Item gefilterd op datum: december 2012

· Was van jongs af aan erg geïnteresseerd in wetenschap.

· Zijn leraar ging uit van Vitalisme, waar hij het Niet mee eens was. Als antwoord hierop kwam hij met zijn Mechanisme.

◦ Vitalisme: Intern aan levende organismen zit een soort ‘levens kracht’ die het organisme vitaliteit geeft. Deze levenskracht is niet wetenschappelijk analyseerbaar.

◦ Mechanisme: Alle fysiologische processen zijn potentieel te begrijpen in termen van fysieke en chemische processen. Dus wel wetenschappelijk te benaderen.

· Conservation of Energy: Alle soorten bestaande krachten (hitte, licht, zwaartekracht, magnetisme etc) zijn er in constante hoeveelheid. De ene kracht kan omgevormd worden tot een andere soort kracht, maar hoeveelheid wordt nooit minder: het blijft constant.

◦ Zo kunnen de spieren van een weze gezien worden als een soort machine die de chemische energie die in eten en lucht zit om te zetten in beweging of lichaamswarmte. (Net als een locomotief die van de hitte van vuur, bewegende stoom deeltjes maakt)

· Beweging kan nooit eeuwig doorgaan als het niet steeds wordt ‘aangevuld’ door iets dat als brandstof dient. Als er geen kolen zijn voor de locomotief, is er ook geen stoom en ook geen beweging.

· Twee grote uitvindingen van Helmholz:

1. Opthalmoscope: Soort spiegeltje waarmee je rechtsreeks in de retina kan kijken.

2. Reactie tijd: Helmholz creëerde een soort ‘stopwatch’ om de snelheid van neurale impulsen in het lichaam te meten. Hoe verder de zenuw waar de input plaatsvindt is verwijderd van de hersenen, hoe langer de impuls erover doet om een reflex/reactie te maken.

· Met zijn studies over vision en horen hebben de hedendaagse basis gelegd voor sensation en perceptie. Helmholz ging ervan uit dat bijvoorbeeld visioen bestond uit:

1. Fysieke processen: Het oog is een soort optisch instrument waarbij licht die erdoorheen valt op de retina terechtkomt.

2. Fysiologische processen: De neurale processen die nodig zijn om de licht die zich op d retina bevindt door te geven aan de hersenen. (Dit is de Sensatie van licht)

3. Psychologische processen: De manier waarop het licht wordt veranderd in betekenisvolle Percepties van objecten in de buitenwereld.

· Verschil tussen Perceptie en Sensatie:

1. Sensatie: rauwe ervaring van bewuste ervaring, hier is geen ervaring voor nodig en er gaat ook geen leerproces aan vooraf. → Bijv: boven in het zichtveld blauwe met witte vlekken

2. Perceptie: Betekenisvolle interpretaties gecreëerd uit Sensaties → Bijv: De blauwe en witte vlekken is de lucht met wolken.

· Voor het omzetten van Sensaties naar Percepties heeft het individu Wel ervaring ermee nodig en er gaat wel een leerproces aan vooraf.

· Verschil tussen Kants opvatting en Helholz zijn opvatting:

· Onderzocht epilepsie door verschillende hersendelen te stimuleren terwijl de patient wakker was. Hierdoor kon de patiënt duidelijk verslag doen van wat hij voelde bij elke stimulatie.

· Aura’s : Soort gevoel/herinnering die epilepsie patiënten krijgen vlak voordat ze een aanval zullen krijgen. Soort waarschuwing. –Dit onderzocht Penfield.

· Interpretive Cortex: In de Temporal lobe. Als je deze stimuleerde kreeg je 2 soorten ‘fysieke reacties’:

1. Interpretieve reacties: Plotseling zagen de patienten hun huidige staat in een compleet ander licht, met een heel ander gevoel erbij. (Had dus hersendelen voor Emoties ontdekt!)

