die zijn sluimeren in uw systeem of in het gedoneerde orgaan . Om infectie te voorkomen , wordt u antibacterieel , antivirus , en schimmeldodende medicijnen nemen voor 3 tot 6 maanden na de operatie .

Als er een infectie wordt vermoed, kan uw zorgverleners sputum ( de stof opgehoest uit je longen ) , bloed en urine monsters, alsook monsters te nemen van uw katheter , wond , en afvoer sites. Tekenen dat je kunt merken zijn koorts , vermoeidheid of vermoeidheid , diarree of braken , roodheid of drainage rond uw incisie of buis website , of een hoest en keelpijn . Indien een infectie ontwikkelt, wordt behandeld met medicatie specifiek voor het type infectie . De besmettelijke ziekte specialist werkt samen met de transplantatie team om infecties te beheren en te behandelen . Als er een infectie ontstaat nadat u uit het ziekenhuis is ontslagen , kan worden behandeld met antibiotica op een poliklinische basis . Niettemin moet een aantal mensen over te nemen naar het ziekenhuis voor behandeling met intraveneuze medicatie .

U mag in staat zijn om veel van de medicijnen die je gebruikt, voordat je transplantatie te stoppen. Vanwege de veelheid aan risico's en bijwerkingen veroorzaakt door de immunosuppressieve geneesmiddelen, echter, moet u extra medicijnen nemen om hun risico's te minimaliseren en beheersen van de bijwerkingen. De immunosuppressieve geneesmiddelen verminderen de werking van je immuunsysteem. Daardoor voorkomende virussen en bacteriën, die typisch op afstand worden gehouden door het intacte immuunsysteem, kan nu ernstige infecties. Deze potentiële infecties omvatten cytomegalovirus (CMV) en Pneumocystis carinii pneumonia (PCP).

CMV is een veel voorkomende virus dat vergelijkbaar is met infectieuze mononucleosis. Het kan veroorzaken geen symptomen of misschien een koortsachtige ziekte. Wanneer het immuunsysteem intact is, kunt u CMV krijgen slechts een keer. In de immuungecompromitteerde patiënt het virus reemerge en ontsteking in de nieuwe lever, nierproblemen, longontsteking en bloedproblemen. Pneumocystis carinii infectie veroorzaakt meestal longontsteking als het zich voordoet in transplantatiepatiënten. Omdat deze infecties verwoestende zelfs levensbedreigend na transplantatie kan worden medicijnen voorgeschreven om de kans op het optreden aanzienlijk. Naarmate de tijd verstrijkt na transplantatie, veel van deze preventieve medicatie gestopt kan worden als de mate van immunosuppressie nodig om te voorkomen dat afwijzing afneemt.

Anti-infectie Medicijnen (Antimicrobiële)

Antibacteriële middelen (ook wel antibiotica) worden voorgeschreven ter voorkoming en behandeling van bacteriële infecties. Omdat antirejection medicijnen je immuunsysteem kunnen verzwakken, je bent meer risico op het ontwikkelen van een infectie, vooral in uw urinewegen of de longen. Antibiotica kunnen worden voorgeschreven om uw kansen op het ontwikkelen van een infectie en zijn zeker voorgeschreven als er een infectie ontstaat verminderen. Verschillende antibiotica worden vaak voorgeschreven, waaronder co-trimoxazol, levofloxacine en ciprofloxacine. Co-trimoxazol (TMP-SMZ, Bactrim, Cotrim, Septra) wordt voorgeschreven om PCP te voorkomen. Opmerkingen over co-trimoxazol
• TMP-SMZ is beschikbaar als een pil of een vloeistof.
• Neem TMP-SMZ met 8 liter water.
• Neem geen TMP-SMZ als u allergisch bent voor sulfa zijn.
• TMP-SMZ kan worden gebruikt om een urineweginfectie of longontsteking.
• Vertel uw transplantatie team als u zwanger wordt terwijl u TMP-SMZ.

