Item gefilterd op datum: december 2012

= direct observeerbare gebeurtenissen – stimuli en responsen – zijn de beste focus van een studie.

ð Klassieke conditionering (Pavlov):

Pavlov ontdekte dat honden kwijlen wanneer ze eten krijgen. Hij zag ook dat de honden die hij observeerde kwijlden vooraleer ze eten voor hun neus hadden. Dit kwam doordat ze de trainer direct associeerden met eten. De honden moeten dus geleerd hebben om een neutrale stimulus (de trainer) te associëren met een andere stimulus (eten) dat een reflexieve respons tot gevolg heeft (kwijlen). Hij testte dit d.m.v. een bel. Die bel werd later inderdaad geassocieerd met eten en de honden kwijlden wanneer ze de bel hoorden.
Watson wou onderzoeken of deze klassieke conditionering toepasselijk was op het gedrag van kinderen. Hij concludeerde dat – net als de tabula rasa van Locke – de omgeving de belangrijkste determinant is voor de ontwikkeling. Volwassenen kunnen het gedrag van kinderen kneden door zorgvuldig stimulus-respons associaties te controleren. En de ontwikkeling is een continue proces, dat bestaat uit geleidelijke groei van het aantal en de kracht van deze associaties.

• Operante conditionering:

Volgens Skinner kan de frequentie van gedrag verhoogd worden door het inlassen van versterkers na het gedrag. Deze versterkers kunnen eten, lof of een vriendelijke lach zijn. Het kan ook verlaagd worden door het invoeren van straffen, zoals afkeuring.

> Weinig aandacht voor andere methodes en daardoor een beetje geïsoleerd

Vele ideeën zijn moeilijk te onderzoeken.

> De klinische methode wordt aanvaard. (= case study) Elk individu apart is van belang.

> Inspirerend onderzoek over vele aspecten emotionele/sociale ontwikkeling

Ouderen blikken terug op het leven, op welke persoon ze zijn geweest. Ego-integriteit resulteert in het gevoel dat het leven de moeite waard was. Degene die ontevreden zijn over hun leven vrezen de dood.

Volwassenen op middelbare leeftijd dragen bij aan de volgende generatie door te zorgen voor andere mensen, productief werk, zich inzetten voor kinderen etc. De persoon die hierin faalt, voelt een afwezigheid van een betekenisvolle totstandbrenging ('accomplishment').

Jong volwassenen werken aan het tot stand brengen van intieme banden met anderen. Door vroegere ontgoochelingen kunnen sommige individuen geen dichte relaties aangaan en blijven ze geïsoleerd.

De adolescent tracht antwoorden te vinden op vragen zoals wie ben ik, wat is mijn plaats in de maatschappij? Door het exploreren van waarden en beroepsdoelen vormt de jonge persoon een identiteit. Het negatieve gevolg is verwarring over zijn toekomstige rollen als volwassene.

Op school ontwikkelen kinderen de capaciteit om te werken en coöpereren met anderen. Een minderwaardigheidsgevoel ontwikkelt zich wanneer negatieve ervaringen thuis, op school, of met peers leiden tot gevoelens van incompetentie.

Initiatief - een gevoel voor ambitie en verantwoordelijkheid - wordt ontwikkeld wanneer ouders hun kind steunen bij zijn/haar nieuwe doel. Wanneer ouders te veel zelfcontrole eisen, veroorzaken ze een buitengewoon schuldgevoel.

Doordat kinderen hun nieuwe mentale en motorische vaardigheden gebruiken, willen ze ook zelf kiezen en beslissen. Autonomie wordt gekweekt wanneer ouders aanneembare vrije keuzes toelaten en het kind niet forceren of beschamen.