minimumprijsregeling

mag een product niet beneden een bepaalde prijs worden verkocht.

Een gevolg van een minimumprijs is het ontstaan van overschotten. Om ervoor te zorgen dat het beoogde doel – een redelijk inkomen voor de producenten – wordt bereikt, moet het overschot tegen de minimumprijs worden opgekocht. We spreken daarom ook wel van interventieprijzen. (ingrijpprijzen).

Het Europese landbouwbeleid, aangeduid als gemeenschappelijk landbouwbeleid. Al vele jaren worden de boeren in de Europese Unie gesteund met minimumprijzen.

Het gemeenschappelijk landbouwbeleid had en heeft verschillende doelstellingen:

1. zelfvoorziening op voedselgebied: Europa moest voor de meeste producten zelf in de behoeften van haar burgers kunnen voorzien en mocht niet afhankelijk zijn van andere regio’s in de wereld.

2. een redelijk inkomen voor de landbouwer. In plaats van met minimumprijzen zou de

Europese Unie boeren ook kunnen steunen door middel van een inkomenssubsidie. In dat geval wordt het inkomen aangevuld met een uitkering als het boerenbedrijf te weinig oplevert. Minimumprijzen zijn echter nog steeds voor een aantal producten het gebruikelijke middel om boeren te steunen.

Het systeem van minimumprijzen dat in de Europese Unie voor een aantal producten wordt gevolg, heeft naast voordelen enkele belangrijke nadelen.

1. de consument moet voor bepaalde producten meer betalen.

2. via de belastingen moeten burgers en bedrijven meebetalen aan het opkopen en opslaan van de landbouwoverschotten.

3. door andere landen, vooral de VS en een aantal ontwikkelingslanden, wordt voortdurend bezwaar gemaakt tegen het landbouwbeleid van de EU. De VS en de ontwikkelingslanden willen hun producten graag kwijt op de EU-markt. Door de hoge invoerrechten die de EUmarkt afschermen, maken deze landen echter weinig kans.