Mentale maps

De Mentale maps van proefpersonen lijken een hiërarchische structuur te hebben die met geen andere ruimtelijke beelden is te vergelijken. Uit een onderzoek van Stevens en Coupe (1978) bleek dat mensen zich een ruimtelijk representatie maken door kleine delen te vergelijken met grotere delen. De proefpersonen kregen een aantal vragen, bijv. Wat ligt oostelijker: San Diego of Reno. De meeste proefpersonen hadden dit fout, omdat ze er vanuit gingen dat,

omdat Nevada ten oosten ligt van Californië.

Bij een ander experiment kregen proefpersonen een aantal kaarten voorgezet, die ze moesten onthouden. Hierna kregen ze vragen als: Ligt X ten oosten of ten westen van Y. Uit het onderzoek kwam naar voren dat er bij het kaarten waarbij de grenzen van de ‘landen’ slingeren, er 45% fout gemaakt werd. Dit zou komen doordat de mensen de landen met elkaar gaan vergelijken in plaats van de plaatsen X en Y. Deze zijn onderdeel geworden van het grotere geheel.

Wanneer mensen of relatieve posities van 2 locaties moeten redeneren, dan zullen ze vaak redeneren in termen van de grotere locaties waarin die 2 locaties zich bevinden.