Twee versies: Westers en Indisch

• Westerse versie

(ontwikkeld door Zarathoestra = Perzische profeet, 9^de eeuw aCn)

- Dualistisch wereldbeeld: wereld van het goede en wereld van het kwade

- Onophoudende strijd: iedere mens moet een kant kiezen, maar op het einde der tijden zal het goede overwinnen en zullen de kwaden gestraft worden

 Droevige toestand van de wereld wordt begrijpelijk gemaakt door een reden te geven voor het tijdelijk succes van de bozen en het mislukken van de goeden

 Strijd tussen goed en kwaad binnen in de mens wordt verhelderd: hij wordt nu een door een engel benaderd, dan weer door een duivel bekoord

Manicheïsme: Goede = het geestelijke

Kwade = het materiële

(>>> nu: mancheïstisch = in zwart – wit tegenstellingen denken)

• Indische versie

Leer van de zielsverhuizing (= transmigratie / palingenese / samsara / reïncarnatie / wedergeboorte of metempsychose)

De gedachte is dat er een ziel bestaat (of tenminste een schuldenlast / karma) die na de dood verder blijft bestaan en herboren wordt in andere levende wezens. Het goed en kwaad van een bepaald leven geeft aanleiding tot een beter of slechter bestaan in het volgend.

 er bestaat een mogelijkheid zich te bevrijden van deze cyclus van wedergeboorte!