Mogelijke bijwerkingen
Laag aantal witte bloedcellen, misselijkheid, braken, huiduitslag, jeuk, verlies van eetlust, abnormale nierfunctie testen. Levofloxacine (Levaquin) en ciprofloxacine (Cipro) zijn antibiotica met vele toepassingen. Ze zijn effectieve therapie voor sommige soorten longontsteking (maar niet PCP), urineweginfecties, en bacteriële cholangitis (ontsteking van de galwegen). Levofloxacine en ciprofloxacine worden meestal niet gebruikt als preventieve geneeskunde, maar veeleer als een behandeling. Opmerkingen over Levofloxacine en Ciprofloxacine
• Drink veel vocht bij het nemen van levofloxacine of ciprofloxacine.
• Vertel uw transplantatie team als u netelroos, huiduitslag, of een piep in je oren.
• Als u ook het nemen van een maagzuurremmer, niet binnen 2 uur van ciprofloxacine of levofloxacine nemen.

Mogelijke bijwerkingen
Maagklachten, diarree, misselijkheid, braken, een lage bloedsuikerspiegel. Schimmeldodende medicijnen schimmeldodende medicijnen worden voorgeschreven ter voorkoming en behandeling van infecties die worden veroorzaakt door de schimmel of yeast.These onder meer infecties in de mond (ook wel spruw), vagina (schimmelinfecties), huid (jock itch, voetschimmel), bloed, of de longen . Er zijn een aantal veel voorgeschreven geneesmiddelen tegen schimmels, waaronder Mycostatin, clotrimazol, ketoconazol en fluconazol. Mycostatin (nystatine) is een antifungale medicatie voornamelijk gebruikt om spruw te voorkomen uit ontwikkelingslanden in de mond. Het komt ook in een poeder om schimmelinfecties van de huid zoals voetschimmel behandelen. Opmerkingen over Mycostatin
• Mycostatin is een mondspoeling die voorkomt of behandelt infecties in je mond.
• Mycostatin moet worden genomen na de maaltijd en voor het slapengaan.
• Zorg ervoor dat je niets in je mond voordat u Mycostatin.
• Mycostatin wordt zwiepte rond in uw mond voor een paar minuten en dan wordt ingeslikt.
• Je mag niet eten of drinken gedurende 15 tot 20 minuten na inname van dit geneesmiddel.
• Zorg goed voor uw mond door poetsen en te flossen van uw tanden regelmatig.

Mogelijke bijwerkingen
Misselijkheid. Clotrimazol (Mycelex) is een alternatief Mycostatin spruw voorkomen. Opmerkingen over Clotrimazole
• Clotrimazole is een ruit die voorkomt of behandelt mond infecties.
• Clotrimazole moet worden genomen na de maaltijd en voor het slapengaan.
• U moet laten de zuigtablet in uw mond oplossen over een periode van 15 minuten.
• Niet de zuigtabletten kauwen of slikken ze geheel.

Mogelijke bijwerkingen

Misselijkheid, braken. Ketoconazol (Nizoral) is een andere antifungale medicatie. Opmerkingen over Ketoconazol
• Ketoconazol is een pil die altijd moet worden ingenomen met voedsel.
• Gebruik geen alcoholische dranken drinken als ketoconazol.
• Antacida en zuur blokkers, zoals Pepcid, Tagamet of Zantac, niet moet worden genomen ten minste 2 uur na inname van ketoconazol.
• Bel uw arts als u huiduitslag, jeuk, donkere urine, bleke ontlasting, gele huid, of zweren in uw mond.
• Ketoconazol kan invloed hebben op de niveaus van ciclosporine, sirolimus of tacrolimus gevonden in uw bloed.
• Stop niet met ketoconazol of de dosering of het tijdstip waarop je het tenzij uw transplantatie team u vraagt dit te doen, omdat een dergelijke verandering een ernstig effect op je cyclosporine of tacrolimus bloedspiegels kunnen hebben veranderen.

