Degeneratieve aandoeningen

Hernia nuclei pulposi: de discus intervertebralis kan goed tegen compressiekracht maar niet tegen schuifkracht. Daardoor kan de annulus fibrosus scheuren en dan wordt de nucleus pulpus eruit geduwd. Dit drukt op een radix en kan zo pijnklachten geven en neurologische uitval veroorzaken. HNP is de meest voorkomende oorzaak van lumbosacraal radiculair syndroom en komt het meest voor in de leeftijd 30-55 jaar.

Degeneratieve spondylosithesis: de tussenwervelschijf kan ook heel langzaam kapot gaan, dit kan zorgen voor artrose in de facetgewrichten Hierdoor ontstaat er een instabiele situatie waardoor een wervel naar voren kan verschuiven.

Spinale stenose: in gewrichten is er overal een mate van slijtage, het lichaam reageert hierop door een structuur ‘stijf’ te maken. Dit kan in de wervelkolom echter voor een vernauwing van het wervelkanaal zorgen

Osteoporotische vertebrale fractuur: vrouw van 50 jaar heeft een life time risk van 50% op is osteoporotische fractuur. Osteoporose is ontkalking van botten, dit geeft veranderingen in de micro-architectuur en dit maakt het bot onstevig. De fracturen geven inzakking van de rug en een versterkte lordose van de cervicale wervels (schildpad-hoofd).

Ankylosing spondylitis = m. Bechterew: inflammatoire, reumatische aandoening met ankylose (het aan elkaar groeien twee botdelen). Bij Bechterew zijn er eerst voortekenen als gonartritis en rugpijn. De SI-gewrichten en wervels raken ontstoken en daarop volgt ankylose. Kenmerkend voor Bechterew: nachtelijke pijn, ochtendstijfheid, bamboo-spine, vooral mannen. 90% van de patiënten heeft het HLA B27-gen, dit gen wordt ook veel gevonden bij andere chronische, inflammatoire ziekten.

DISH = diffuse idiopathic skeletal hyperostosis: welvaartsziekte, vroeger kloosterverkalking genoemd. Er is spontane verstarring (ossificatie) van de ligamenten.