2. Experiental responses: Hierdoor had men hallucinaties en ‘flash backs’. · Waarom deze ‘reacties’ niet tot de lokalisatie van Herinneringen leidde:

1. De reacties werden heel levendig en echt Ervaren door de patiënten en niet vaag in hun hoofd ‘gezien’ als herinneringen.

(Beinvloed door behaviorist Watson die ratten gebruikten voor experimenten)

• Lashley en Franz gingen samenwerken. Franz voerde Abolatie experimenten uit op ratten en Lashley trainde de ratten om door een doolhof te lopen.
• Vinding: Locaties van de schade maakte geen groot verschil bij prestatie.
• wel belangrijk was de Grootte van de aangebrachte schade, gecombineerd met de Moeilijkheidsgraad van de doolhof.
• Conclusie Lashley: Herinneringen zijn evenwijdig verdeeld over de Cortex, want er is een hele grote schade nodig om het zo veel mogelijk uit te schakelen. (Komt overeen met opvatting Flourens!)
• Equipotentialiteit; Delen van hersenen kunnen (herinnering) functies overnemen die in verloren zijn gegaan in beschadigde hersendelen.
• Law of Mass Action: Hoe goed een functie wordt vervangen door andere hersendelen, hangt af van de Grootte van de schade. (Hoe grote de schade, hoe minder goed)
• Kritiek op Lashley: Bij ‘simpele’ taken moeten de ratten net zo goed ‘complex’ nadenken en letten op verscheidene stimuli, niet alleen bij moeilijke taken.
• Redundancy Hypothese: Elke individuele herinnering wordt opgeslagen in aparte locaties in de cortex. Hoe sterker de herinnering wordt, hoe meer locaties erbij komen waar de herinnering wordt opgeslagen, omdat het zo meer wordt geassocieerd met andere herinneringen in het brein.
• Holografische Theorie: Zie uitleg Redundancy Theorie. (Door: Pribram)
• Bartholow: Zette naalden op hersenen van mensen en leidde elektrische skocks ernaartoe. Veel kritiek op hem na dood van proefpersoon.

• Hij combineerde de Abolatie methode van Flourens en keek wat voor invloed de gemaakte schade in de hersenen had op het Leervermogen van dieren.
• Conclusie: Dieren konden informatie die was verdwenen doordat de bijbehoordene hersendeel was verdwenen, weer Herleren.
• Dus Andere delen van de hersenen namen de functie van het verwijderde deel over. ( Deze visie komt overeen met die van Flourens!)

• Werkte Broca’s Aphasia theorie verder uit.
  
  
• Hij ontdekte dat er een heel ander taalprobleem ontstaat bij Sensorische Aphasia en Motorische Aphasia (= Broca’s Aphasia).Sensorische Aphasia: Deze patiënten spraken vloeiend, met goeie zinsbouw, maar hun Understanding van de gesproken taal die ze hoorden was slecht.
  
  
• Paraphasia’s: Veel niet-bestaande woorden. Woorden verkeerd uitspreken.
  
  
• Deze mensen hadden schade aan een hersendeel dicht bij de Auditory Area, waar de Auditory herinneringen van woorden/taal worden opgeslagen normaal gesproken. Ze weten dus niet wat de gehoorde woorden van anderen en van zichzelf Betekenen.
  
  
• Hierdoor kunnen ze zichzelf ook niet tijdens het spreken verbeteren.
  
  
• Wernicke’s area: Het deel van de hersenen waardoor Sensory Aphiasia wordt veroorzaakt.
  
  
• Conductie Aphasia: Zowel Wernicke’s Area als Broca’s Area intact, maar de sensoren die deze twee delen Verbinden zijn stuk. Hierdoor kan je je eigen spraak niet goed verbeteren. –Je merkt weinig van deze schade bij iemand.

• Ging door op de onderzoeken van Fritsch&Hitzig. Zo ontdekte hij de Visual Area, Auditory Area en de Sensory Strip → Hiermee ook Frenologie afgewezen!
  
