Schelling wil eveneens tegengestelden verenigen en stelt eveneens de almacht van ! ! de rede in vraag.

Het ‘absoluut identische’ is weliswaar door een intellectuele aanschouwing toegankelijk, maar deze aanschouwing blijft innerlijk, onbewust en dus vervliedend: kortstondig, bliksemend, aan de dood grenzend.

MAAR door het kunstwerk wordt de aanschouwing objectief en dus universeel communiceerbaar.

Stuvia.com - De Marktplaats voor het Kopen en Verkopen van je Studiemateriaal

-> kunstenaarsgenie = medium van het absolute.

-> kunstwerk = uiting subj - obj, bewust - onbewust scheppingsprincipe (dat tevens het universum in zijn geheel ondersteunt, niet enkel het eindig IK)

-> -> wereld = een zichzelf producerend kunstwerk, dat pas in het kunstwerk als zodanig wordt geopenbaard.

-> -> -> Schelling: één kunstwerk, waarvan alle bestaande kunstwerken onvolmaakte openbaringen zijn.

Enkel het esthetische maakt het mij mogelijk op een bewuste manier een eenheid te beleven die normaal juist door het ontwaken van het bewustzijn ongedaan werd gemaakt.

Kunstenaar!! Produceert als vrij en bewust individu, maar productie eindigt in het onbewuste.

Hij is gedreven door een noodzaak die bewuste wil te boven gaat. Het uiteindelijke product verschijnt als een gunst van een hogere natuur.

-> vrijheid van kunstenaar gedragen door vreemde macht, onafhankelijk van hem of tégenin zijn vrijheid.

Deze macht = eenheid tussen bewust en onbewust, én valt samen met vrijheid van subject.

Dit samenvallen schenkt ‘oneindige bevrediging’.