Waarom moet ik val?

Valpartijen voorkomen bij mensen met PD en kan resulteren in verwondingen: gebroken enkels, heupen, schouders en schedels. Dalingen het gevolg zijn van instabiele houding, of verlies van "rechtzetten reflexen ', een onvermogen om" zichzelf rechts ", of om corrigerende maatregelen te nemen om een val te voorkomen. Falls treden meestal laat in PD (5 tot 10 jaar na de PD wordt gediagnosticeerd). Falls in het begin van PD geven meestal een PD-achtige aandoening, maar niet PD. In PD valt kan optreden als gevolg van drugs. Dus, als een dosis Sinemet verdwijnt, je stappen korter en korter (de zogenaamde festinatie), en u kunt struikelen over je eigen voeten. Dergelijke dalingen kan gepaard gaan met het bevriezen, waarbij je benen opsluiten. Dergelijke dalingen kunnen worden geholpen door het aanpassen van uw medicijnen, bijvoorbeeld het toevoegen van Comtan of een dopamine-agonist, zoals Mirapex of Requip. Bij PD, valt kan optreden als gevolg van een teveel aan medicatie: dyskinesie. Hier, de controle over uw benen verlies je, je benen vliegen van je. Aanpassen van drugs kan gunstig zijn. Als dit niet helpt, dan is een operatie, DBS, kan een optie zijn.

Bij veel mensen met PD, valpartijen optreden onafhankelijk van drugs, niet verwant aan het bevriezen. Als PD vordert, lijkt reflexen houdingsinstabiliteit-verlies van uw oprichtreflex als een aparte aandoening. Stel, je staat en iemand duwt of schuift u achteruit. Uw voeten longe achteruit, maar je lichaam en hoofd, zonder dat je erover na te denken, longeren naar voren, het corrigeren voor de "longe" achteruit, dat je ervan weerhoudt te vallen. De correctie vindt plaats omdat uw oprichtreflex reflexen werken. Ze voelde de plotselinge verplaatsing van uw voeten, de "longe" achteruit. Ze voelde niet alleen dat je naar achteren, maar ook bewogen de snelheid waarmee je bewegen en doorgegeven deze informatie om centra in je hersenen, centra die sneller dan je kunt bedenken gereageerd. Deze centra dan "beval" je lichaam en het hoofd naar voren te longeren, het corrigeren voor de longe achteruit. Soms is er een vertraging, en je neemt, zonder na te denken, een of twee stappen achteruit, voordat u uzelf. Als u de PD, kan uw oprichtreflex reflexen vertragen, en je kunt corrigerende maatregelen niet snel te nemen. Aldus, in reactie te worden geduwd of naar achteren geschoven, achteruit u omvallen als een boom. Uw vermogen om dergelijke corrigerende maatregelen te nemen hangt af van informatie van uw ogen, sensoren in je voeten (de zogenaamde "stand sense"), en sensoren in je innerlijke oren ("motion sense"). Elk van deze sensoren-je ogen, je positie gevoel, je innerlijke oren-werken, maar het centrum (of centra) voor de oprichtende reflex, die integreert en reageert op deze informatie, is defect in PD.

