Item gefilterd op datum: december 2012

Als je je schaduw wilt binnenhalen moet je:

o Moet je geduld hebben (visser pg 102)
o Je moet beroep doen om de medewerking van het zelf

Door 5 fasen leer je de schaduw toe eigenen:

1. Onbewuste projectie: je zet ander een masker op en handelt naargelang welk masker (ander is slecht, ik praat er niet mee)

2. Het projectiemasker wankelt: het vooroordeel blijkt niet altijd te kloppen. De persoon begint te twijfelen aan de vooroordelen hij een ander toeschreef.

3. Je overtrokken oordeel over de andere rechtvaardigen om je projectie in stand te houden: je twijfelt, maar probeert de mens te zien zoals jij het eerst zag (met vooroordelen), om de realiteit niet onder ogen te moeten komen.

4. Je ontheemd en uitgeput voelen als gevolg van de door de projectie in het leven geroepen situatie: je voelt een burn-out gevoel. Bang van risico’ en voelt zich slecht.

5. De verantwoordelijkheid voor zijn schaduw opnemen: je kunt nooit van je schaduw verlost geraken. Het is vaak moeilijk om vergiffenis te schenken aan iemand die de negatieve kanten van je eigen persoon weerspiegelen. Je moet eerst vrede sluiten met je eigen onbeminde kant die je graag projecteert op anderen.

Projectie = een onbewuste, onopgemerkte en ongewilde overdracht van verdrongen psychische elementen op een uitwendig object/persoon. Belangrijk dat je een onderscheidt kunt maken tussen een objectieve waarneming en een subjectieve schaduwprojectie.

(bv als je verlieft bent zie je in het begin enkel goede eigenschappen, je richt je op je projecties en niet op objectiviteit). Op een gegeven moment kunnen die projecties ruzies veroorzaken (bv als je niet meer verliefd bent, zie je enkel slechte eigenschappen). Dan is het belangrijk die projecties terug
binnen te kunnen halen.

Je stelt je open voor de vijand binnen in jezelf en maakt hem tot vriend

Als je je projecties niet herkent blokkeer je je sociale ontplooiing.

Elementen van je schaduw worden op anderen geprojecteerd. Als je je projecties niet kunt binnenhalen sluit je jezelf op.

Om te voorkomen dat anderen jou overschaduwen, moet je de schaduw van een ander opsporen.

Hier zijn ook weer een paar manieren voor:

• Hoe reageert de ander op een opmerking
  Reageert geïrriteerd of is in de war -> stukje van de schaduwzijde aangeraakt.
• De manier waarop iemand verboden formuleert
• Deze verboden zeggen meer over de weerstand van het dringen van de schaduw dan over hun eigenlijke bedoelingen.
• De manier waarop men andere bekritiseert en afbreekt
  Kritiek op andere is altijd samengesteld uit stukken van het eigen leven. Dus goed luisteren als
  persoon over iemand anders praat.

Verschillende manieren:

• Door middel van vragen te stellen en de verbogen zijde van je persoon op het spoor te komen. we moeten de verschillende facetten van onze schaduw in kaart brengen.

1ste vraag: - Welke aspecten/eigenschappen van je ego zou je graag door een ander erkend zien? - Welke tegengestelde eigenschappen heb je moeten verdringen om je eerste eigenschappen goed te doen uitkomen?

2de vraag: Welke gespreksonderwerpen ga je liefst uit de weg?

3de vraag: In welke situaties wordt je zenuwachtig en ben je op je hoede? Wat soort opmerkingen doen je opveren?

4de vraag: In welke situaties heb je een minderwaardigheidsgevoel of ontbreekt het je aan zelfvertrouwen?

5de vraag: In welke situaties voel je schaamte opkomen?

6de vraag: Heb je last van kritiek? Welk soort kritiek irriteert je?

7de vraag: Heb je het moeilijk om een complimentje te krijgen?

8ste vraag: Over welk aspect van jezelf voel je je onvoldaan?

9de vraag: Hoe staat jouw familie bekend?

• Je kan je dromen analyseren In dromen kan je schaduw aanvallen, als deze veel terug komen, verwittigen ze de dromer om rekening te gaan houden met zijn schaduw. Als hij deze waarschuwingen in de wind slaat dan loopt hij gevaar.
• Aandacht hebben voor je fantasieën en dagdromen Zo weet je wat er in je innerlijke wereld afspeelt. Schaduw omvat niet alleen negatieve zaken, maar ook goede dingen (witte schaduw) ook deze komt naar voor in dagdromen.
• Je projecties onder de loep nemen
• Zie verder in stukje je projecties weer binnenhalen.

Eerste moeilijkheid is om je schaduw te herkennen bij jezelf en bij anderen. Dan pas kan je hem erkennen en aanvaarden bij anderen en nadien bij jezelf. Nadien zal er sociale ontplooiing plaatsvinden en een innerlijke ontplooiing en kan je ook een gevolg aan je schaduw geven.

Je ontkomt niet aan een dilemma door een van beide polen te negeren,

Mensen leven steeds in uitersten; liefhebben – haten, emoties uiten – onderdrukken, werken –
rusten,…

Waar het op aan komt, is dat je de spanning tussen beide op je neemt. wat eerst tegengesteld was,
wordt nu complementair.

Bv Bij woede (zenfilosofie): je handelt niet met woede, maar mag ze ook niet verdringen. Je moet het aanvaarden.

(Jung) Je moet je overgeven aan het diepere-ik (het zelf, imago dei). Het komt tussenbeide om
conflicten tot een geheel te maken. Dit is de zelf-wording. (niet Ik, ik moet losgelaten worden).

Hierdoor krijg je een grotere rijpheid en kan zichzelf zijn. Bij het gevoel van zelfachting, hoort ook de

verzoening met de levensgeschiedenis. Dan pas kan het ons waarde geven.

Wie zich aan zijn leven vastklampt verliest het, maar wie zijn leven prijsgeeft, zal het behouden. Je
moet je niet vastklampen aan je ego, als je het prijsgeeft krijg je een nieuwe kijk op de wereld vanuit het zelf.

Momenten waarin je leven een grote puinhoop lijkt (break-down) kunnen vaak momenten zijn
waarin iets nieuws wordt opgebouwd wat boven jezelf uitstijgt. (break through)

• Je enkel identificeren met je ideaal-ik en je schaduw uitsluiten
  Hij volgt zijn rechtsmatige verlangens niet op. Uiterst streng voor zichzelf om perfect te zijn.
  Bv de perfectionist.
• Je enkel met je schaduw identificeren en je ideaal-ik uitsluiten
  Leven wordt helemaal door begeerte ingenomen.
• Zich soms eens met het ego en soms met de schaduw identificeren
  Meest voorkomende. Bv bij het leiden van een dubbel leven. Heen en weer worden
  geslingerd tussen verplichtingen en driften.

Freud : onbewuste is een wereld van chaotische krachten die klaarstaan om het bewuste te overspoelen. (als een vulkaan). Het bewusten moet hiervoor een heel verdedigingssysteem uitwerken.

Nietzsche: onbewuste is chaotisch, maar niet negatief bedoeld; hier zit spontaniteit . Vindt het niet nodig om je te verdedigen tegen het onbewuste.

Jung: onbewuste is geheel van tegengestelde en aanvullende krachten. Belangrijk ze te structureren. Ego en schaduw moeten in een goed dynamisch evenwicht staan.