Item gefilterd op datum: december 2012

Compliance-de bereidheid tot het nemen van drugs-is een probleem voor veel patiënten. Sommige mensen zijn in ontkenning en niet willen toegeven dat ze hebben PD. Het nemen van een drug voor PD is een erkenning van PD. Dit kan worden ondervangen door middel van counseling. Remembering om meerdere doses van verscheidene drugs op regelmatige en verschillende momenten van de dag kan een probleem zijn. Dit kan leiden tot gemiste doses. Het bijhouden van een geschreven schema in uw portemonnee of tas kan je helpen herinneren welke medicijnen u moet nemen en when.A pillendoosje met vele vakjes voor elke dag is goed, en een bunker met een alarm kan nog meer helpen.

Kosten is een andere kwestie, vooral omdat de PD is niet de enige ziekte die wordt behandeld, en als u gepensioneerd bent en wonen op een vast inkomen, als een multiresistente regime kan duur zijn. Verzekering al dan niet voor een deel van de kosten, dus het vinden van de goedkoopste, meest effectieve behandeling, en de eenvoudigste kan helpen bij zowel de kosten en compliance. Soms is het een kwestie van gewoon te zeggen: "Ik moet het geneesmiddel;" dit zal u helpen om te beseffen dat de kosten van het geneesmiddel voorrang moeten hebben over iets anders: uit eten, naar het theater, of kaartjes voor een wedstrijd. Als voorbeeld, een drug zoals Comtan verhoogt de duur van de tijd ben je "aan" door ten minste 1,5 jou elke dag. In een jaar, als je op Comtan, zult u "aan" 547 meer uren, of 23 dagen. Is 23 dagen van het zijn 'on', van het hebben van meer vitaliteit, meer levenslust, de kosten waard?

Kort na de release levodopa's, de auteur van dit boek, dr. Abraham Lieberman, zag een persoon met PD die een herhaling van zijn melanoom ontwikkeld na 4 maanden behandeling met levodopa. Melanoom is een gepigmenteerde kanker van de huid. Indien niet herkend en behandeld, kan uitzaaien (spread) bijna overal in het lichaam, die fataal kan zijn. Maar zelfs als een melanoom wordt herkend en verwijderd, jaren later kan het weer. Melanoma bevat een enzym, tyrosine oxidase, die levodopa gebruiken als een energiebron: vandaar de vraag van een positie van melanoom levodopa. Na het rapport Dr Lieberman, andere artsen gemeld mensen in wie bleek er een relatie tussen het starten levodopa of Sinemet en herhaling van melanoom. Echter, er waren net zo veel mensen met een voorgeschiedenis van melanoom die met succes werden behandeld met Sinemet in wie was er geen herhaling van melanoom. Een oorzaak-en-gevolg relatie tussen Sinemet en de herhaling van een melanoom werd opgeëist door sommigen en ontkend door anderen. Hoewel Sinemet is nooit waargenomen melanoma stimuleren, meer gevalrapporten gevolgd en anekdotisch bewijs dat Sinemet versnelde groei van melanoma toegenomen. Deze verslagen resulteerde in de volgende waarschuwing in de Physicians 'Desk Reference (een geleider die artsen bepalen welke middelen kunnen worden gebruikt voor het behandelen van een aandoening) voor Sinemet:

Omdat levodopa een maligne melanoom kan selectedren, moet het niet worden gebruikt bij patiënten met verdachte, niet-gediagnosticeerde huidaandoeningen of een voorgeschiedenis van melanoom.

Deze waarschuwing verscheen voor het eerst in 1976 en nog steeds wordt beoordeeld. In 1993, dr. William Wiener tot een herziening van de gemelde gevallen van mogelijke associatie tussen Sinemet en melanoom. Daarnaast meldde hij 9 mensen Parkinson die werden behandeld met Sinemet ondanks diagnose melanoom. Dr.Weiner maakte de volgende punten:

