Stadsrecht

= juridische evolutie als parameter voor verstedelijking
definitie ‘stadsrecht’
“Stadsrecht kan omschreven worden als een stelsel van voorrechten en andere rechtsregels
waarmee een nederzetting zich in juridisch en bestuurlijk opzicht – die beide elementen kunnen
voor de Middeleeuwen niet los van elkaar worden gezien – verzelfstandigde ten opzichte van het
omringende platteland.”
“Stadsrechten zijn een bij uitstek middeleeuws fenomeen, dat voor veel steden onlosmakelijk is
verbonden met het proces van stadswording.” (Van Engen 2005)
Deze worden vaak verkregen via de uitvaardiging van een stadskeure
echter:
“Het is een hardnekkig misverstand dat het bezit van een stadsrechtoorkonde een plaats tot stad
maakt. De juridisch-bestuurlijke autonomie is een belangrijk aspect van het stedelijk karakter van
die plaats, maar de mate van stedelijke ontwikkeling wordt uiteraard evenzeer bepaald door
andere factoren, zoals een hoog bevolkingscijfer, een levendige handel, de aanwezigheid van
stadsmuren of zelfs de mentaliteit van de inwoners.” (Van Engen 2005)