Ernst Bloch

combinatie fenomenologisch onderzoek, joodse en christelijk traditie en marxisme

Blochs methode van ‘sporen zoeken’

- gaat uit van anekdoten, fait divers, media, chansons, gebeurtenissen, …

-> dingen en gewoonten die we ten onrechte als vanzelfsprekend aanvaarden

- hij zoekt sporen van een diepere werkelijkheid achter de oppervlakkige schijn

-> gealiëneerde situatie

- dagdromen en wensen die boven de werkelijkheid uitgaan brengen ons in contact met de utopie

Utopie

- abstracte utopieën: wereldvreemde, vrijblijvende fantasieën om te ontsnappen uit de werkelijkheid

- concrete utopieën: bereikbare wensdromen -> ontwikkeling mogelijk maken

-> gaat concrete utopieën van onze westerse bechraving onderzoeken

-> diepste kracht van onze sociale geschiedenis: hoop

Hoop

- is ‘verbeten’, blijft bestaan ondanks ontgoochelingen

- ‘militant optimisme’: enkel gerechtvaardigd indien ook effectief proberen aan onze toestand te

doen

 zo onderscheid Bloch 2 soorten godsdiensten

* traditionele godsdienst die de menselijke ellende verzacht, maar machtsstructuren niet aantast -> ‘reactionair’

* godsdienst die menselijke bevrijding tot opgave maakt, strijdt voor verbetert!

 Jezus = a-theïst’ , mens centraal , echte socialisme is diepchristelijk

Menselijke vrijheid

- alle menselijke vrijheiden zijn door de macht veroverd

- Alleen als we die vrijheid tot onze levensopgave maken, zullen we vrij kunnen worden

-> kunnen we niet alleen bereiken

-> besef dat we aan het einde staan van een traditie die zo oud is als de mensheid

- er is geen zekerheid dat we die vriheid zullen bereiken, maar zolang we er iets aan kunnen doen hebben we het recht niet die strijd op te geven

-> menselijke plicht om geen enkel onrecht in ons leven te dulden