De wetenschappelijke kenniswerving mens

• Wetenschap

= benaderingswijze die toelaat betrouwbare kennis te bereiken (deze kennis geeft aanleiding tot algemene consensus)

• Zesde eeuw BC

Thales van Milete : ontwikkeling wiskunde: methode die zonder dwang tot universele erkenning aanleiding gaf

MAAR: kennis die men met wiskunde bereikt is de kennis van constructies van onze geest (geen kennis van de ervaarbare wereld)

• Zeventiende eeuw AD

Galilei : onderzocht de wetten van de val en de worp (mechanica)

 ontstaan experimentele methode: combinatie van wiskundige methode om modellen te formuleren, en het experiment dat toelaat deze modellen met grote precisie te controleren

Kenmerken:

- formulering van stellingen in logico – mathematische taal

- controle van de stellingen door herhaalbare experimenten

 UNIVERSELE ERKENNING!!

Galilei (mechanica) + Kepler (planetentheorie)  Newton synthetiseert!

• Geen universeel beeld

Wetenschappen = uiteengevallen in specialismen

GEVOLG: de wetenschap weet altijd meer, maar elke individuele wetenschapsmens beheerst een steeds beperkter terrein (niemand kan het geheel nog overzien)

Oorspronkelijk streefdoel = kennis als antwoord op de nood aan verklaring

MAAR: wetenschap is ingekapseld geworden in staten of industriële ondernemingen

• Gevaren van de wetenschap

Cf. atoombom, Tsjernobyl…

 ontstaan anti – wetenschappelijke of pseudo – wetenschappelijke stromingen

 fundamentalistische strekkingen binnen godsdiensten