Als een persoon ontwikkelt een herhaling van melanoom, moet de mogelijkheid worden gesteld dat de melanoom geen herhaling van de oorspronkelijke melanoom maar een nieuwe primaire melanoom (melanoom los van de oorspronkelijke melanoom). Het kan belangrijk zijn in termen van mechanismen te onderscheiden, indien mogelijk tussen een nieuwe melanoom die niet heeft verspreid en een melanoom verband met de eerste melanoom maar een die verspreid. Meerdere primaire melanomen (twee of meer melanomen met elkaar melanoom ontstaan op eigen houtje zonder een relatie met de andere melanoom) kunnen bij maximaal 4% van de patiënten met melanoom, de tweede melanoom verschijnen meestal binnen 5 jaar na de oorspronkelijke melanoom. Dit risico van een secundaire melanoom, los van de eerste melanoom, maakt het moeilijk om de rol te beoordelen eventuele Sinemet verzwarende melanoom. De natuurlijke geschiedenis van melanoom is voor late herhaling en onregelmatige groei. Naar schatting van de incidentie van melanoom (het aantal nieuwe melanomen per jaar) is 9 nieuwe mensen met melanoom per 100.000 mensen. Gezien er 1.000.000 mensen met PD, zou men 90 nieuwe gevallen per jaar van melanoom in-Parkinson-patiënten verwachten.

Dr.Wiener niet geloven dat er een relatie tussen levodopa, Sinemet, en melanoom. Twee andere artsen, dr. Sober en Dr Wick, prospectief 1.099 mensen onderzocht in een studie van mensen met een melanoom en vond slechts een persoon Sinemet. Zij concludeerden dat het risico op melanoom niet wezenlijk en dat er weinig bewijs voor een oorzakelijk andeffect tussen melanoom en Sinemet ondersteunen zijn.

Op dit moment is het bewijs voor een verband tussen Sinemet en herhaling van melanoom is anekdotisch en niet goed gedocumenteerd. Herziening van de eerder gemelde gevallen dat een dergelijk verband gesuggereerd onthult andere verklaringen. Verschillende mensen met PD en melanoom zijn met succes behandeld met Sinemet zonder een herhaling van hun melanoom. Met de huidige beschikbaarheid van dopamine-agonisten zoals Mirapex en Requip-medicijnen niet beschikbaar zijn wanneer de eerste verbinding tussen Sinemet en melanoom werd voorgesteld-zijn er nu alternatieven voor Sinemet bij PD-patiënten met melanoom. Als de persoon dan moet Sinemet, moet Sinemet worden gestart.

Sommige van de "bijwerkingen" niet geheel bijwerkingen van Sinemet. Sommige (het dragen van af of aan-uit) het gevolg zijn van de progressie van de PD en de korte werkingsduur van Sinemet, sommige (dystonie, "bevriezing") kunnen de symptomen van de PD (die niets met drugs) of een bijwerking van Sinemet, sommige ( dyskinesie) zijn bijwerkingen van Sinemet en sommigen (psychose) zijn de effecten van Sinemet en dopamineagonisten tijdelijk "ontmaskering" een onderliggende dementie.

Het dragen van af. Na een optimale piek ingang van Sinemet bereikt-de werking tijdens Sinemet werkt hoogste, gewoonlijk 1 tot 2 uur na het uitgenomen kan het nodig zijn de dosering aan te passen om de duur van het effectiveness.When het effect van een individu te verlengen dosis Sinemet vermindert merkbaar tussen de doses, wordt dit fenomeen genoemd dragen van af. Het is alsof iemand langzaam uitschakelen van een waterkraan. Er zijn manieren om het begin van het dragen van af vertragen. De eenvoudigste zijn de volgende dosis Sinemet iets eerder geven, net voor het effect van de laatste dosis afneemt. Soms met behulp van de vorm met vertraagde afgifte kan een ho of meer aan de tijd dat uw Sinemet werkt, kan de tijd die je bent "op." De toevoeging van Comtan de tijd dat je alleen maar verlengen "op." De vroege gebruik van een dopamine-agonist toe te voegen zoals als Mirapex en Requip het uiterlijk van het dragen van af kan vertragen.

On-off. On-off, in tegenstelling tot het dragen van af, verwijst naar de abrupte verlies van werkzaamheid van een dosis Sinemet, alsof de dosis, als een lichtschakelaar, plotseling uitgeschakeld. On-off kan optreden bij, volgen, of worden geassocieerd met het dragen van af. De "uit" tijden, die per definitie abrupt, kan slechts een paar minuten duren. Soms zijn ze langer. Meestal, maar niet altijd, ze reageren aanvullende geregelde afgifte Sinemet, maar soms blijven en zij kunnen als frustrerend en als hartverscheurende als een gecrashte computer programma. Het vroege gebruik van dopamine agonisten kunnen vertragen of verhinderen het ontstaan van aan-uit.