Je zicht speelt een rol in balans. Zijn rol is om te compenseren voor gebreken in positie zin en beweging zin. Als uw positie zintuig defect is of als je voeten niet kan voelen waar ze zijn, zoals optreden in de neuropathie van diabetes of aan vitamine B12-tekort, kan je ogen te compenseren voor uw voeten. Een diabetische met neuropathie (schade aan de zenuwen in voeten) of een persoon die een tekort aan vitamine B12 kan zonder slingeren of vallen als zijn of haar ogen open te staan, maar als hij of zij sluit zijn of haar ogen of staat of loopt in het donker, worden zijn of haar voeten niet meer geleid door zijn ogen, waardoor een val. De persoon kantelt als een boom, omdat zijn of haar oprichtend reflexen niet meer de informatie die ze nodig hebben om zijn evenwicht te bewaren ontvangen. Een blinde persoon die normale positie verstand en normale beweging verstand is in staat om op te staan en lopen met een perfecte balans en valt niet, tenzij hij of zij reizen of hobbels in iets. Als de persoon reizen omdat zijn of haar oprichtend reflexen werken, kunnen corrigerende maatregelen worden genomen om de val te breken, dus, is de persoon niet omvalt als iemand met PD. Je innerlijke oren spelen een rol in balans. De binnenste oren monitor "motion sense" en kunt u uw evenwicht te bewaren als je opeens van positie veranderen, zoals in het draaien. Bij het draaien, zijn bewegingssensoren te selectedren in uw innerlijke oren, en berichten van hen trekken naar een gebied van de hersenstam genaamd de vestibulair nucleus. Vanaf hier de berichten naar een gebied genaamd het cerebellum, dat als een coördinerende centrum. De vestibulaire kernen en de kleine hersenen reageren op veranderingen in beweging. Ze relais die informatie naar hogere centra in je hersenen, die op hun beurt de informatie vervolgens direct op je benen. Denk aan een aanval op een legereenheid in het buitenland. Nieuws van de aanval (het equivalent van een verandering in beweging) wordt doorgegeven aan een lokale commandopost (het equivalent van de vestibulaire kernen en het cerebellum) en het hoofdkantoor in Washington (de hogere centra in de hersenen). Wetende dat er een vertraging zal zijn, terwijl Washington "verteert" de informatie, de lokale commandopost (de vestibulaire kernen en cerebellum) zal de eerste reactie direct.

Houdingsinstabiliteit in PD wordt getest door het hebben van je staat met je armen langs je zij, je voeten comfortabel uit elkaar, en je ogen open. De dokter staat achter u en opeens trekt je naar achteren. Uw reactie op een dergelijke verplaatsing wordt als volgt beoordeeld: 0 = normaal, geen verschuiving; 1 = herstelt zonder hulpmiddelen; 2 = zou vallen als niet gevangen; 3 = valt spontaan, en 4 = niet in staat om zonder steun staan. Uw voeten spelen een rol in balans. Positiezin sensoren in je voeten vastgemaakt aan de zenuwen die lopen je benen bewaken van uw positie in de ruimte. Positiezin wordt getest door u te vragen te staan, armen langs je zij, voeten comfortabel uit elkaar, de ogen wijd open, en gezien het feit of je vooruit of achteruit zwaaien of van links naar rechts. De test wordt dan herhaald met je ogen dicht. Dit wordt de Romberg-test, na de neuroloog die het eerst beschreven. De informatie van je voeten wordt doorgegeven door je benen naar je ruggenmerg. Hier de informatie wordt overgedragen naar een regio genaamd de thalamus. De thalamus is op hoogte van de basale ganglia (een reeks onderling verbonden gebieden van de hersenen, waaronder striatum, globus pallidus, thalamus en). Uw linker thalamus controleert informatie van de rechterkant van je lichaam, en je rechter thalamus controleert informatie van de linkerkant van uw lichaam. Deze informatie is niet bewust op prijs gesteld. Vezels van uw recht thalamus naar de rechterkant van je cortex (waar het bewust wordt gewaardeerd). Vezels van de linker thalamus naar de linkerkant van je cortex (waar het bewust wordt gewaardeerd).

Om de nodige corrigerende bewegingen in reactie op draaien, of wordt getrokken of geduwd, moet de corrigerende bewegingen snel worden gemaakt voordat je bewust te worden getrokken of geduwd. Deze bewegingen kunnen worden geïnitieerd in de thalamus. De thalamus ontvangt al berichten van de vestibulaire kernen en het cerebellum. De basale ganglia, die de substantia nigra, de nucleus subthalamicus, de striatum en de globus pallidus, alle betrokken bij PD structuren omvat ook berichten naar de thalamus. De thalamus is dus uniek gepositioneerd om het centrum voor het oprichten reflexen zijn. Men denkt dat de persoon met PD en houdingsinstabiliteit heeft een vestibulaire tekort, een cerebellaire tekort, en een positie gevoel tekort, tekorten waarvan hij of zij zich niet bewust is. Deze tekorten op het niveau van de thalamus: boven vestibulariskernen boven het cerebellum en boven het achterste kernen en kolommen. Op dit moment, we zijn niet in staat om de behandeling van dit tekort met drugs. Behandeling is het onderwijs: leer je de grenzen van wat je kunt doen en leer je hoe om te compenseren.