De basisveronderstelling van de economische wetenschap is dat de economische agenten rationeel zijn.

Iemand zal zijn keuze veranderen als hij hierdoor zijn situatie kan verbeteren.

Bij een rationele situatie is er evenwicht.

Dit is een toestand waarin de economische agenten zich niet kunnen verbeteren.

Vb. wachtrijen aan kassa’s in een grootwarenhuis.

De economische agenten streven een doel na.

Het doel is maximalisatie van de winst en daarbij moeten ze rekening houden met een aantal beperkingen.

Vb. de wachttijd aan de kassa minimaliseren

De economische agent zal evenwicht bereiken als hij zijn winst niet kan doen toenemen, noch door meer of minder te produceren.

Opbrengst van de productie van een bijkomende eenheid > kost

• Productie uitbreiden

Opbrengt van de productie van een bijkomende eenheid < kost

• Productie inkrimpen

Opbrengst van de productie van een bijkomende eenheid = kost

• Evenwicht
• Marginale kost = marginale opbrengst

De kost van het produceren van 1 extra eenheid = marginale kost

De opbrengst van het produceren van 1 extra eenheid = marginale opbrengst

Zie figuur in samenvatting p3 achterkant!!!

Zie figuur p 41!!!

• Inkomenscreatie vindt plaats in het productieproces waar de toegevoegde waarde wordt gecreëerd.
• Er is inkomensverdeling over de eigenaars van de productiefactoren (de gezinnen)
• Er is inkomensbesteding door de gezinnen

De binnenste kringloop spreekt in termen van arbeid, goederen en diensten.

De buitenste kringloop spreekt in termen van geld.

Een andere belangrijke economische agent is de overheid.

Dit zijn zowel de centrale als regionale overheden.

• De overheid bepaalt het wettelijke kader waarbinnen de economische agenten kunnen opereren.
• De overheid maakt de maatschappelijke keuzes en voert deze uit. (het gaat hier om beslissingen met gevolgen voor de welvaart van een groot deel van de leden van de maatschappij tegelijk.)
• De overheid neemt deel aan het productieproces door publieke goederen te produceren.

Dit zijn goederen en diensten die door hun aard en kenmerken niet zullen aangeboden worden op de private markt.

Private goederen: vb brood, een auto, een knipbeurt bij de kapper,…

Deze zijn voor private toe-eigening.

Wie er niet voor betaalt wordt uitgesloten.

De private goederen die ik consumeer zijn niet meer voor anderen beschikbaar.

Publieke goederen: vb openbare orde, nationale zekerheid, openbare verlichting..

Deze zijn niet uitsluitbaar.

Het is moeilijk om er een prijs voor aan te rekenen.

De overheid heft belastingen om de kosten hiervan te dekken.