Item gefilterd op datum: december 2012

op het zelfde ogenblik waarop wereldwijd de Finkelstein controverse losbarstte, werd in Londen een proces gevoerd tegen een Engels negationist, Irving, hij werd veroordeeld, maar kan Finkelstein omdat hij de ‘Holocaust industrie’ aanklaagt op dezelfde voet worden geplaatst, zijn de kritische kanttekeningen die hij plaatst rond de manier waarop voornamelijk in de VS met historische herinnering aan de holocaust wordt omgesprongen als ‘negationisme’ af te doen? Zowel Finkelstein als Irving houden een bewust ideologisch gekleurd relaas, alleen: Irving liegt over evidente onweerlegbare feiten, Finkelstein ontmaskert op een geëngageerde wijze een op attitudes berustende subjectiviteit bij een groot deel vh Amerikaanse publiek. De manier waarop Finkelstein het officiële discours over de holocaust zoals dit in talloze herdenkingen weerklinkt en ook in de eisen tot schadevergoeding aan slachtoffers en hun nabestaanden aanwijsbaar is, ontmaskert en deconstrueert, toont de heilzame werking aan van het door de ‘linguistic turn’ en het postmodernisme in de omgang met het verleden geïnduceerde scepticisme.

12^de eeuwse staatscentralistische paus waar men de oudst bewaarde registers met uitgaande oorkonden en reglementen bij vond

Carlo Ginzburg zie in zijn rapports de force Picasso’s Les demoiselles d’Avignon als voorbeeld om de complexe beïnvloeding vanuit vroegere tradities uit de schilderkunst (het groepsportret uit de klassieke Hollandse schilderkunst, de naakten van Ingres, familiportretten van Le Nain, sculpturen van Michelangelo)te duiden

Islamhistoricus, die stelt dat het vervalscenario (= nomothetische evolutie: een eerste reeks zit in de hoek van het cultuurpessimisme en catastrofe-idee: een schema waarbij politieke regimes, in een zich herhalende cyclus, telkens weer hun jeugd, rijpheid en decadentie doormaken, en waarbij het ene wereldrijk het andere uitschakelt) niet enkel door de grote politiek, maar ook door klimaat en geografie beïnvloed wordt

- ‘clash of civilisations’: De reactie op de huidige golven van terreur zoals die van Bush, die op het persoonlijke vlak zijn religieuze motivatie allesbehalve verbergt, slaagt erin een voorstelling alsof de huidige samenleving gedomineerd wordt door de strijd tussen goed en kwaad (= clash of civilisations, term van Huntington) ingang te doen vinden.

Stond vermeld in het notaboekje van J. McCord als betrokkene bij de inval in het White House (Watergate)

• schrijver van ‘Herfsttij der Middeleeuwen’ (1919), waarmee hij de mentaliteitsgeschiedenis introduceerde en als één van de eersten de intuitieve analyse in praktijk bracht; en waarin hij zoekt naar de verklaring van de evolutie essentieel in het kleurrijke schouwspel van de vorsten en hovelingen
• publiceerde ‘In de schaduwen van morgen’ (1935), een profetische waarschuwing over de gevaren van opkomend extreem-rechts in de jaren 30 en een typische ‘laudatio acti temporis’ in zijn treurnis om de ondergang van de westerse waarden in de 20e eeuw. Formuleert meteen ook een klacht tegen het brutale misbruik van pseudo-historische argumentatie.
• essayistische stijl
• vond dat een wetenschappelijk betoog een vlot leesbaar verhaal moest zijn met literaire kwaliteiten (revival of the narrative)
• zijn cultuurgeschiedenis gaat terug op het begrip ‘beschaving’ als historische entiteit
• peetvader van de mentaliteitsgeschiedenis: zoekt naar mentaliteit, politieke, sociale en godsdienstige opvattingen van de laat-middeleeuwse mens, levens- en denkvormen die wel moeten morfologisch begrepen worden: de cultuur ontwikkelt een uiterlijk waarneembare vorm voor de ideële waarden die ze voorstaat; de volgende stap is dat de vorm voor inhoud genomen wordt

• schreef ook ‘Homo ludens’ (1938) over de cultuurfunctie van het spel in alle uitingen van de beschaving, inspireerde zijn aanpak daarbij op die van J. Burckhardt

3 november: feestdag van de Heilige Hubertus, zie ook Stoute de Karel

vertegenwoordiger van de eerste Frankfurther schule die o.m. Habermas beïnvloed heeft

De scheiding van de noordelijke en Zuidelijke Nederlanden op het einde van de 16^e E leidde tot een reeks Hollando-centrische geschiedenissen, zoals Nederlandsche Historiën van PC Hooft