Item gefilterd op datum: december 2012

de mogelijkheid of mogelijkheden om kennis op te doen en te gebruiken om problemen op te lossen en het aan te passen voor de wereld.

Er zijn vroege theorieën over de natuur van intelligentie, het gaat hierover:

• Capaciteit om te leren
• De totale kennis van een persoon
• De mogelijkheid om je aan te passen aan nieuwe situaties en de omgeving in het algemeen.

Spearman was de eerste die wetenschappelijk onderzoek deed naar intelligentie. Hij zei dat er 1 mentale atribuut is: de G. (general intelligence)

een nadeel in een bepaalde situatie, soms veroorzaakt door een disability.

de onmogelijkheid om iets specifieks te doen zoals lopen of horen.

een brede term waarmee bedoeld wordt de disbalans in fysiek en mentaal functioneren.

Als mensen een disability hebben, bijvoorbeeld dyslexie, dan is het belangrijk om de person-first language te hebben, dus: de jongen met dyslexie en niet de dyslexier.

gedrag waarbij kinderen externe standaarden overnemen als zijnde hun eigen.

goedgekeurde regels en manieren om dingen te doen in een bepaalde situatie.

situaties waarin keuzes niet duidelijk zijn en ook niet o9nvoorwaardelijk goed.

Hij verdeelde morele ontwikkeling in 3 levels:

1. 1. preconventional: wanneer een besluit alleen gemaakt wordt voor eigen behoeften en percepties.
2. 2. Conventional: wanneer de verwachtingen van een gemeenschap en het recht in acht worden genomen.
3. Postconventional: wanneer een beoordeling gebaseerd is op een abstract, meer persoonlijk principe van recht die niet noodzakelijk in de gemeenschapswetten staan.

Een van de sterkste tegengeluiden is dat deze faes uit de westerse mannenwereld komt die individualistisch is.

fases in ontwikkeling waarin kinderen zich realiseren dat mensen regels maken en dat die ook te veranderen zijn.

fases in ontwikkeling waren kinderen regels als absoluut zien.