Mogelijke bijwerkingen

Diarree, misselijkheid, braken, impotentie, onregelmatige menstruatie, duizeligheid. Fluconazol (Diflucan) is een antifungale met vele toepassingen. Het kan gebruikt worden om bekende schimmelinfecties en wordt vaak voorgeschreven om schimmelinfecties te voorkomen. Opmerkingen over Fluconazol
• Fluconazol kan invloed hebben op de hoeveelheid cyclosporine of tacrolimus gevonden in uw bloed.
• Stop niet met fluconazol of de dosering of het tijdstip waarop je het tenzij uw transplantatie team u vraagt dit te doen, omdat een dergelijke verandering een ernstig effect op uw ciclosporine, sirolimus of tacrolimus bloedspiegels kunnen hebben veranderen.

Mogelijke bijwerkingen

Misselijkheid, braken, diarree. Antivirale Medicijnen Antivirale medicijnen worden voorgeschreven om de kans op specifieke virale infecties, zoals CMV en herpes, die zich na de transplantatie te verminderen. Loopt u het risico op het ontwikkelen van deze infecties als u of uw donor hen heeft gehad op enig moment vóór de transplantatie. Antivirale geneesmiddelen zijn valganciclovir, ganciclovir, en aciclovir. Valganciclovir (Valcyte) en ganciclovir (Cytovene) zijn antivirale middelen effectief tegen de herpesvirussen. Deze virussen omvatten herpes simplex, CMV, en varicella (waterpokken). Opmerkingen over Valganciclovir en Ganciclovir

• Stop niet met valganciclovir of ganciclovir of de dosering of het tijdstip waarop je het tenzij uw transplantatie team u vraagt dit te doen veranderen.
• Valganciclovir en ganciclovir kan worden gegeven in de vorm van pillen of intraveneus (in de ader).
• Bel uw transplantatie team als u een huiduitslag, keelpijn, koorts, koude rillingen, of pijn.

Mogelijke bijwerkingen

Koorts, uitslag, hoofdpijn, abnormale nierfunctie testen, verhoogd risico op infectie, vermoeidheid, diarree, misselijkheid, braken. Acyclovir (Zovirax) wordt af en toe gebruikt om herpes infecties of varicella voorkomen of te behandelen. Opmerkingen over Acyclovir

• Gebruik zwanger of vader een kind niet wordt terwijl u nemen acyclovir.
• Stop niet met aciclovir of de dosering of het tijdstip waarop je het tenzij uw transplantatie team u vraagt dit te doen veranderen.
• Als u met aciclovir voor herpes simplex infectie van de mond of genitaliën, vermijd zoenen en seks als je open wonden.

Mogelijke bijwerkingen

Misselijkheid, braken, diarree, abnormale nierfunctie testen, huiduitslag, hoofdpijn. Geneesmiddelen die Bescherm uw spijsvertering twee soorten medicijnen die uw spijsvertering te beschermen zijn zuurremmers en antacida. Deze middelen zijn vaak nodig na transplantatie stress zweren voorkomen in de maag en gastro-oesofageale refluxziekte (GERD) of maagzuur symptomen. Histamine-2 (H2) zuur blokkers verminderen de hoeveelheid zuur geproduceerd door uw maag. Ze worden gebruikt ter voorkoming en zweren. De meest gebruikte H2 zuurremmers zijn cimetidine (Tagamet), ranitidine (Zantac), famotidine (Pepcid), en nizatidine (Axid). Deze medicijnen zijn nu beschikbaar over de toonbank, maar uw transplantatie arts wilt u misschien prescriptionstrength doses nemen.

Opmerkingen over Histamine-2 zuurremmers
• Gebruik een zuur blocker niet op hetzelfde moment dat u fluconazol, ketoconazol, of een andere maagzuurremmer nemen.
• Neem uw zuur blocker voor de maaltijd.
• Uw arts zal een zuur blocker voorschrijven op basis van uw behoeften.

Mogelijke bijwerkingen

Diarree, constipatie, misselijkheid, gas, hoofdpijn, duizeligheid. Protonpompremmers blokkeren de vorming van maagzuur in de maag door het remmen van de activiteit op het oppervlak waar afscheidingen worden geproduceerd. De meest gebruikte protonpompremmers omeprazol (Prilosec), lansoprazol (Prevacid), esomeprazol (Nexium), pantoprazol (Protonix), en rabeprazol (Aciphex). Ze zijn zeer goed getolereerd en zeer effectief bij de behandeling van maagzweren en maagzuur.
Opmerkingen over Protonpompremmers
• Slik capsules geheel. Open of plet ze.