Dyskinesie. Dyskinesie of chorea (van het Griekse woord voor dansen) kan verschijnen als schokken, wiebelen, draaien, en draaien bewegingen. Zij kunnen al dan niet geassocieerd met dystonia.When dyskinesie en dystonie samen voorkomen kan het onmogelijk zijn om ze te scheiden. Dyskinesie treedt op wanneer een patiënt over-medicinale met Sinemet. Vermindering van de dosis Sinemet helpt als de dyskinesie is niet ernstig. Maar het verminderen van de dosis Sinemet resulteert meestal in de persoon "uitschakelen" en, voor de meeste mensen, die "uit" is erger dan "op" en met dyskinesie. Het toevoegen van een dopamine-agonist zoals Mirapex of Requip terwijl langzaam dosisverlaging Sinemet meestal, maar niet altijd, helpt. Dystonie. Dystonie abnormaal zijn, langzaam onvrijwillige spasmen of krampen die kunnen optreden wanneer het niveau van levl odopa zijn te "hoog" en soms, paradoxaal genoeg, als ze te "laag." Dystonie kan verschijnen als een aanhoudende en pijnlijke krampen in je kuit, voet , of tenen, meestal aan de zijde waar de meeste getroffen door PD. Minder vaak voorkomende zijn dystonie van de armen en handen. Dystonie kan ook bestaan uit meer langdurige, kronkelende spierspasmen met je hoofd, je nek en je kofferbak. Sommige spasmen kunnen verband houden dragen uit een dosis Sinemet, genaamd "off" dystonie. Deze, de meest voorkomende vorm van dystonie, verbeteren wanneer Sinemet of een dopamine-agonist wordt toegevoegd. Sommige spasmen kunnen worden gerelateerd aan "inschakelen" van een dosis Sinemet, genaamd "op" dystonie. Hoewel dystonie komt vaker voor bij mensen met PD die behandeld worden met Sinemet, kunnen ze als een vroeg symptoom van Parkinson, voordat drugs worden gestart. Dystonie mogen in andere dan PD aandoeningen.

Bevriezing. Bevriezing verwijst naar die momenten waarop het onmogelijk is voor u om te beginnen te lopen of te blijven lopen, alsof je voeten worden 'geplakt' aan de grond. Invriezen kan in het begin van PD optreden. Dergelijke bevriezing aan Sinemet of dopamine-agonisten. Bevriezing kan laat in PD optreden. En, hoewel het lijkt bevriezing begin PD, is het niet altijd reageren drugs. Sterker nog, soms is het nog erger gemaakt door drugs. Bevriezing kan optreden wanneer u een verschuiving van de positie van je voeten, als je de richting waarin je loopt te veranderen, wanneer u probeert te draaien, of wanneer u bij een stoeprand, een stap, of een open deur. Bijna alles dat ervoor zorgt dat je de lengte van uw pas te veranderen, of zelfs denken over het veranderen van de lengte van uw pas, kan resulteren in "bevriezing." Het is alsof een computerprogramma, die in je hersenen die u toelaat om gemakkelijk en moeiteloos verander de lengte van uw pas, plotseling crasht. Blijf op de hoogte van de tijd toen freezin optreedt. Als het gebeurt wanneer levodopa pieken in je bloed, dan is het verminderen van de dosis kan helpen. Als het gebeurt tussen doses levodopa, daarna het verhogen van de dosis, het verkorten van de tijd tussen de doses of toevoegen van een agonist kan helpen. Als bevriezing niet reageren op veranderingen in de medicatie, een paar "trucjes" kan "schudden" computerprogramma je en krijg je wandelen. Als voorbeeld, als je jezelf kunt voorstellen marcheren naar een band of stappen over een object-zij het van iemand anders te voet of denkbeeldig iets-dat kan krijg je weer begonnen. De "trucs", in feite, herstellen het ritme van je pas.

Psychose. Hallucinaties, wanen (dingen geloven die niet bestaan echt) verwarring, slaperigheid overdag, 's nachts slapeloosheid, agitatie, obsessies en compulsies-waaronder obsessieve interesse in seks, eten, gokken, winkelen en-komt voor bij mensen die PD drugs (zie vraag 55). De mensen zijn meestal ouder, 70 plus jaar oud, en kan worden "incubatie" een dementie. Amantadine, de anticholinergica, selegiline, de dopamine agonisten en Sinemet, in die volgorde, kunnen "ontmaskeren" de onderliggende dementie. De psychose kan worden verminderd door het stoppen of verminderen van het aantal PD drugs of door toevoeging antipsychosis geneesmiddelen zoals clozapine, Geodon of Seroquel. In tegenstelling tot drugs zoals Haldol, Stellazine of Thorazine, deze drugs niet verergeren de onderliggende PD.