  
• Ook ontdekte hij dat er secundaire hersendelen waren naast de primaire. Zo zijn bijvoorbeeld visuele herinneringen opgeslagen rondom het Primaire Visuele hersendeel.
  
  
• Witte Massa: Voor Associatie. → Hoe meer Witte Massa in brein: Meer associatie delen in brein.

Stimlueerden de hersenen van dieren met elektrische schokken en kwamen zo tot de ontdekking dat er specifieke delen hersenen waren voor bewegingen van het lichaam. (Motor Strip verantwoordelijk hiervoor).

• Was het met deze ontdekking van Gall eens
  
  
• Hij wees Frenologie wel af verder.
• Niemand nam hem serieus behalve Aubertin.
• Door onderzoek van Aubertin ging Broca hersenen van mensen met schade aan de linker Frontal Lobe onderzoeken om te kijken of ze altijd spraakgebrek hadden. → Dit was zo.

• Broca’s Area: Als je in dit deel van de hersenen schade hebt dan je niet meer kunnen praten. (Motorieke deel)
• Dit heet Broca’s Aphasia: Begrijpen alles wat wordt gezegd, alleen niet kunnen praten. Hiermee was hij een voorstander van de opvatting dat er specifieke delen in de hersenen zijn met specifieke functies.

• Veel van zijn theorieën spreken de Frenologie van Gall tegen.
  
  
• Hij vergaarde kennis alleen door objectief experimenteren waarbij hij onafhankelijke variabelen afhankelijke variabelen manipuleerde en vervolgens keek wat het resultaat was.

• Zijn techniek → ablatie: het verwijderen van kleine stukjes hersenen bij dieren en vervolgens kijken wat voor soort gedrag ze gingen vertonen.
• Door zijn ontdekkingen sprak hij Gall tegen. Cerebellum was niet de plek van ‘verliefdheid’ (Gall) Maar de plek die je motorieke en spier functies sturen.
• Door abolatie zag Flourens geen specifieke reacties. Wanneer hij abolatie had uitgevoerd dat leken de sensorische en vrijwillige delen Samen in een keer te verdwijnen (dus niet specifiek zoals bij Gall).
• Kritiek van Gall: Flourens aboleert in een keer. Alle organen worden TEGELIJK vernietigd en daarmee ook meerdere specifieke functies Tegelijk.

• Frenologie: Men kan aan de vorm (bulten etc) van de schedel voelen wat voor eigenschappen het individu heeft. Hieruit kunnen algemene regels worden geleid volgens Gall.
• Zijn Frenologie kwam overeen met een andere populaire onderzoekvlak:
• Physiognomy: Persoonlijkheden zijn af te lezen aan uiterlijke kenmerken van mensen.
• (Lavater)
• Ontdekking Gall → commisures: dat de twee helften van het brein verbonden zijn met elkaar door de witte massa dat Commisure heet.
• Gall was comparatief in de zin dat hij de verschillen en overeenkomsten in de hersenen van kinderen, ouderen en dieren met elkaar vergeleek in zijn onderzoek.
• Conclusie: Hoe groter en intact hersenen zijn, hoe hoger de mentale functies kunnen zijn.
• Door deze conclusie was iedereen overtuigd dat hersenen het centrum waren van hoge mentale activiteit.
• Drie zwakheden in de theorie van Gall

1. De vorm van de schedel verteld niks over de onderliggende processen
2. De weinige psychologische eigenschappen die hij had geformuleerd (elk horend bij een stuk brein onder de schedel) waren vanzichzelf al opgebouwd uit verschillende eigenschappen en waren dus geen Basis eigenschappen zoals Gall dat vond.
3. Gall praatte altijd tegenbewijs tegen zijn frenologie goed. Bijv als een vredelievend persoon een ‘agressieve’-bulp had op z’ schedel werd dat bijv gewijt aan ziekte.