Mogelijke bijwerkingen

Hoofdpijn, diarree, buikpijn. Hoge bloeddruk medicijnen (antihypertensiva) Mensen die een hoge bloeddruk medicijnen te nemen voor de operatie zijn waarschijnlijk blijven die medicijnen nodig hebben om hun bloeddruk te verlagen na de operatie. Daarnaast kunnen sommige mensen die een normale bloeddruk hadden vóór de operatie een hoge bloeddruk na een transplantatie hebben. Zowel cyclosporine en tacrolimus veroorzaken hypertensie bij ongeveer 70% van de mensen die ze nemen. De meest voorgeschreven medicijnen voor hoge bloeddruk omvatten diltiazem (Cardizem, Cartia, Dilacor, Tiazac), enalapril (Vasotec), lisinopril (Zestril), nifedipine (Procardia, Adalat), atenolol (Tenormin), en metoprolol (Lopressor).

Opmerkingen over medicijnen tegen hoge bloeddruk
• U kunt het advies krijgen om een zoutarm dieet volgen als je hebt of het ontwikkelen van hoge bloeddruk onder druk gezet
Sommige hoge bloeddruk medicijnen kunnen invloed hebben op uw cyclosporine of tacrolimus bloedspiegels. Neem contact op met uw transplantatie team voor het starten of stoppen van elke medicijnen voor hoge bloeddruk.

Mogelijke bijwerkingen

Duizeligheid en licht voor de eerste paar dagen, vermoeidheid, misselijkheid, verlies van eetlust, hoofdpijn, huiduitslag, droge hoest, zwelling in de voeten, langzame hartslag, hoog kaliumgehalte, nierfunctiestoornissen. Lage bloeddruk Medicijnen Als uw bloeddruk te laag is, kan uw arts medicijnen voorschrijven om deze te verhogen. Het geneesmiddel meest voorgeschreven voor lage bloeddruk is fludrocortisone (Florinef).

Opmerkingen over Fludrocortison
• Fludrocortison verhoogt de bloeddruk door u te helpen om zout te behouden in je lichaam en kalium gooi in uw urine.
• Milde zwelling van de enkels is gemeenschappelijk.
• Fludrocortisone meestal in de ochtend.
• Neem fludrocortisone onder strikt medisch toezicht.

Mogelijke bijwerkingen

Zwelling van de handen of voeten, snelle gewichtstoename, het vasthouden van water, hoofdpijn. Diuretica Patiënten die prednison nemen kan overtollig vocht vast in hun lichaam. Het verwijderen van overtollig vocht ook is nuttig voor het verlagen van de bloeddruk. Diureticum medicijnen (vocht pillen) kan kort na transplantatie worden gebruikt om u te helpen zich te ontdoen van overtollig vocht veroorzaakt door intraveneuze hydratatie tijdens de operatie en terwijl je niet in staat waren om te eten. De meest gebruikte diuretica zijn furosemide (Lasix), hydrochloorthiazide (HCTZ), torsemide (Demadex) en bumetanide (Bumex). Spironolacton (Aldactone) kunnen zijn geweest een van je diuretica vóór de transplantatie-deze medicatie zeer voorzichtig moet worden gebruikt na transplantatie.

Opmerkingen over Diuretica
• Neem het diureticum vroeg op de dag, zodat u niet hoeft op te staan een paar keer per nacht naar de badkamer.
• Het nemen van een diureticum kan ertoe leiden dat uw lichaam om kalium te verliezen. Kaliumsupplementen kan worden voorgeschreven voor een korte tijd om de voorraad aan te vullen in uw bloed.
• Niet verhogen of de dosering van uw diureticum te verlagen zonder overleg met uw transplantatie team.

