De hierboven genoemde groep intellectuelen die kritiek hadden op de Sovjet-Unie, verenigden zich onder meer in Tsjecho-Slowakije, in de groep Charta 77. Het was een rockgroep die als alles wat het Sovjet-systeem niet hoorde te zijn, werd geassocieerd. De leider, Václav Havel, was van mening dat, om iets te kunnen veranderen, het volk zich buiten de partijen om moest verenigen.

Een overeenkomst, getekend door 35 landen waaronder de Sovjet-Unie, in Helsinki, Finland in 1975. Hierin werd vastgelegd dat de bestaande grenzen werden erkend, economische samenwerking te stimuleren en om vrijheid van geloof, meningsuiting en reizen te promoten. Dankzij het tekenen van de Akkoorden door de Sovjet-Unie konden de intellectuelen meer politieke invloed krijgen met hun kritiek op het Sovjet-systeem.

Het eerste Paarse kabinet was het eerste kabinet-Kok, met Wim Kok als minister-president. Het regeerde van 1994 tot 1998. Daarna volgde nog een paars kabinet, onder kabinet-Kok II, wederom met Wim Kok als ministerpresident, dat regeerde van 1998 tot 2002. Met een Paars kabinet wordt een kabinet bedoeld waarin geen confessionele partijen voorkomen, maar bestaat uit een coalitie tussen liberale (blauwe) partijen en sociaaldemocratische (rode) partijen, de mengkleur van die twee wordt dan paars.

In november 1982 werd binnen de Stichting van de Arbeid het Akkoord van Wassenaar gesloten. Hierin kwamen de sociale partners, buiten de overheid om, overeen om de lonen laag te houden en in ruil daarvoor de arbeidstijd te verkorten. De overheid beperkte haar rol in de arbeidswereld tot alleen de grootste werkgever zijn. Dit 'Stichtingsakkoord' beëindigde de periode van polarisatie.