Waarom voel ik me als een vreemde voor mezelf en anderen ?

Chronische ziekte berooft ons van onze identiteit , hoop en dromen . Zodra de diagnose wordt uitgesproken dat we zullen nooit meer hetzelfde zijn . Susan Sontag , in haar boek Illness as Metaphor , schrijft dat als we gediagnosticeerd worden wij burgers van het land van de zieke , maar een bezoek aan het land van de put op een passport.We zijn buitenlanders in hun wereld .

Once upon a time je jezelf terugvinden via je werk , relaties en hobby's, nu u zich identificeren als zijnde " . De ziekte " De ziekte is het laatste waar je aan denkt als je in slaap valt en het eerste waar je aan denkt als je wakker in de ochtend . Uw hoop en dromen voor de toekomst zijn ingeslagen. Je identiteit is verdwenen . Zonder die identiteit , je bent een vreemdeling aan jezelf en aan de mensen met wie je relaties gehad. Je voelt je als een vreemdeling , omdat je inderdaad een vreemde geworden .

Maar het verlies van identiteit geeft ons een kans om een nieuwe identiteit , een nieuw normaal maken . Ontdaan van onze identiteit als mens " handelingen " we kunnen leren om mens te zijn " wezens . "

Peter J. 's reactie :

Ik weet niet hoe ik om mijn familie geef ik ze boeken "get it . " . Ik laat ze dingen op het internet . Ik vertel ze hoe ik me voel . Ze lijken niet te schelen. Ik vroeg mijn zus om te gaan met mij naar afspraak van mijn arts . Ze zat in de wachtkamer . Misschien als ze kwam bij mij , zou ze beseffen wat deze ziekte doet . Ik vroeg haar om de steungroep met mij te komen . Misschien als ze hoort wat wij allemaal doormaken , zal ze begrijpen. Ik blijf proberen maar niets works.What kan ik doen?