Mogelijke bijwerkingen

Lage bloeddruk, duizeligheid, duizeligheid, uitdroging, vaker moeten plassen, laag kaliumgehalte. Cholesterolverlagende medicijnen verlagen van je cholesterol kan helpen voorkomen hart-en vaatziekten. Mensen die een hoog cholesterolgehalte kan worden gegeven medicijnen om deze te verlagen. De meest gebruikte cholesterolverlagende geneesmiddelen worden atorvastatine (Lipitor), simvastatine (Zocor), rosuvastatine (Crestor), pravastatine (Pravachol), en lovastatine (Mevacor). De primaire immunosuppressiva, ciclosporine en sirolimus, zijn de boosdoeners waardoor hoge cholesterol en triglyceriden bij veel patiënten die ze innemen.

Opmerkingen over cholesterolverlagende medicijnen
• Cholesterolverlagende medicijnen worden meestal genomen in de nacht.
• De resultaten van het nemen van een cholesterolverlagende medicatie niet zichtbaar weken of maanden.
• Er zullen bloedonderzoeken hebben terwijl het nemen van een cholesterollowering geneesmiddel te controleren of uw lever normaal functioneert en om uw cholesterolgehalte te controleren. • Gebruik een cholesterol-verlagend medicijn niet als u zwanger bent of overweegt de zwangerschap
. • Bel de arts die voorgeschreven cholesterollowering medicatie onmiddellijk als u spierkrampen of spierzwakte, vooral in je benen.

Mogelijke bijwerkingen
Maagklachten, brandend maagzuur, verandering in de manier waarop voedsel smaak, diarree, huiduitslag, hoofdpijn, obstipatie, wazig zien, spierschade.

Geneesmiddelinteracties

Sommige geneesmiddelen kunnen interfereren met de manier waarop cyclosporine, sirolimus en tacrolimus worden verwerkt in je lichaam en kan leiden tot zeer hoge of zeer lage bloedspiegels van deze geneesmiddelen. Dit effect kan leiden tot toxiciteit of afstoting van de getransplanteerde lever. Zorg ervoor dat mogelijke interacties tussen geneesmiddelen te bespreken met elke arts die een nieuw medicijn voor u voorschrijft. Als u twijfelt over een nieuw medicijn, neemt u contact op transplantatie team.

Veel van het succes van orgaantransplantatie kan worden toegeschreven aan verbeteringen van de immunosuppressiva na de operatie voorgeschreven . Toen de enige beschikbare drugs waren prednison en azathioprine , de afwijzing tarieven en het risico van verlies van het transplantaat waren zeer hoog . Lange - termijn overleving was unusual.With de introductie van cyclosporine echter overleving van de patiënten verhoogde vrijwel onmiddellijk. De beschikbaarheid van nog meer drugs heeft sindsdien uitgebreid de keuzes voor een veilige en effectieve immunosuppressie . Helaas , de huidige immunosuppressieve medicijnen hebben een aantal ongewenste neveneffecten ( zie vraag 93) .

Nu afwijzing is een zeldzame en controleerbaar verschijnsel onderzoekers proberen de laagste hoeveelheid immuunsuppressie bepalen en graft te voorkomen , terwijl tegelijkertijd het minimaliseren van bijwerkingen van de drugs . De komst van krachtige primaire middelen, zoals tacrolimus en sirolimus , heeft ons toegestaan om het totale aantal medicijnen die nodig zijn in een individu voor een adequate immunosuppressie te verlagen . De agent meest gericht op vermindering is prednison - het geneesmiddel met de meest frequente en problematische bijwerkingen. De vermindering van het gebruik van prednison is de frequentie van verhoogde bloedsuikers , osteoporose , gewichtstoename en oedeem na transplantatie af . Veel patiënten zonder episodes van acute of chronische afstoting , adequate nierfunctie , en aanvaardbaar lever en het hart functie testen zijn in staat om te stoppen met prednison helemaal. Met de toevoeging van mycofenolaat de primaire agens , zelfs patiënten met een voorgeschiedenis van milde afwijzing kandidaten prednison stoppen .