Carbidopa / levodopa, Sinemet, komt in twee vormen: directe of regelmatig vrij en gecontroleerde afgifte. Mensen met meer geavanceerde PD die korter reacties op regelmatige afgifte Sinemet had werden naar verwachting profiteren van de tragere gereguleerde afgifte vorm genaamd Sinemet-CR. De bekleding rondom Sinemet CR-vertraagde de absorptie van levodopa in de bloedbaan. Men dacht dit zou het dragen van af effect dat uiteindelijk verscheen tijdens de behandeling met regularrelease Sinemet overwinnen. Hoewel Sinemet-CR is behulpzaam, het voldeed niet aan de verwachtingen. Bij sommige mensen, omwille van hun PD, werd hun spijsvertering traag, en de Sinemet CR-tabletten bleef gedurende een te lange periode van tijd in hun darm, nooit bereiken van een hoog genoeg bloedspiegels voor maximaal voordeel. Het duurt ongeveer twee uur voor Sinemet-CR door te voeren, en sommige patiënten niet hoog genoeg bloedspiegels te bereiken voor hun Sinemet-CR om "kick inch" Zulke mensen moesten ofwel worden overgeschakeld op regelmatige afgifte Sinemet of hun Sinemet- CR moest aangevuld met regelmatige afgifte Sinemet.

Doseringsschema's voor geregelde afgifte Sinemet (25/100) zijn twee tot drie keer per dag. Bij mensen met vroege Parkinson, timing gewoonlijk niet kritisch. Later, als PD voorschotten, en de reactie op een individuele dosis Sinemet verkort, mensen voelen hun Sinemet draagt off of "uitschakelen", dus de timing belangrijk. Om de effectiviteit van reguliere afgifte Sinemet verhogen, is het belangrijk dat het ongeveer een uur voor het eten, zoals het eiwit in voeding de beschikbaarheid van levodopa Sinemet kan verminderen. Echter, kan het nodig zijn Sinemet-CR te worden ingenomen met voedsel om te verzekeren dat het gaat uit van de maag omdat er weinig of geen absorptie plaatsvindt in de maag.

Wanneer levodopa voor het eerst werd geïntroduceerd , zijn belangrijkste bijwerkingen waren misselijkheid en braken . Ondanks zijn opmerkelijke voordelen , veel patiënten niet kon of wilde het niet aannemen . Het probleem was de omzetting van L-dopa en levodopa in dopamine . De L - dopa of levodopa werd in de maag veranderd door een enzym genaamd dopa - decarboxylase ( DDC ) in dopamine . Dopamine in de maag en in het bloed circuleert kan het bloed / hersenbarrière niet oversteken om substantianigra bereiken . Echter , dopamine in de maag en in het bloed circuleert reageerde de hersenen triggerzone misselijkheid . Om te voorkomen dat levodopa wordt gewijzigd dopamine buiten de hersenen , carbidopa werd toegevoegd als een manier om het enzym DDC blokkeren . Carbidopa niet door de bloed / hersenbarrière en zorgt ervoor dat de omzetting van levodopa tot dopamine zal plaatsvinden in de substantia nigra , ver voorbij de misselijkheid triggerzone . De toevoeging van carbidopa voorkomt misselijkheid en kan een kleinere hoeveelheid levodopa te gebruiken . Vóór de invoering van carbidopa de gemiddelde dosis van levodopa was 2000 tot 4000 mg per dag. Met de toevoeging van carbidopa de gemiddelde dosis levodopa is 300 tot 600 mg per dag .

Carbidopa / levodopa ( Sinemet ) helpt omkeren meeste van de symptomen van PD bij de meeste mensen , maar zal de snelheid van progressie van de PD niet vertragen . Er zijn echter zorgen over hoe lang de actie van Sinemet zal duren. De levodopa in Sinemet veranderd door cellen in de substantia nigra in dopamine . Als PD vordert , is er een voortdurende verlies van cellen in de substantia nigra en de resterende cellen minder efficiënt in het veranderen van levodopa tot dopamine . Er is geen bewijs dat levodopa verhoogt de snelheid van progressie van de PD , maar als de cellen sterven als gevolg van de PD , de overige cellen zijn niet zo effectief als ze oorspronkelijk waren . Het vroege gebruik van Sinemet , vooral bij doses van 600 mg per dag of meer levodopa, is waarschijnlijk resulteren in het verschijnen van veranderingen zoals het dragen uit en dyskinesie na 2 tot 5 jaar . Dit zijn goede redenen voor het starten met een dopamine-agonist , zoals Mirapex of Requip en daarna het toevoegen van Sinemet als de symptomen niet volledig gecontroleerd door de agonist .

