Als je een patent hebt ben jij de enige die x aantal jaar een product mag verkopen
Een wet zegt dat er in een dorp met x aantal inwoners maar 1 apotheek mag zijn.
Als een monopolist op KT verliezen boekt, zal hij alleen dan verder produceren, als de verkoop de variabele kosten dekt.
Op LT zal hij de markt verlaten, tenzij hij een productieniveau kan vinden dat alle opportuniteitskosten dekt.
Monopolies zijn enkel mogelijk als er toetredingsbelemmeringen zijn.
- Wettelijke toetredingsbelemmeringen
- Technologische toetredingsbelemmeringen
TO TO TO
GO GO
MO GO=MO=p MO TO
MO GO=p
Volmaakte mededinging monopolie
= prijsnemer = prijszetter
De optimale productiehoeveelheid wordt bepaald door de marginale gedragsregel.
MO(q*) = MK(q*)
MO(q) > MK(q) voor q < q* links
MO(q) < MK(q) voor q > q* rechts
= de som van het aanbod van alle individuele producenten
Marktaanbod als alle ondernemingen eenzelfde kostenstructuur hebben
= irreëel
VM wordt gekenmerkt door vrije toe- en uittreding.
Zie figuur achterkant p 15 in slides!!!
Ondernemingen maken winst:
Ondernemingen maken verlies:
Enkel een nulresultaat is een stabiele situatie
Marktaanbod als de ondernemingen een verschillende kostenstructuur hebben
Is meer reëel want niet elke onderneming heeft dezelfde kosten (vb transport, locatie,…)
De dynamiek van toe- en uittreding blijft gelijk.
Alleen de marginale onderneming moet een nulresultaat boeken.
Andere ondernemingen kunnen winst maken.
Zie figuur achterkant p 16 in slides + boek p 228 - 229!!!
Aanbodcurve verbindt de prijs met de aangeboden hoeveelheid.
MK verbindt de prijs met de aangeboden hoeveelheid
(dit geldt alleen bij VM en bij de individuele onderneming)
Aanbodcurve op LT
Alleen het deel van de MK-curve boven de GK is relevant.
Want stel p < GK => q = 0
Marginale gedragsregel p1
Marginale gedragsregel p1 – p4
Marginale gedragsregel p1 – p4
Aanbodcurve op LT
Aanbodscurve op KT
Enkel het deel van de MK-curve boven de GVK-curve is relevant
Want stel p < GVK => q = 0
Aanbodcurve KT
Kan op 2 manieren worden afgeleid:
Marginale gedragsregel:
MO(q*) = MK(q*)
MO(q) > MK(q) voor q < q* => algemeen
MO(q) < MK(q) voor q > q*
Voor volmaakte mededinging geldt:
GO = MO = p
De marginale gedragsregel wordt dan:
p = MK(q*)
p > MK(q) voor q < q*
p < MK(q) voor q > q*
Analyse van de totale opbrengsten en kosten
A: break-even punt
W is maximaal waar de afstand tussen TO en TK maximaal is en TO boven TK ligt. = q*
De afstand tussen die punten is de winst.
De winstmaximaliserende productie q* geeft de best mogelijke oplossing.
Deze garandeert niet altijd winst, het kan ook zijn dat het verlies wordt geminimaliseerd.
Nulresultaat
B is de best mogelijke oplossing voor dit bedrijf.
W = 0 want GO en MK vallen samen.
TK = TO
W = 0
B is optimaal want voor elk ander punt is er verlies.
Verlies
B is optimaal want hier wordt het verlies geminimaliseerd.
De voorwaarde voor winstmaximalisering is dat bij de optimale productie q* de MK en de MO aan elkaar gelijk zijn.
TO = p * q
GO =
MO =
In het winstmaximum moeten MO en LMK aan elkaar gelijk zijn.
Zie vb 220 + wiskundig!!
W = TO – LTK
GW =
Als GK = GO is de onderneming break-even.
MO = GO = p (alleen bij VM)
Marktvraag: som van de vraag van alle individuele consumenten
Som van de vraag voor alle individuele ondernemingen
qv=
qv=fi(p)
De vraagcurve voor de individuele onderneming geeft het verband tussen de gevraagde hoeveelheid voor die individuele onderneming enerzijds en de prijs anderzijds.
De marktvraag heeft een dalend verloop (hogere prijs leidt tot lagere vraag).
De vraagcurve voor de individuele onderneming heeft een horizontaal of perfect elastisch verloop.
Marktvraag individuele vraag
P > p* => q = 0 men gaat niets verkopen
P = p* => q zelf te kiezen door de onderneming. Je zal zoveel verkopen als je wil
P < p* => zinloos
Bij VM is het aantal producenten zo groot dat elke producent een verwaarloosbaar klein deel van het marktaanbod vertegenwoordigt.
Een wijziging in de productie van 1 onderneming heeft geen merkbare invloed op het marktaanbod dus ook niet op de marktprijs.