Een klein aantal meldingen van transplantatiecentra hebben aangegeven dat alle immunosuppressieve geneesmiddelen kunnen worden gestopt in een selecte groep van transplantatie ontvangers . Deze rapporten benadrukken de " succesverhalen " en deemphasize de mislukkingen en de resultaten afstoting , verlies van het transplantaat hertransplantatie , of de dood . De moeilijkheid doet zich voor in het kiezen van de juiste patiënt voor de totale afbouw van het medicijngebruik . Op dit moment hebben we geen bloedonderzoek of markers die met zekerheid kan identificeren van de beste patiënten voor het verwijderen van immunosuppressie . Omdat de risico's zo hoog zijn (bijvoorbeeld transplantaat verlies ) , de meeste transplantatie programma's niet de mogelijkheid van totale immunosuppressie terugtrekking vermaken.

Immunosuppressieve geneesmiddelen verminderen de werking van je immuunsysteem , zodat je immuunsysteem reageert niet op ( dat is , verwerpen ) de nieuwe organ.Without immunosuppressieve geneesmiddelen zou het immuunsysteem het nieuwe orgaan als vreemd herkennen en aanvallen .

De volgende omvat de algemeen voorgeschreven immunosuppressiva en hun bijwerkingen . Na transplantatie wordt u voorgeschreven aantal , maar niet alle , van deze medicijnen .

tacrolimus

Tacrolimus (ook wel Prograft , FK - 506 ) is een primair immunosuppressivum , zoals cyclosporine , een calcineurineremmer . Het is nieuwer dan cyclosporine en is goedgekeurd voor gebruik in de Verenigde Staten in 1995 . Tacrolimus wordt nooit gebruikt in combinatie met cyclosporine . Opmerkingen over Tacrolimus

• Je moet niet stoppen met het innemen tacrolimus of de dosering of het tijdstip waarop je het tenzij uw transplantatie team u vraagt dit te doen veranderen .

• Tacrolimus worden genomen in de ochtend en 's nachts ongeveer 12 uur .

• De hoeveelheid tacrolimus in het bloed wordt gecontroleerd door bloedonderzoek . Heeft tacrolimus te nemen op de dag dat u ondervindt bloedonderzoek gedaan nadat het bloed wordt getrokken .

• Neem altijd de juiste dosis tacrolimus na uw bloed is getrokken .

• Tacrolimus kan interageren met een aantal veel gebruikte medicijnen , zoals antibiotica en hoge bloeddruk medicatie . Het is belangrijk dat u contact op met de transplantatie team voordat u begint met een nieuwe medicatie.

Mogelijke bijwerkingen

Hoofdpijn , misselijkheid, diarree, maagkrampen , trillende handen of schudden , hoge bloedsuikerspiegel , hoge kaliumgehalte in het bloed , abnormale nierfunctie , haaruitval , slaapstoornissen , gevoelloosheid en tintelingen in handen , voeten en mond, verminderd vermogen van het lichaam om te vechten infectie verhoogd risico van bepaalde typen kanker , zoals huidkanker , baarmoederhalskanker en zelden lymfoom ( lymfeklier kanker ) . Cyclosporine Cyclosporine (ook wel Neoral , Sandimmune , SangCya , Gengraf , Eon ) is een primair immunosuppressivum dat wordt geclassificeerd als een calcineurineremmer . Dit geneesmiddel is in gebruik om afstoting te voorkomen in transplantatiepatiënten meer dan 30 jaar .

Opmerkingen over Cyclosporine
• Je moet niet stoppen met het innemen cyclosporine of de dosering of het tijdstip waarop je het tenzij uw transplantatie team u vraagt dit te doen veranderen .

• Cyclosporine moet worden genomen in de ochtend en 's nachts ongeveer 12 uur . Sommige patiënten hebben slechts een dosis per dag .

• De hoeveelheid ciclosporine in uw bloed wordt gecontroleerd door bloedonderzoek . Heeft cyclosporine te nemen op de dag dat u ondervindt bloedonderzoek nadat het bloed wordt getrokken .

• Neem altijd de juiste dosis cyclosporine na uw bloed is getrokken .

• Cyclosporine kunnen interageren met een aantal veel gebruikte medicijnen , zoals antibiotica en hoge bloeddruk medicatie . Het is zeer belangrijk dat u contact op met de transplantatie team voordat u begint met een nieuwe medicijnen , vooral antibiotica .

