Geheugen voordetail

Uit experimenten van Gernsbacher(1985 (m.b.v. plaatjes)) en Anderson (1974b m.b.v. verbale zinnen)) kan je zeggen dat het geheugen voor detail (memory for detail)er alleen maar in het begin aanwezig is, maar deze verdwijnt snel, terwijl het geheugen voor betekenis langer intact blijft.

Implications of Good Memory for Meaning

We hebben hierboven gezien dat mensen een relatief goed geheugen hebben voor significant belangrijke interpretaties van informatie. Dus het geheugen voor betekenis (Memory for meaning)Dit houdt dus in dat wanneer mensen geconfronteerd worden met materiaal om te onthouden, dat ze deze opslaan of dat ze er een interpretatie aan geven, maar jammer genoeg zijn mensen zich niet bewust van dit feit, en de prestatie van het geheugen gaat als gevolg

hiervan achteruit.

Om deze prestaties te verbeteren is er de mmenonic technique. Dit is een techniek die de prestaties verbetert door ‘zinloze’ informatie om te zetten in ‘zinvolle’ informatie. Een voorbeeld wordt gegeven door een woordpaar DAX-GIB die de ppn moet onthouden, door er een kenmerk aan toe te kennen, bijvoorbeeld DAX rijmt op ‘dad’ en GIB is het begin van het woord ‘gibberish.

Het is makkelijker om relatief onbelangrijke materiaal te onthouden door deze om te zetten in zinvolle materiaal.