Sinemet komt in twee vormen : directe of regularrelease en een gecontroleerd of verlengde afgifte , met verschillende doses van elk, zodat u en uw arts meer mogelijkheden om de dosering aan te passen voor het meeste voordeel . De toedieningsvormen voor de reguliere Sinemet zijn 10 /100, 25/100 en 25/250 . De doseringsvormen voor gecontroleerde of verlengde afgifte Sinemet zijn 25/100 en 50/200 . Het eerste getal staat voor de hoeveelheid carbidopa in milligram , het tweede getal staat voor de hoeveelheid levodopa in milligram .

Twee studies suggereren sterk dat dit waar kan zijn . Een studie met pramipexol ( Mirapex ) aangeworven 82 nieuw gediagnosticeerde PD patiënten uit 17 bewegingsstoornis klinieken om deel te nemen aan een 46 maanden durende studie . De patiënten werden willekeurig verdeeld in twee groepen , een ontvangende Mirapex en andere Sinemet . Ze ondergingen SPECT met behulp van speciale markers striatale opname van dopamine op vier verschillende momenten tijdens de studie te meten. De eerste was bij aanvang . De tweede was na 22 maanden. De derde was na 34 maanden , en de finale was na 46 maanden. Een vergelijking van de behandelingsgroepen toonde aan dat patiënten aanvankelijk behandeld met Mirapex hadden een lagere vermindering van striatale opname dan de groep behandeld met levodopa ( figuur 4 ) . Deze gegevens suggereren dat Mirapex doet vertragen het verlies van dopamine neuronen . Figuur 5 gebruikt SPECT scans voor het verlies van dopamine in de hersenen van mensen met Parkinson versus mensen zonder PD vertonen . Een soortgelijke figuur kan worden getrokken met behulp van PET-scans in plaats van SPECT -scans . Figuur 4 toont ook het verlies van dopamine in de hersenen van mensen met PD behandeld met Mirapex is dan het verlies van dopamine in de hersenen van mensen behandeld met Sinemet ( levodopa ) . Een soortgelijk percentage kan worden getrokken PET scans plaats van SPECT scans tonen dat het verlies van dopamine in de hersenen van mensen behandeld met Requip is dan het verlies van dopamine in de hersenen van mensen behandeld met Sinemet .

De tweede onderzoek omvatte 186 nieuw gediagnosticeerde PD patiënten gedurende 2 jaar PET aan het begin en eindpunt van de studie dopaminerge zenuwuiteinden visualiseren . Deze patiënten werden gelijkmatig verdeeld in twee groepen : een ontvangen ropinerole ( Requip ) en de andere Sinemet ( levodopa ) . Zowel PET-en SPECT -scans zijn in staat om nauwkeurige evaluaties van nigrale - striatale dopamine inhoud te produceren , hoewel de scan studie PET geconcentreerd op een ander gebied van de nigrale - striatale dopamine-systeem dan de SPECT -scan . De resultaten van deze studie toonden dat de Requip groep een geringe mate van progressie dan Sinemet groep .

Misselijkheid. Misselijkheid is de meest voorkomende bijwerking van de agonisten en kan worden voorkomen of geminimaliseerd door te beginnen met een lage dosis en geleidelijk opbouwen als tolerantie voor misselijkheid ontwikkelt . Sommige mensen hebben baat bij een antinausea drug zoals Tigan . Tigan , in tegenstelling tot de anti - misselijkheid drugs Compazine of Reglan , niet verergeren de symptomen van de PD. Door te beginnen met een lage dosis van een agonist je niet zoveel kans om zo snel en zo dramatisch een verbetering ervaren als op Sinemet . Maar door te beginnen laag en langzaam gaat , binnen enkele weken een aanzienlijke verbetering zal optreden en je zal het langer handhaven.