Mogelijke bijwerkingen

Trillende handen of schudden , gevoelloosheid of tintelingen in de handen, voeten , mond of lippen, verminderd vermogen van het lichaam om infecties te bestrijden ; abnormale nierfunctie testen , hoge bloeddruk, gezwollen tandvlees , haargroei , loopneus , hoge cholesterol, boos buik , hoofdpijn, verhoogd risico van bepaalde typen kanker , zoals huidkanker , baarmoederhalskanker en zelden lymfoom ( lymfeklier kanker ) .

sirolimus

Sirolimus ( Rapamune , rapamycine ) is een andere immunosuppressieve dat vergelijkbaar is in chemische structuur aan tacrolimus . Het veroorzaakt geen nierdysfunctie maar kan niet direct worden gebruikt na transplantatie omdat het vertraagt de genezing van de wond en zelden veroorzaakt bloedstolsels in de slagader die naar de lever . Sirolimus is soms meerdere maanden of jaren na transplantatie bij patiënten die het risico lopen nierfalen gebruikt . Het kan gebruikt worden in combinatie met een lage dosering van cyclosporine of tacrolimus .

Opmerkingen over Sirolimus

• Neem sirolimus 4 uur na ciclosporine of tacrolimus .

• Sirolimus komt in vloeibare en pilvorm . De vloeistof kan worden gemengd alleen water of sinaasappelsap en moeten in een glazen of plastic container geplaatst .

• Sirolimus wordt geleverd in een multidose fles of enkelvoudige dosis folie zakjes .

• Sirolimus vloeistof moet de koelkast worden bewaard .

Mogelijke bijwerkingen

Verhoogde cholesterol en triglyceriden , hoge bloeddruk , huiduitslag , acne , bloedarmoede , gewrichtspijn , lage kalium , laag aantal witte bloedcellen , lage bloedplaatjes , bloedarmoede , diarree .

prednison

Prednison ( Deltasone , Orasone ) is een immunosuppressivum en anti -inflammatoire medicatie . Hoewel dit geneesmiddel wordt geassocieerd met veel bijwerkingen , blijft het een essentieel onderdeel van de meeste posttransplant immunosuppressieve regimes . U zult uw eerste dosis prednison intraveneus ontvangen tijdens de transplantatie .

Opmerkingen over Prednison

• Stop niet met prednison of de dosering of het tijdstip waarop je het tenzij uw transplantatie team u vraagt dit te doen veranderen . Een plotselinge stopzetting van prednison kan resulteren in een ernstige ziekte genaamd bijnierinsufficiëntie .

• Neem altijd prednison met voedsel of melk .

• Als u een aflevering van afwijzing , kunt u worden geïnstrueerd om hogere doses prednison nemen .

Mogelijke bijwerkingen

Toegenomen eetlust , acne , blauwe plekken, spierzwakte (vooral in de bovenbenen en armen ) , maagirritatie , verhoogde lichaams-en gezichtsbeharing , stemmingswisselingen , verminderd vermogen van het lichaam om infecties, hoge bloedsuikerspiegel , visuele veranderingen , vertraagde wondgenezing vechten , verweking van de botten ( osteoporose ) , vocht en zout retentie , angst , cataract, glaucoom , nachtelijk zweten , een verhoogd risico op bepaalde vormen van kanker , onregelmatige menstruatie .

mycofenolaat

Mycofenolaat of mycofenolzuur ( CellCept , Myfortic ) behoort tot een klasse van geneesmiddelen genaamd anti-proliferatieve drugs. Deze geneesmiddelen worden meestal gebruikt naast een primaire middel zoals een calcineurineremmer .

Opmerkingen over Mycophenolate
• Stop niet met mycofenolaatmofetil of de dosering of het tijdstip waarop je het tenzij uw transplantatie team u vraagt dit te doen veranderen .

• slikken altijd de capsules in hun geheel . Ze niet fijn, kauwen ze , of openen .

