(= eenheid tussen object en subject) = grond van alle kennis.
-> ! Er moet iets van een oorspronkelijke identiteit zijn tussen het subjectieve en het objectieve.
Deze identiteit is een oergrond die aan elke begrensde (en daardoor er niet door te begrijpen) , gearticuleerde voorstelling voorafgaat.
Kunst is het hoogste!! De filosofie van de kunst is de meest eigenlijke metafysica!!
-> Door het medium van de kunst leert de filosofie het absolute kennen.
-> -> Filosofie is écht als zij esthetica is.
schone verloor vanzelfsprekendheid -> getekend door ‘subliem’ moment van verscheurdheid
-> geen voorafspiegeling van toekomstig ideaal, maar verschijning van dat ideaal in zijn eeuwige onvervuldheid.
-> -> -> ervaring bij uitstek van de mens die leeft in een tussentijd, eentje die effie niet als gebrekking ervaren wordt.
overstijgen van Kants dualisme = FAIL. Wél een utopische dimensie: verzoening in een wereld die verscheurd blijft
-> compensatorische rol van kunst.
Een voorzichtig avant-gardistisch utopische. In het est. spel is de mens niets en getuigt juist daarom van zijn vermogen een ideale mens te worden in een ideale gemeenschap.
->wordt moreel en maatschappelijk niet gerealiseerd.
heeft zo’n utopische belofte ook een écht constructief effect? Schiller zegt dat de kunst zelf ons niets kan verzekeren.
We moeten een moreel-pol. werking van de kunst verwachten, maar niet dat ze deze ook tot doel stelt.
-> esthetische utopie van Schiller = verlangen naar vooruitgang (géén vooruitgangsgeloof!)
