Wanneer een verjaardagsuitnodiging in de post aankomt , kinderen zijn enthousiast . Zij vragen: 'Kan ik gaan? Wanneer is het? ' En praat gretig over cadeautjes , taart en goodie bags . Maar toen de eerste opwinding voorbij is, kan uw kind vragen u een andere vraag : "Wil je bij me blijven op het feest ? " Voor sommige kinderen , het bijwonen van een feest is moeilijk. Een kind kan alleen willen gaan naar een verjaardagsfeestje als zijn ouders mee te gaan , en hij kan zich vastklampen en vraag hen niet te verlaten zodra hij aangekomen . Dit kan zelfs gebeuren wanneer de jarige is een goede vriend en de verjaardag thuis of plaats is bekend .

Een kind dat verlegen is of rustig in groepen kunnen verkiezen om te observeren bij partijen in plaats van deel te nemen en kunnen alleen comfortabel voelen dit te doen toen zijn ouders zijn met hem. Hij kan ook willen ze rond omdat hij vindt tijdelijk overweldigd door de opwinding , het aantal mensen op het feest , onbekende vaders , of de ongewone verschijning van een vriend het huis versierd voor een verjaardag . Hij kan ook bang dat als er tekens of een clown zijn. Indien de partij is in een onbekende plaats , kan hij nog meer onzeker voelen . Wat de reden voor de terughoudendheid van uw kind naar een feestje bij te wonen zonder jou , het is begrijpelijk voor u om gefrustreerd te voelen . Je kunt je afvragen waarom uw kind moet bij je zijn wanneer andere kinderen van dezelfde leeftijd lijken bereid om op feestjes te blijven door zichzelf . En je zou zorgen te maken over het vermogen van uw kind om te communiceren met andere kinderen of zijn gebrek aan onafhankelijkheid .

Misschien herinner je je eigen jeugdervaringen op feestjes , kunt u het gevoel meer tolerant en accepteren van het gedrag van uw kind . De meesten van ons hebben gemengde herinneringen . We mogen blij met de taart en ijs en games zijn , maar we herinneren ons ook een aantal teleurstellingen en gevoelens van verlegenheid en schaamte .

Als uw kind is angstig over het bijwonen van een feest , kunt u zoeken naar manieren om hem te laten voelen zich meer comfortabel . Bijvoorbeeld zien of een goede vriend of buur wordt verzocht dezelfde partij, zodat ze samen kunnen gaan . Wezen met een vriend kan maken scheiden van je gemakkelijker .

Echter , als hij wil dat je blijft , probeer het niet te zien als een probleem . In plaats daarvan , genieten van het feest , en laat uw kind zie je plezier in plaats van geïrriteerd . Als je blijft, zal uw kind waarschijnlijk genieten van zichzelf , en u en hij kan praten over het plezier dat je zowel op het feest gehad. En als je niet klagen bij andere ouders of breng de situatie om hun aandacht , en juist handelen matter-of -fact verblijf met uw kind , zullen ze ofwel niet in de gaten of uw geduld en betrokkenheid te bewonderen!

Reacties van ouders variëren wanneer hun kind begint zijn duim zuigen . Sommigen zijn ervan overtuigd dat het goed voor hem om zijn eigen behoeften te vervullen op deze manier , terwijl anderen zich net zo sterk dat het niet . Vanwege de verschillende meningen , de ouders zijn soms onzeker over wat te doen.

Baby's beginnen hun duim zuigen om dezelfde redenen die ze gebruiken fopspenen en frequent verpleging of fles drinkwater aan hun zuigen behoeften te bevredigen . De duim is altijd en zo het kind altijd controle , wat niet het geval met de fopspeen , borst of fles. En een baby die zijn duim zuigt kan minder afhankelijk van zijn ouders te kalmeren en verzachten hem sinds zijn, met zijn duim , hij kan soms om zichzelf te troosten .

Er zijn kinderartsen die pleiten duimzuigen en zelfs nieuwe ouders aan te moedigen om hun baby aan de slag op de gewoonte als een natuurlijke en gemakkelijke manier voor hem om zichzelf te bevredigen. Andere artsen zeggen dat een baby die heeft gegeven de borst of fles op de vraag al zal zijn zuigen behoeften voldaan en zal geen behoefte of verlangen zijn duim . Natuurlijk , sommige kinderartsen ( en tandartsen ) zijn tegen duimzuigen , in de overtuiging dat het een onnodige gewoonte dat de tanden van een kind kunnen schaden, vooral als duimzuigen wordt voortgezet na de leeftijd van vier of vijf . Net zoals kinderartsen bieden verschillende meningen , ook ouders , hebben verschillende gevoelens over duimzuigen . Velen zijn niet betrokken , maar voel last van negatieve opmerkingen die ze horen van anderen . Vrienden, familie en zelfs vreemden zal een kind bekritiseren voor thumbsucking en proberen zijn ouders onder druk te zetten om hem te stoppen . Voor veel families is dit het enige probleem verbonden met de gewoonte .

In andere families , is duimzuigen keek met ambivalentie . Ouders maken zich zorgen over het gebit van hun kind , over hoe lang hij zal blijven , over hoe hij uiteindelijk zal opgeven , en over de vraag of ze moeten proberen om hem te laten stoppen. En er zijn ouders die niet willen dat hun kind zijn duim zuigen bij allen en vragen over hoe om hem te stoppen meteen.

Als u deze gewoonte merken tijdens de eerste maanden , proberen om vaker te voeden , die kan voldoen aan zuigen behoeften van je baby . Anders gewoon accepteren duimzuigen als een natuurlijke gewoonte . Proberen om uw kind te dwingen om te stoppen kan negatieve gevolgen hebben en is meestal mislukt omdat een duim , in tegenstelling tot een fopspeen , kan niet worden weggenomen . Als je de duim van uw kind te trekken uit zijn mond , zal hij waarschijnlijk weer zuigen zijn duim zo snel als hij kan .

Sinds zuigen zorgt voor comfort , hoe meer druk je op je kind om te stoppen, het meer gehecht en afhankelijk van zijn duim hij kan worden. Uit angst voor spot en kwetsbaar voelen , kan uw kind meer en meer op zijn duim afhankelijk zijn voor comfort. Wees geduldig en probeer je kind niet te ontmoedigen duimzuigen , op zijn minst door zijn voorschoolse jaren .