Habitus

Opmerking:

l veld = uitwendige structuur van sociale relaties

l habitus = inwendige structuur van sociale relaties

=> de competentie v/d actor om zich in een bepaald veld te kunnen bewegen

l manier van denken, handelen, houding,....

l verworven via impliciete of expliciete leerprocessen

l helpen om zich te oriënteren of te handelen in het veld

=> creatief! WRM? ontwikkelt strategieën die het handelen van de actor in bepaalde situaties vergemakkelijken.

=> het is het geheel aan neigingen/ tendensen die voortkomen uit een bepaalde woon- en werkomgeving.

Vb. een leraar doet zich best op school netjes te praten en voordat hij het weet spreekt hij altijd, ook buiten de school, een ‘lerarentaaltje’.

De habitus komt niet voort uit het individu.Zij is het gevolg van een verinwendiging van uitwendige veldstructuren en is historisch bepaald.

Als men in een andere woon- of werkomstandigheid leeft, dan zal men zich anders gedragen.

Bv. mensen in de koolmijnen versus een kasteelheer

Habitus is geen gewoonte!

l Gewoonte: gedragspatroon dat telkens opnieuw gereproduceerd wordt als de omstandigheden het vragen

l Habitus: een geheel van sociaal bepaalde, gestructureerde en structurerende disposities dat via de praktijk verworven wordt en voortdurend op praktische functies gericht blijft.

 niet voor herhaling vatbaar

Bourdieu zetten zich hiermee af tegen twee uitersten:

1) de mens zien als rationele homo economicus

2) het menselijk gedrag = het product van objectieve factoren

=> Bij de habitus wordt volgens Bourdieu het menselijk handelen in grote mate gekenmerkt door een niet- geïntendeerde intentionaliteit. Mensen handelen meestal niet scherp en bewust, toch handelen ze niet blind. Zij handelen in bepaalde mate zelfs rationaal. Maar dit is een praktische rationaliteit. Aan het handelen liggen fundamentele handelingsdisposities ten grondslag die het de handelende mogelijk maken om zich binnen het sociale veld te oriënteren en te bewegen.