Pesten.

kinderen in deze leeftijd zijn zich ervan bewust dat roddelen over andere kinderen als gemeen wordt gezien en dat een ander daarmee gekwetst kan worden. De meeste kinderen leren om hun agressie te beheersen. De mate waarin een kind agressief is, is mogelijk afhankelijk van de manier waarop zij dingen waarnemen en dat interpreteren. Instrumenteel agressieve kinderen zien macht en onderdrukkingk als effectieve manieren om te krijgen wat ze willen. Kinderen die vijandige agressie laten zien interpreteren situaties vaak volgens de ‘vijandige attributie bias’: zij gaan ervan uit dat andere kinderen hun pijn proberen te doen. Agressie gaat over in pesten wanneer het met opzet wordt gedaan, wanneer het aanhoudt en gericht is op één iets of iemand in het bijzonder: een slachtoffer die doorgaans zwak en kwetsbaar is en zichzelf niet goed kan verdedigen. Pesten kan proactief zijn (om dominantie te tonen of bewonderd te worden) en kan reactief zijn (als reactie op een echte of ingebeelde aanval). Patronen van pesten zijn vaak al zichtbaar op de peuterschool. Fysiek pesten neemt af met de leeftijd, maar andere vormen van pesten nemen toe, met name tussen de elf en vijftien jaar. Slachtoffers van pesten kunnen gedragsproblemen ontwikkelen en worden wellicht zelf agressief. Het optreden van de school is van belang voor het in toom houden van het pesten.