• Indien een capsule komt uit elkaar , niet inhaleren van het poeder en laat het poeder raak je huid. Als het poeder raakt je huid , grondig te wassen met water en zeep . Als het poeder in contact komt met uw ogen , spoel ze goed met water .

• Gebruik mycofenolaatmofetil niet innemen met antacida die magnesium of aluminium bevatten , zoals Mylanta .

• Maag krampen , misselijkheid en diarree kan worden geregeld door het verspreiden van de dosering van mycofenolaat mofetil in de loop van de dag .

Vraag uw transplantatie team als dit een optie voor je.

Breng geen wijzigingen in uw medicatie schema niet te maken voordat met hen te praten .

• U moet regelmatig een bloedonderzoek om de effecten van mycofenolaatmofetil op je witte bloedcellen te controleren .

• Neem mycofenolaatmofetil 2 uur na cyclosporine of tacrolimus .

• Gebruik zwanger of vader een kind niet worden terwijl u mycofenolaatmofetil .

Mogelijke bijwerkingen

Misselijkheid , braken , diarree, maagkrampen , gas, afname van de eetlust, verminderd vermogen van het lichaam om infecties te bestrijden , een verhoogd risico op bepaalde vormen van kanker , zoals huidkanker , baarmoederhalskanker , en lymfoom ( lymfeklierkanker ) .

azathioprine

Azathioprine ( Imuran ) is een antiproliferatief middel dat vergelijkbaar is met mycofenolaat . De twee geneesmiddelen worden nooit samen gebruikt .

Opmerkingen over Azathioprine

• Stop niet met azathioprine of de dosering of het tijdstip waarop je het tenzij uw transplantatie team u vraagt dit te doen veranderen .

• U moet regelmatig een bloedonderzoek om de effecten van azathioprine op je witte bloedcellen te controleren .

• Gebruik allopurinol ( Zyloprim ) niet als jicht , terwijl het nemen van azathioprine zonder bespreking van deze kwestie met de transplantatie team .

• Vrouwen moeten zwangerschap te vermijden tijdens het gebruik van azathioprine . Neem contact op met uw transplantatie team als je zwanger wordt .

Mogelijke bijwerkingen

Verminderd vermogen van het lichaam om infecties te bestrijden , abnormale leverfunctietesten ( zeer zelden) , zweertjes in de mond , haarverlies , misselijkheid, braken, blauwe plekken, een verhoogd risico op bepaalde vormen van kanker , zoals huidkanker , baarmoederhalskanker , en lymfoom ( lymfeklier kanker ) .

basiliximab

Basiliximab ( Simulect ) is een monoklonaal antilichaam gericht tegen delen van het immuunsysteem die acute afstoting veroorzaken .

Opmerkingen over Basiliximab

• Basiliximab wordt voorkomen ( maar niet te behandelen ) episoden van acute afstoting .
• Basiliximab kan alleen intraveneus worden toegediend .
• De eerste dosis wordt gewoonlijk toegediend in de operatiekamer tijdens de transplantatie .
• Een tweede dosis van basiliximab wordt intraveneus gegeven 4 dagen na de operatie .

Mogelijke bijwerkingen

Acne , obstipatie , misselijkheid , diarree , hoofdpijn , brandend maagzuur , moeite met slapen , gewichtstoename , overmatige haargroei , spier-of gewrichtspijn .

daclizumab

Daclizumab ( Zenapax ) is een monoklonaal antilichaam gericht tegen delen van het immuunsysteem die acute afstoting veroorzaken .

Opmerkingen over Daclizumab
• Daclizumab wordt voorkomen ( maar niet te behandelen ) episoden van acute afstoting .
• Daclizumab kan alleen intraveneus worden toegediend .
• De eerste dosis wordt gewoonlijk toegediend in de operatiekamer tijdens de transplantatie .
• Een tweede dosis van Daclizumab wordt intraveneus gegeven 4 dagen na de operatie .

Mogelijke bijwerkingen

Pijn op de borst , hoesten , duizeligheid , koorts , misselijkheid , snelle hartslag , kortademigheid , zwelling van de voeten of onderbenen , trillen of beven van de handen of voeten , braken , zwakte .