Duizeligheid bij het opstaan . Duizeligheid of licht in het hoofd bij het opstaan meestal duiden op een daling van de bloeddruk . Dit wordt posturale of orthostatische hypotensie . Posturale of orthostatische hypotensie kan optreden omdat je uitgedroogd bent , diabetes , het nemen van drugs om uw bloeddruk te verlagen , diuretica ( "water" pillen ) , of PD en het nemen van een dopamine-agonist en / of Sinemet . Diabetes en PD invloed op het autonome zenuwstelsel ( zie vraag 57) , de regio die de toon van uw bloed regelt vaten - en door dit te doen reguleren , voor een deel , uw bloeddruk . Als eenvoudige maatregelen niet helpen deze aandoening - zoals zittend op de rand van het bed voor een paar minuten voor het opstaan , het nemen van uw bloeddruk drugs en uw PD drugs op verschillende tijdstippen , het stoppen van uw diureticum , en het zijn zeker genoeg vocht drinken om uitdroging - andere medicijnen voorkomen kan . De meest gebruikte drugs zijn Flurinef , een soort steroïde dat zorgt ervoor dat je vocht vast , en Midodrine , die "verscherpt " de toon van uw bloedvaten .

Slaperigheid . Perioden van onverwachte slaperigheid overdag , soms vergezeld van in slaap vallen , voorkomen bij mensen met Parkinson die niet op een behandeling als bij mensen met PD die het nemen van Sinemet of een agonist . De perioden van slaperigheid kunnen vaker in mensen die het nemen van een agonist . De perioden van onverwachte slaperigheid , soms vergezeld van in slaap te vallen kan pijnlijk zijn , (vooral als je in slaap valt terwijl een vriend tegen je praat ) , en , soms , kan gevaarlijk zijn , bijvoorbeeld als ze zich voordoen tijdens het rijden . Als u slaperig wordt tijdens het gebruik van een agonist , niet rijden voordat u hebt overlegd met uw arts . De perioden van onverwachte slaperigheid meestal verdwijnen . Pro - wake , een medicijn dat alertheid bevordert , kan helpen .

Oedeem . Oedeem of zwelling van de poten , bij minder dan 5 % van de mensen op een agonist . Het is meestal mild. In zeldzame gevallen echter kunnen worden gemarkeerd , zal niet reageren op diuretica en is een reden voor het stoppen van de agonist . Een bijwerking die optreedt bij een agonist meestal , maar niet altijd optreedt met de anderen . Echter, er zijn genoeg verschillen dat als je er een agonist stoppen vanwege een bijwerking , mag u niet dezelfde kant effect op een andere agonist hebben .

Een ander neveneffect , psychose , wordt besproken in Vraag 27 . Wanen, hallucinaties , of dwangmatig gedrag kunnen vaker voorkomen bij agonisten dan met SINEMET bij oudere mensen of bij mensen " uitbroeden " of drager zijn van een dementie die eerder werd gediagnosticeerd zijn ( zie vraag 55 )

Dopamine agonisten stimuleren de dopamine receptoren in het striatum direct , zonder te worden omgezet in dopamine . Er zijn tenminste vijf soorten van dopaminereceptoren , gemerkt D - 1 , D - 2 , D - 3 , D - 4 en D - 5 . De D - 1 en D - 2 receptoren zijn belangrijk in PD . Het D - 3 receptoren belangrijk zijn bij angst en depressie . Sinemet werkt door veranderd in dopamine , die zowel de D - 1 en D - 2 receptoren stimuleert . Dit kan de reden zijn waarom het zo effectief is . De dopamine agonisten daarentegen bevorderen verschillende combinaties van receptoren . Mirapex en Requip stimuleren D - 2 en D - 3 -receptoren . Dit kan de reden zijn waarom ze zijn minder effectief dan Sinemet , maar ook waarom ze niet veroorzaken dyskinesie - en het kan ook zijn waarom Mirapex heeft , bij sommige mensen , een antidepressivum effect . De agonisten Mirapex en Requip bleken zo effectief in het behandelen van mensen met vroege Parkinson die de noodzaak van Sinemet in veel van hen zich enkele jaren. Het risico op het ontwikkelen van problemen, zoals het dragen van af , aan-uit , dystonie en dyskinesie zijn ook verminderd met de agonisten dan met Sinemet .

