Item gefilterd op datum: december 2012

• Psychofarmaca in 3 fasen:
  • Acute fase, doel ernst symptomen verminderen
  • Stabilisatiefase, doel stabiliteit nastreven
  • Consolidatiefase, doel terugval voorkomen en functioneren patiënt verbeteren
• Neuroleptica (toediening oraal en injectie):
  • Typische neuroleptica, dopamineactiviteit blokkeren
  • A-typische (risperal en zyprexa) blokkeren dopamineactiviteit in zekere mate verschillen in wijze waarop ze serotonine glutamaat en andere neurotransmitters beïnvloeden. (voordeel minder risico bewegingsstoornis)

• Slaaponthouding (deprivatie) voorbeeld, interventie die antidepressieve effecten heeft.
• Lichttherapie (blootstelling aan fel kunstlicht) bij seizoensgebonden depressies.
• Diëten bij kinderen met een aandachtstekort stoornis.

• Psychochirurgie, hersenstructuren weggesneden of weggebrand:
  • Strikte regels en alleen bij ernstig gestoorde waarbij andere interventies niet helpen.
  • 2-zijdig elektrodes, effect gestimuleerde gebied verliest normale functie (groot voordeel, locatie en voltage afstemmen op klinisch effect. Bij uitblijven effect of bijwerkingen ingreep staken :
    • Motorische symptomen Parkinson behandelen
    • Gilles de la Tourette (motorische en vocale tics) stimuleren thalamus
    • Ernstige dwangstoornissen
• Electroconvulsie therapie (ECT), toedienen elektrische stroom aan schedel, zodanig dat een spierverkramping (convulsie) optreedt. Bij ernstige stemmingsstoornissen resistent voor andere behandelmethoden.
• Transcranial Magnetic Stimulation (nieuwe methoden om electrische activiteit hersenen te veranderen, sterk magnetisch veld en is veelbelovend bij depressie)
• Psychofarmaca met medicamenten ontregelde neurotransmittersystemen bij bepaalde psychische aandoeningen te normaliseren.

• Meet verschil in bloedtoevoer, geen rechtstreekse neurale activiteit
• Resolutie nog ver verwijderd van single-neuron niveau)
• Kan wel samenhangen vaststellen maar geen oorzaak-gevolg (causaal)
• Tot dusver nauwelijks onderzoek naar ziektespecifiteit door vergelijking psychische stoornissen onderling.

Behandelmethoden die voortvloeien uit biologisch onderzoek psychische stoornissen:

• Invasief, ze grijpen direct in het menselijk lichaam in.
• Non-invasief, effect op het lichaam via een omweg, b.v via een dieet.

• In vivo hersenprocessen meten op weinig belastende manier met grotere nauwkeurigheid.
• fMRI functioneel hersenonderzoek directere maat voor hersenactiviteit dan perifere metingen en gevoeliger.
• fMRI kan extra info verschaffen die niet uit neuropsychologisch onderzoek te halen is

vroeger door PET of SPECT (toevoegen tracers) maar laatste jaren door fMRI in verband met geringere belasting proefpersonen en betere resolutie. (Blood Oxygen Level Dependent, BOLD)

PET of SPECT dmv tracers (liganden) die zich specifiek binden aan bepaald receptortype (tracers voor dopamine-, serotonine-, GABA receptoren)

MRI superieur aan CT-scan grotere weefselcontrasten.

• Grijze-stofveranderingen in zowel basale ganglia en frontale cortex
• Verhoogde dopaminerge transmissie in basale kernen
• Verhoogde activiteit frontale cortex en basale ganglia
• Minder activiteit prefrontale cortex

Chronisch PTSS en paniekstoornis:

• Mediaal temporaal volumeverlies (neurotoxisch effect corticosteroiden)

Huidige bevindingen laten nog geen eenduidige conclusies toe over angststoornissen.

• Volumevermindering aantal hersenstructuren:
  • Prefrontale cortex
  • Basale ganglia
  • Atrofie hippocampus (waarschijnlijk door verhoogde productie stresshormoon cortisol (ontregeling HPA-as), neurotoxisch effect) ernst hangt samen met ziekteduur en verbetert door medicijnen (ook langetermijn geheugen)
• Serotonerge studies, verminderde 5HT-receptordichtheid mogelijk gevolg van verlaagde activiteit serotonerge systeem.
• Verminderde activiteit (psychomotorische retardatie, apathie, verstoorde planning):
  • Prefrontale cortex
  • Anterior cingulaire cortex
• Verhoogde activiteit:
  • Limbische structuren (psychomotorische agitatie en angst) amygdale gebied