VAN GEOCENTRISME NAAR HELIOCENTRISME

 Aristoteles (384 -322 BC)

• aarde bevindt zich onbeweeglijk in het middelpunt van een bolvormig heelal
• rondom de aarde een om zijn as wentelende hemelbol met oa de maan (verdeelde universum in 2 delen)

1) ondermaanse: aardse

• chaotisch en vergankelijk
• aarde-water-lucht-vuur

2) bovenmaanse: hemel

• volmaakt en onvergankelijk
• ether: met 7 bolvormige lagen (op buitenste, 8^e bol sterrenfirmament –Primum Mobile)
• daarachter; verblijf vd godheid
• weinig aandacht voor de exacte details van de bewegingen vd hemellichamen

 Ptolemaeus (90-160)

• geocentrisch model met Aristotelische volgorde vd hemellichamen
• wijzigde bewegingen vd hemellichamen tov klassiek model

 Copernicus (1473 – 1543)

• De Revolutionibus orbium Caelestium – 1543
• Aarde draait dagelijks rond as en samen met andere planeten rond de zon
• Niet eerste met idee van heliocentrisme, wel eerste die het onderzocht
• Receptie
  • Aanvechting door antieke geleerden en de Katholieke Kerk
  • Dankzij groeiende nadruk op empirie en verbeterende instrumenten afbrokkeling van het geocentrische wereldbeeld

 Kepler (1571-1630) en Galilei (1564-1642)

• inzichten over de planetenbanen en de aantrekkingskracht tussen de hemellichamen

 Isaac Newton (1642-1727)

• onderzoek van optica, dynamica en de zwaartekracht
• grondlegger van de moderne natuurkunde