De levodopa in Sinemet heeft een korte halfwaardetijd van ongeveer 90 minuten . Een halfwaardetijd van een geneesmiddel , zoals de halfwaardetijd van een radioactieve isotoop , is een maat van de werkingsduur van het geneesmiddel . Een halfwaardetijd van 90 minuten , of 1,5 uur betekent dat na 1,5 uur , de maximale dosis van het geneesmiddel daalde met de helft of 50 % . Na nog eens 1,5 uur wordt de dosis afgenomen door een andere 50 % . De meeste medicijnen worden geëlimineerd uit het lichaam , en de doeltreffendheid ervan is verdwenen , na 5 halfwaardetijden . De halfwaardetijd geeft je een idee over hoe vaak u een medicijn moet nemen om de bloedspiegels van het geneesmiddel te behouden . Halfwaardetijd is slechts een deel van het verhaal echter . Geneesmiddelen die de hersenen binnengaan , zoals levodopa en dopamine -agonisten , worden opgeslagen in de hersenen en kan nog wat activiteit , zelfs wanneer zij op grond van hun halfwaardetijden geëlimineerd uit het lichaam.

De korte halfwaardetijd van levodopa resulteert in vaak afwisselend hoge en lage bloedspiegels van levodopa en vermoedelijk , hoge en lage niveaus van de hersenen eerst levodopa en dopamine . Deze frequente afwisseling van hoge en lage niveaus van dopamine wordt verondersteld te leiden tot het dragen van af , aan-uit , dystonie en dyskinesie . Het is alsof je blijft raken van de dopamine -receptoren met een " drilboor " totdat je uiteindelijk hun gevoeligheid te veranderen . De langere halfwaardetijd van dopamine agonisten zoals Mirapex ( 8-12 uur ) en Requip ( 6 uur ) verlengt de stimulatie van de receptoren en latere ontwikkeling van het dragen van, aan-uit , dystonie en dyskinesie . Behandelen jonge - onset PD patiënten met dopamine- agonisten alleen kan het begin van deze effecten vertragen . Bij mensen met gevorderde Parkinson die reeds ervaren draagt off, on - off , dystonie en dyskinesie , het toevoegen van een agonist , en verlagen van de dosis Sinemet kunnen deze effecten verminderen .

Mirapex wordt gewoonlijk begonnen met een dosering van 0,25 mg driemaal daags . De dosis Mirapex die effectief bij de meeste mensen is tussen 0,5 tot 1,5 mg driemaal daags . Dit schema kan meestal meeste mensen binnen 4 weken bereikt . Requip wordt gewoonlijk begonnen met een dosering van 0,25 mg driemaal daags . De dosis Requip die effectief zijn in de meeste mensen tussen 2 tot 8 mg driemaal daags . Dit schema kan meestal bij de meeste mensen binnen 6 weken worden bereikt . Belangrijkste route van eliminatie Mirapex is de nieren . Requip belangrijkste route van eliminatie is de lever . Geneesmiddelen die worden uitgescheiden door de lever hebben meer kans op een grotere " spread " in hun dosering niveau . Bij sommige mensen is dit een voordeel , in sommige niet .

Sinds de introductie in 1967, heeft L-dopa of levodopa de meest effectieve medicijn geweest voor de behandeling van PD. De cellen in de substantia nigra nemen levodopa en verander het in dopamine. Dopamine wordt dan langs een verlenging van de zenuwcel genoemd axon naar de volgende zenuwcel (figuur 3) in het striatum, waar deze samenwerkt met gespecialiseerde eiwitten dopamine receptoren getransporteerd. Voor een tijd, 2 tot 5 jaar, levodopa kan zo goed werken dat je denkt misschien dat je niet hoeft PD-totdat u een dosis of twee vergeten en de symptomen terugkeren. Levodopa was het eerste geneesmiddel te beïnvloeden PD. Echter, levodopa heeft zijn nadelen. De eerste misselijkheid, maar wanneer carbidopa wordt gecombineerd met levodopa (de combinatie wordt gebruikt in het geneesmiddel Sinemet), wordt de misselijkheid verminderd. De tweede is dat bij hogere doses, fluctuaties (de zogenaamde dragen uit) en dyskinesie optreden. In dragen van af, het effect van een enkele dosis duurt korter tijd. De toevoeging van entacapon (onder de merknaam Comtan verkocht), een medicijn dat blokkeert een enzym COMT, helpt door het verlengen van de werkingsduur van Sinemet. Comtan werkt niet alleen, een tablet van Comtan moet worden gegeven met elke dosis Sinemet. De bijwerkingen van Comtan zijn de bijwerkingen van Sinemet. Als bijwerkingen optreden, raadpleeg dan uw arts over het verminderen van de dosis Sinemet.

