Gary Becker & economische imperialisme

Becker gaat ervan uit dat ’t geen zin heeft economie als wetenschap te beschrijven als een wetenschap van het economische.

economie = benadering van mensen & samenlevingen, zonder principiële grens inzake object.

3 centrale kenmerken:

1. maximalisering: actoren trachten hun nut/voordeel te maximaliseren
2. ≠ in efficiëntie van markten: een vooronderstelling van markten die handelen van de verschillende participanten coördineren, zodat hun gedrag wederzijds consistent wordt.
3. preferenties: veranderen niet substantieel door tijd of in vergelijkend perspectief.

Moeten zich op een onderliggend niveau van fundamentele aspecten bevinden (voedsel, zingeving, mobiliteit, gezondheid, veiligheid…) (volgens Becker) ALLE economische inzichten & wetten kunnen hieruit worden afgeleid:

• stijgt de prijs, dan daalt de vraag
• stijgt de prijs, dan stijgt het aanbod
• competitieve markten komen de potentiële vraag beter tegemoet dan een monopolie/oligopolie.
• belastingen doen de output dalen.

Economische Sociologie – academiejaar 2009-2010

Becker breidt deze wetten uit ver buiten het klassieke economische studieveld:

• er bestaan ook stijgende/dalende schaduwprijzen, (wachttijd dokter)
• loonsstijging, dan zullen de huisvrouwen gemakkelijker werk gaan zoeken.
• monopolies bestaan ook bij de markt van de ideeën, wat een economische ondersteuning biedt voor de vrijheid van onderzoek & meningsuiting.
• belasting bestaat ook voor criminele activiteiten (boetes, gevangenisstraf)

=> Kern van Becker: de centrale kenmerken van de economie zijn toepasbaar op

ALLE vormen van menselijk gedrag.