De televisielogica dringt door in andere velden

- Een veld “werkt” maar als het tot op zekere hoogte gedifferentieerd is van andere velden en relatief autonoom is.

- De televisie dringt zijn wetten op aan andere velden die hierdoor hun opdracht niet meer vervullen; ze worden aanhangsels van het televisiebedrijf.

- krantenjournalistiek: de kranten gaan zich afstemmen op wat er op televisie gebeurt. De kranten zorgen ervoor dat we bij de concurrentie te lezen is, ook in de eigen krant staat. Ook hier zorgt concurrentie voor homogenisering. De kwaliteitscontrole wordt ondergeschikt gemaakt aan “mee zijn”.

Hooghe: “geen enkele lezer zal zeggen: ‘wat fijn dat mijn krant dat bericht niet brengt, want het is van bedenkelijke kwaliteit’? De lezer denkt: ‘wat vreemd, iedereen in de trein praat erover, en in mijn krant staat er niets over in.” Dit is kijkcijferlogica.

Ook qua opmaak en inhoud lijken kranten steeds meer op het televisiejournaal (McPaper).

- Een goed wetenschapper, filosoof, schrijver of politicus is iemand die op televisie komt. Televisiemakers zijn op zoek naar inslaande oneliners en naar show. De omarming van wetenschappers, schrijvers en politici door de televisie leidt ertoe dat zij de specificiteit van hun eigen werk uit het oog gaan verliezen.

- Televisie zorgt voor een “onzichtbare censuur”: wat geen amusementswaarde heeft, komt niet op de televisie. Dit werkt zelfs door in de literatuur: boekenmarkt, promotietournées en literaire prijzen. In de politiek worden gedegen politici met weinig mediawaarde genegeerd.