Het dragen van af of dyskinesie kan worden vertraagd door te beginnen met geneesmiddelen genaamd dopamine-agonisten, die de behoefte aan levodopa vertragen. Dopamine antagonisten, geneesmiddelen zoals Haldol, stellazine en Thorazine, blok dopaminereceptoren in de hersenen, vandaar hun naam-antagonisten. Drugs zoals bromocriptine (Parlodel), pergolide (Permax), pramipexol (Mirapex) en ropinirol (Requip) stimuleren de dopamine receptoren. Omdat hun actie is tegengesteld aan die van de antagonisten, zijn ze agonisten genoemd. Of u moet de behandeling beginnen met een dopamine-agonist of Sinemet is een beslissing die u en uw arts samen moeten maken. Als je begint op Ropinerole Sinemet, kan uw arts een agonist later toevoegen, en vice versa. De meeste mensen met PD uiteindelijk nodig Sinemet en een dopamine-agonist. Mirapex en Requip zijn de meest gebruikte agonisten: Ze zijn makkelijk te gebruiken, ze zijn bijna net zo effectief als Sinemet, en, in tegenstelling Sinemet, kunnen zij de snelheid van progressie van de PD te vertragen. Selegiline, soms deprenyl (Eldepryl), is een geneesmiddel dat blokkeert een specifiek enzym MAO-B. Selegiline, op zichzelf, heeft een gering effect op de PD. Selegiline gecombineerd met Sinemet kan werkingsduur levodopa breiden (maar minder dan wanneer Comtan wordt gecombineerd met Sinemet). Een nieuwere drug, genaamd rasagaline, blokkeert ook MAO-B en kan effectiever zijn dan selegiline zijn. Op een gegeven moment werd gedacht dat selegiline beschermde de stervende dopamine-cellen.

Amantadine (Symmetrel) werd ontwikkeld, en wordt nog steeds gebruikt als een medicijn om de griep, influenza type 'A' te voorkomen In 1967, een persoon met PD nam amantadine om de griep te voorkomen en vond dat haar PD verbeterd, zodat dr. Robert Schwab in Boston getest amantadine in andere mensen met PD. Nu, amantadine draagt ongeveer 50% van Parkinson, maar meer dan 50% van hen die helpt verliezen geheel of gedeeltelijk hun prestatie in een jaar. Amantadine heeft twee werkingsmechanismen. Het kan dopamine uit de overige cellen in je hersenen vrijkomen. Het kan gedeeltelijk blokkeren de productie van een chemische stof acetylcholine, een chemische stof die werkt om zenuwimpulsen overbrengen in de hersenen en perifere zenuwen, het hart, de darm, de blaas en de spieren. Geneesmiddelen die acetylcholine blokkeren verhogen de activiteit van dopamine. Onlangs is ontdekt dat amantadine, bij sommige mensen met PD, vermindert de dyskinesie door levodopa. De bijwerkingen van amantadine uit een roodachtig violet verkleuring van de benen genaamd "livedo reticularis." Dit gaat meestal gepaard met zwelling. De verkleuring en zwelling verdwijnen wanneer amantadine wordt gestopt. Bij ouderen leeftijd 70 plus, amantadine, vanwege zijn anti-acetylcholine effect kan hallucinaties. Acetylcholine, onder andere, verbetert het geheugen. Geneesmiddelen die de productie van acetylcholine in de hersenen te verhogen, zoals Aricept en Exelon worden gebruikt bij mensen met de ziekte van Alzheimer en dementie van PD omdat geheugen te verbeteren. Daarom kunnen geneesmiddelen die acetylcholine blokkeren geheugen verminderen of hallucinaties. De bijwerkingen van amantadine stoppen wanneer amantadine wordt gestopt.

Voor levodopa, de belangrijkste behandeling van PD betrof het gebruik van een klasse van geneesmiddelen genaamd anticholinergica. Ze worden anticholinergica genoemd omdat ze de acties van acetylcholine blokkeren. Hoewel alle anticholinerge hebben gedeeltelijk activiteit in alle organen beter gediend door acetylcholine, velen werken in een regio dan het andere. Aldus atropine, een anticholinergicum, wordt gebruikt om de hartslag te vertragen, Detrol, een anticholinergicum, wordt gebruikt om een overactieve blaas behandeld, en geneesmiddelen zoals trihexyphenidyl (Artane) en benztropine (Cogentin) worden gebruikt om PD te behandelen. Artane en Cogentin zijn nuttig bij de behandeling van tremor en stijfheid. Ze niet helpen bradykinesia. Anticholinergica worden slecht verdragen bij oudere patiënten en kunnen bijwerkingen zoals droge mond, constipatie, urineretentie, verwardheid en hallucinaties.